KEYİFLİ OKUMALAR♥
"Yarını unutalım seninle, yalnızca bugünü, şu saati şu dakikaları yaşayalım beraber. Her şeyin güzel olacağına inandıralım kendimizi kız çocuğu. Bize sunulan bu anı yaşayalım bugün."
Darbeler.
İnsanın hayatta aldığı ve hala altında ezildiği darbeler.
Bugüne dek hayatımın en büyük darbesini anne ve babamın ölümü üzerine aldığımı düşünmüştüm. Fakat aslında bana bıraktıkları bu acının da üstünde başka bir acının daha var olduğunu göstermişlerdi.
Babamın annemi aldatışı,
Bu tahmin edemeyeceğim kadar kötü bir acıydı, bugüne kadar kendimi suçlayıp durduğum bu hayatı aslında babam yüzünden yaşadığımı bilmek, işte bunun altında ezilip duruyordum.
Hemen yanımda duran Merih hafifçe beni omuzlarımdan döndürerek beni kendine çevirdi.
"İyi misin kız çocuğu?"
Başımı iyiyim anlamında salladığımda Merih buna pek inanmadığını belli eden gözleriyle yüzümü bir kaç saniye inceledi.
"Arkadaşın için mi endişeleniyorsun?" Merih'in sorduğu bu soru karşısında yanıtım pek gecikmemişti.
"Onun için de endişeleniyorum ama ne biliyim hala bazı şeyleri anlamakta zorluk çekiyorum Merih." Verdiğim yanıt üzerine Merih ikimizin de üzerini örttüğü battaniyeden çekilerek tek kişilik zor sığdığımız yataktan hafifçe doğruldu.
"Mesela hala hangi konuyu anlamakta güçlü çekiyorsun?"diye sorduğunda bende uzandığım yataktan hafifçe doğrulup Merih'le aynı pozisyona geldim.
"Babamı düşünüyorum, hala anneme ve bana bunu nasıl yapabildiğini düşünüyorum." Kurduğum cümlenin ardından yanaklarıma düşen göz yaşlarımı Merih'in tenimde hissettiğim parmaklarıyla anlamıştım.
O da bana ne diyeceğini bilmez bir şekilde yalnızca usulca göz yaşlarımı silerek eşlik ediyordu.
"Eğer annem hayatta olsaydı ve babamın ona ihanet ettiğini öğrenseydi ne olurdu düşünüyorum! Nasıl bir hayal kırıklığı yaşardı? Ömrünü babama ve bana adayan annem acısından kahrolurdu Merih."
"Annem son nefesini verirken bile babamın ona ihanet ettiğini bilmiyordu, belki aylardır belki de yıllardır babamın onu aldattığını bilmeden gözlerini sonsuzluğa kapattı!"
Artık göz yaşlarımın ardı arkası kesilmez bir şekilde hıçkırıklarım eşliğinde ağlıyordum.
Merih beni sakinleştirmek için kendisine çekip başımı göğsüne yasladı. Geniş kolları arasında sığındığım göğsünde sakinleşmeye çalıştım. Ezildiğimi hissediyordum, babamın yıllarca bize söylediği yalanları altında ezildiğimi, nefes bile alamadığımı hissediyordum.
"Keşke şu an içinde ki acının bende akmasına izin verebilseydim kız çocuğu, keşke zamanı senin için geriye alabilseydim. Keşke anneni geri getirebilme şansım olsaydı, inan bunun için kendi canımı bile annen için bağışlayabilirdim."
Hayır anlamında başımı salladım Merih'e.
"Sende beni bırakmayacaksın değil mi Merih? Ben bir kere daha sevdiğim bir insanı kaybedemem."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)
Fiksi RemajaAnnesi ve babasının mezarlığında içini döken bir kızın başına en ağır ne gelebilir? Mezarlıkta yaşadıklarından sonra bambaşka bir yerde tanımadığı insanlar arasında gözlerini açan Afra hayatına nasıl devam edebilecek? Gözlerini açtığı yeni şehir, y...
