ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)

64.BÖLÜM(FİNAL)

Nereden başlasam yazmaya bilmiyorum. Kocaman bir yıl geçirmiş ve sonuna gelmişiz bir hikayenin daha.

Bu hikayeyi yazmak çok şey kattı bana, çok şey öğretti. Umarım bende size kendimden bir parça katabilmişimdir bu hikayede.

Benimle beraber bu yolculuğa katılan herkese çok teşekkür ederim, iyi ki varsınız.

Daha nice hikayelerde görüşmek üzere.

Hoşça kalın.💝

Son kez keyifli okumalar herkese.💛

Şaşkınlık.

Yüzümdeki, içimdeki, ruhumdaki duyguyu en iyi ifadebilen tek duyguydu.

Ruban ağabeyin kurduğu cümle kulaklarımda kaç kez yankılanıp, kaç kez ayaklarımı yerden kesti bilmiyorum. Tek bildiğim şu an yaşadığım tüm bu duygulara karşı şaşkınlıktan başka hiç bir duygu tepkimesi veremiyor oluşumdu.

"Merih oğlumla Afra kızımı evlendiriyoruz."demişti ruban ağabey.

O an tek bir cümlenin insanın tüm kaderini değiştirebileceğine inandım. O an mucizelerin var olduğuna, yalnızca doğru zamanda karşımıza çıkmayı beklediklerine inandım.

O an umuda inandım.

Merih'in sürekli gözlerimde gördüğü fakat benim hiç bir zaman için inanmadığım o umudun var olduğuna inandım.

"N-nasıl?"diye sordum şaşkınlıktan hecelediğim kelimeyle. "B-biz Merihle-" devamını getirmeme izin vermeden sözümü kesti ruban ağabey.

"Doğru duydun kızım, Merihle düğününüz var. Mümkünse hemen yarın hem de." O an bir kez daha girdiğim şaşkınlığın dalgasıyla düşünme işlevimi geçici olarak kaybettim.

Tüm bunlar gerçek miydi sahiden?

Biz Merihle evleniyor muyduk gerçekten?

Bakışlarım tüm bu anların gerçekten yaşıyor olduğumuza inanmamı sağlaması için Merih'e döndü. O da en az benim kadar şaşkın görünüyordu. Öyleki girdiği şokun etkisinden hala çıkamamış tek bir kelime dahi etmeden öylece söylenenleri dinlemişti.
Uzun bir bekleyişin ardından atlattığı şokla beraber dudakları ilk kez konuşmak için aralandı.

"Ceza."dedi hala şokun etkisinde kaldığını belli eden sesiyle. "O ne olacak?"

Merih'in sorusu üzerine dudaklarını iki yana kıvırdı ruban ağabey. "Ceza falan yok."dedi kendinden emin bir şekilde. "Her şeyi hallettim ben. Bunun nasıl olduğunu merak ediyorsanız eğer hemen şimdi beni takip edin. Bu anı kutlamalıyız."

O an tüm yaşananlar ağır çekime girmiş gibi hissettim. Apar topar kuruldan ayrılmamız, kuruldan hemen sonra ruban ağabeyin mekanına gelmemiz. Bir an tüm bu yaşananların gördüğüm en güzel rüyalardan biri olduğunu düşündüm.

Sanki hemen şimdi gözlerimi kapatsam, şu bir kaç saat içinde yaşadığım en güzel anılar, gördüğüm rüyanın en inanılmaz ve en unutulmaz parçası olarak kalacaktı.

*

Rüya falan değildi yaşadığım hiçbir şey. Ruban ağabeyin söyledikleri, yarın merihle evlenecek oluşumuz hepsi gerçekti. Bunu daha iyi anlamamı sağlamak ve beni ikna etmek için mekanın dışına çıkaran Merih'in peşinden gittim.