CHAPTER XLIII

286 6 0
                                    

Say what you wanna say
And let the words fall out
Honestly I wanna see you be brave.

With what you want to say
And let the words fall out
Honestly I wanna see you be brave” 
~~BRAVE (Sara Bareilles)

 

 

“Come again? Who is he?” tanong ulit ng nanay namin, pero napansin ko, pag tingin ko sa kanya nakatingin siya sa ‘kin, sabay tingin din sa gawi ni Kian.

“He’s K-K-K-….Kuya Kian.” Sabi ng baliw na kapatid kong si LR. Pakiramdam ko din, halos mabulunan na ang sira ulo sa pagsabi niya ng pangalan ng taong kanyang pinapasok.

Well, sorry! But I really have to emphasize –IT’S LR’S FAULT, NOT MINE. Siya naman kasi talaga ang nagpapasok sa Kian na yan. Parehas sanang mga matatalino ang dalawang ‘to, kaso may pagkatanga din pala!

KAYA BAHALA KA LR SA BUHAY MO! LUSUTAN MO YAN MAG ISA.

“Kuya Kian?” ulit naman ni DOWAGER! I mean ng nanay namin sa pangalan na binaggit ng kapatid ko. At seryoso ang tingin niya dito.

“Yes, He’s Kuya Kian.” Pag uulit naman ni LR sa kanyang sinabi kanina.

“H-Hi! Good evening po Mrs. Gonzales” sabi ng boses na nasa tabi ko, pagkatapos niyang tumayo ay lumakad pa siyang papalapit kay nanay. Sa ginawa niya, ako ang kinabahan ng matindi, at feeling ko sa taong ‘to, ang confident niya para lapitan ang nanay ko! samantalang ako? gusto ko na kaya magpalamon ng buhay sa lupa!

Nang tuluyan na siyang makalapit sa nanay namin ay bahagya pa siyang yumuko. Marahil tanda ng paggalang niya.

VERY GOOD!

Kami naman ni LR nagkatinginan lang, habang nanlalaki ang mga mata ko. Paano’y natataranta ako, si LR? Naku! Wag niyo nang itanong kung nanlaki din ba ang mga mata niya, kasi alam niyo na yun.

“He’s my friend nay, and I invited him here. Magtatanong po lang sana ako about how he win all the contests na sinasalihan niya sa Math. And kung pwede niya ako icoach.” Walang kagatol gatol na pagsasabi ng kapatid ko niyan. Alam kong di naman yun totoo pero mas mabuting manahimik na  lang ako.

“But it’s already late.” Sabi naman ng nanay namin. Kada buka ata ng bibig ng nanay namin ay bigla kaming nagkakatinginan ng kapatid ko. At kada salita din niya, gusto ko na talagang maglaho na alng bigla, o kaya palamon ng buhay sa lupa. BATHALA HELP! Gusto ko nang isigaw

“Pasensya na po, but this is the only time I can come here  personally to answer his questions and  at least, teach him some techniques I learned.” Pagsang ayon naman din ni Kian sa naisip ni LR na alibi.

“How did you know him?” tanong na nanam ng nanay namin sa kapatid ko, pero ang nakakapagtaka, bakit siya nakatingin din sa akin?!

“Di ba kaschoolmate mo siya Sai?” bigla niyang banat sa akin.  Marahil sa gulat ko, napaubo na alng ako. di ko alam kung papano ko sasagutin ang tanong niya.  Paano ko ba lulusutan ang tanong na iyon? parang feeling ko, yun na yata ang pinakamahirap na naitanong sa akin sa buong buhay ko!

Why Can't We Be? (TAGALOG STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon