Her Wings (PSS, #2) ✔️

Chapter 56: Hindmost

Chapter 56: Hindmost

I GASPED when his wings opened wide, halos mabuwal ako sa pagkakatayo. Ngunit hindi ako nagpatinag, sinabayan ko ang kanyang kilos. Hindi gumagana ang aking pakpak, ngunit hindi ibig sabihin ay wala na akong magagawa. I just can't fly, but I can do things... after all, my life isn't just about my wings.

In a split of seconds, I gripped my bow and arrow. Sumabay ako sa kaniyang kilos, ang paggalaw ng lahat maging ako'y naging mabagal at sandaling bibilis kapag bumabagsak ang paningin ng lahat sa aming galit na mukha. His wings widened even more, and he carelessly jumped on top of me. Napahiga ako sa hagdan nang ako'y bumagsak. I heard my bones cracked, tumama ang aking siko sa sahig nang hilahin ko ang pana, at halos mahugutan ako ng hininga nang bumagsak ang aking likod sa hagdan.

The moment seemed to stopped but that excludes us. He prepared his hands to grip me as well as I prepared my hands to shoot him. Pakiramdam ko'y nahinto ang lahat at napalingon sa amin, nakarinig ako ng malakas na sigaw. Isang babae ang tumawag sa akin, ngunit hindi ko na iyon napansin dahil tila bumagal ang pagbitaw ko sa aking pana dahil nakita ko kung paano niyon tinungo ang gulat na si Xyruz.

Hindi niya inaasahang masasabayan ko ang kaniyang bilis, hindi niya nakita ang aking plano, at dahil inakala niyang sadya akong mahina'y hindi niya na inisip ang ano pang magagawa ko. That is why do not underestimate someone because he's unable to do something, you do not know what more could he do when he escape on his coop, and you do not know the things he's capable of. So do not judge and do not underestimate someone.

"Shoot," I whispered. The voices in my head became clear as everything synchronized, and it was Redrose... she called me.

Natahimik ang lahat ng naroroon, ang lahat ng nakasaksi. Dahil tinamaan sa mismong ang buzzard na dadakip sana sa akin, at walang buhay na itong bumagsak sa aking nanghihinang katawan. Mabilis na umangat ang katawan nito palayo sa akin, it was Redrose once again, she lifted the buzzard up for me to stand. Ngumiti ako at ininda ang sakit na aking nararamdaman, hindi ako pwedeng magsayang ng oras. Kailangan kong pigilan si Irithel.

"Thank you..." Bulong ko at iika-ikang naglakad paakyat. Tumango lamang si Redrose sa akin at isinama ang buzzard sa kaniyang palipad palayo sa akin.

Nang marating ko ang aking silid ay mabilis ko iyong binuksan at tinungo ang bintana. Ganoon pa rin ang lahat, naglalabanan ngunit nakakalamang lamang ang buzzards ni Irithel dahil padami ito ng padami habang ang mga nasasakupan namin ay pagod na. Napalingon akong deretso sa aking harapan, naroon si Irithel habang pumapalakpak na animo'y tuwang-tuwa sa kaniyang nakikita.

"Bravo... Bravo..." Aniya at muling humalakhak.

Ganoon na lamang ang kilabot na naramdaman ko nang magtama ang paningin namin ni Irithel. Those eyes, those dark eyes. Iyon ang nakikita ko sa tuwing nagagalit si Phia at sinasabihan ako ng kung ano-ano. Posible kayang ginagamit ni Irithel si Phia? Irithel is using her power to visualize everything in the palace, especially me using Phia. Finally, I found it out. It was Irithel, she uses oculus possession to spy on us and put up fracases to distract us.

Kung hindi nga ako nagkakamali ay minsan nang umuwing sugatan si Phia at may kasama pa itong patay na Chevalier. Chevalier Grock! George Ezekiel's father! Naaalala ko ring sinabi ni Phia kay Ezekiel na minsang nangako ang Ama nito sa kaniya at iyon din ang gawin ni Ezekiel.

Napaluha ako. How is this all so connected?

Ang sabi nila'y naharang sila noon ng grupo ni Irithel, at nagbuwis nga ng buhay ang Chevalier Grock na iyon who happened to be George Ezekiel's fallen father. Posibleng doon na pinasailalim ni Irithel ang kapatid ko sa itim niyang mahika.