29. "Podobam Ci się?"

4.2K 300 373
                                    

Jak się ubrałam, zadzwoniłam do Leny.

- Halo?

- Hej... Wszystko w porządku? Cole mi powiedział.

- Uh... Tak, jest okej.

- Dlaczego nic nie mówiłaś? Lena...

- Wiesz że nie lubię. Nie chcę o tym rozmawiać...

- Chciałabym Ci jakoś pomóc.

- Dam radę. Milion razy ktoś mi złamał serduszko, nie przejmuj się.

- Jak coś to dzwoń, dobrze?

- Okej. Papa.

Rozłączyła się, więc odłożyłam telefon i oparłam głowę o szybę.

- Nie przejmuj się.

Damian złapał moją dłoń, więc przełożyłam głowę na jego ramię.

- Jestem tak zmęczona...

- Zaraz się położysz.

Po chwili zatrzymał się pod moim domem, więc wyszłam z samochodu i poszłam do domu, a tu na kogoś wpadłam.

- Uważaj kurwa jak ła...

- Dzień dobry.

Damian wszedł i się uśmiechnął.

- Gdzie Lewis?

- Został na plaży, źle się czułam i wróciłam... Damian mnie odwiózł.

- Miałaś zmienić tę sukienkę.

- To moja wina, wygoniłem ją z domu jak chciała pójść to zrobić.

Spojrzał na mnie i poszedł, więc oparłam głowę o Damiana.

- No już.

Przytulił mnie do siebie, przez co westchnęłam.

- Będę lecieć, hm? Napiszę. Uważaj na siebie...

- Nie... Nie chcesz zostać?

- A mam?

- Mhm... Taak. Chcę się położyć i...

- To idziemy.

Poszedł na górę, przez co się uśmiechnęłam i też poszłam za nim, a w pokoju zamknęłam drzwi i położyłam się na łóżku, przez co Damian się zaśmiał.

- Już jest lepiej?

- Chyba tak. Nie chcę żeby Lewis był smutny.

- Ma na co zasłużył... Z jednej strony dobrze że Lena przejrzała na oczy.

- Nie sądziłam że Lewis ją tak potraktuje. Myślałam że jest kimś więcej niż tylko kolejną laską do łóżka.

- Życie to nie bajka... Znajdzie lepszego.

- A Lewis?

- Mógł się nie bawić jej uczuciami. Wiesz że Lena nie da się tak traktować.

- Chciałabym mieć jej charakter.

Wstałam, a Damian się zaśmiał i uniósł brwi.

- Tak? Dlaczego?

- Jest pewna siebie, ma gdzieś zdanie innych. Każdy wszystko o niej wie, dlatego nie da się jej w żaden sposób nastraszyć. Ja się wszystkiego boję.

- Wiesz dlaczego? Bo masz traumę. Ona nie ma. Gdyby nie to, pewnie byś była zupełnie inną osobą. Jak dla mnie masz zajebisty charakter. I to nie zależy w stu procentach od ciebie, tylko też od osób którymi się otaczasz. Jesteś przy mnie pewna siebie?

I Will Never Forget Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz