Possessing Dr. Sigmund

36. Why me?

CHAPTER 36

Why Me?

NAGISING siya nang maramdamang may nakadagan sa kaniya at marahang humahalik sa leeg niya. Unti-unti niyang iminulat ang mga mata at tinignan ang babaeng pabukang nakaupo sa tiyan niya habang nakasubsob ang mukha sa leeg niya.

A sweet smile plastered on his face when he remembered what happened last night. He just had made love with the woman he would fantastically love. Marahan niya itong niyakap. And now he has already accepted his feelings towards this woman. Kahit pa niloko siya nito at pinaikot, handa niya iyong kalimutan para sa babae.

Nangunot ang noo niya nang may maramdaman sa likod nito. Actually kagabi niya pa ito napansin nang yakapin niya ito, pero hindi niya na nagawang pansinin dahil masyado siyang lunod sa sensayong bumalot sa kanila.

Kinapa niya ang buong hubad na likod ng babae. Narinig niya ang mahinang ungol nito kaya tinignan niya ito. Umangat ang mukha nito mula sa pagkakasubsob sa leeg niya at nakangisi siyang tinignan.

“Want another round, baby?” nang-aakit na tanong nito sa kaniya habang pinagagapang ang hintuturo sa hubad niyang dibdib. Pero hindi siya nagpadala, sa halip ay tinignan ito ng seryoso.

“What’s this?” seryosong tanong niya, at muling pinadaan ang isang kamay sa likod nito, dahilan para mawala ang ngisi sa labi ng babae at umalis mula sa pagkakaupo sa tiyan niya. Medyo nakaramdam siya ng hiya dahil sobrang liwanag na ng paligid at pareho silang hubad. Malinaw na malinaw na nila ngayong nakikita ang kabuuan ng isa’t isa.

“This?” tanong nito kasabay ng pagtalikod nito sa kaniya. Napasinghap siya nang makita ang napakaraming bakas ng latay sa likod ng babae, halos mapuno niyon ang buong likod nito.

“W-where did you get those?” gulat na tanong niya rito. Bigla siyang nakaramdam ng awa para sa babae dahil sa isiping may pinagdaanan itong hindi maganda.

“It was from my dark past na hindi na dapat pang alalahanin,” nakangiting sagot nito na humarap sa kaniya at muling paharap na kumandong sa hita niya. So he automatically wrapped his arms around her waist. Samantalang ito naman ay isinabit ang braso sa leeg niya.

Hindi naman sila ganoon kadikit na dikit pero sa hindi niya maipaliwanag na kadahilanan, nakararamdam siya ng init sa katawan. Kaya pilit niya itong binalewala.

Mariin siyang lumunok at pinilit ang sariling ngumiti sa babae. “If that’s what you want. But always remember, you can’t run away from your past. Hangga’t pilit mo itong tinatakbuhan, patuloy ka pa rin nitong hahabulin hanggang sa panaginip,” seryosong saad niya rito, dahilan para matigilan ang babae at sandaling mapayuko. Pero nang muli itong mag-angat ng tingin, nakapaskil na naman ang nakalolokong ngisi sa labi nito.

“Right. Psychiatrist ka nga pala,” nakangising saad nito, kasunod ng mahina at tipid na pagtawa. “Dr. Sigmund Legaspi…” muli ay saad nito, kasabay ng mas pagdikit ng katawan nito sa katawan niya, dahilan para mahina siyang mapasinghap dahil sa biglaang pagdidikit ng kanilang mga kaselanan. Mariin siyang napalunok.

Jesus! Control yourself, Sigmund!

“Can I be your patient?” nang-aakit na dugtong nito, dahilan para muli siyang mapalunok. Kapwa silang hubad na dalawa for goddamn sake! “’Cause, so you know, I feel so lonely these past few days. I’m sad, I’m cold, and I feel like I want someone to heat me. What should I do, Dr. Sigmund?” nakangusong dagdag nito, mas idinikit pa ang katawan sa kaniya at marahang ipinagkaskas ang kanilang kaselanan. Kaya mahina siyang napadaing.

How can I control myself in a situation like this? May libro bang makapagsasabi sa’kin kung paano?!

“Hhmmm…” hindi niya na napigilan pa ang mapaungol nang sinimulan na namang halikan ni Ivy ang leeg niya habang bumibilis ang paggalaw nito sa kandungan niya.