Çok uzun bir aradan sonra herkese merhaba. Aylar, hem de çok fazla ay olmuş. İnanamadım. Zaman çok hızlı geçiyor. Hayat telaşına daldım, pek çok şeyden koptum, eski alışkanlıklarım geride kaldı, yeni dertler geldi. Ara ara burası aklıma geldi ama girip de iki kelime yazamadım.
Açıkçası biraz tecrübe kazandıkça, farklı kitaplar okudukça kendi yazdıklarım çok boş, değersiz, niteliksiz görünmeye başladı gözüme. Yazmaya, devam etmeye güç bulamadım. İnsanların okumaya devam ettiğini görünce hesabı da silmek istemedim.
Geçenlerde profilime bakınca benim nerede olduğumu soran insanlar gördüm. Şaşırdım. Birilerinin bunca zaman sonra bile nerede olduğumu sorması, beni merak etmesi ya da hikayelere yeni bölüm istemesi beni çok şaşırttı. Bu kadar hatırlanacak bir insan olduğumu ya da hatırlamaya değer hikayeler yazdığımı düşünmüyordum.
Kendimi mahcup hissettiğimi söylemeliyim. Size karşı olan sorumluluğumu yerine getirmemişim gibi geliyor. Pek çok sıkıntı ile mücadele ediyorum. Ve dünyayı bitiren bir hastalığın ortasında yaşamaya çalışıyoruz. Yakınlarımızı kaybediyoruz. Korku içindeyiz.
Kitap fiyatları uçmuş durumda.
Sanırım biraz da olsa bu kaosun içinde birilerinin kafasını dağıtabilmiş, yüzlerini güldürebilmişim. Ne mutlu bana.
Aylar sonra geriye dönmek için bana cesaret veren de işte bu düşünceler oldu. Toparlanıp boş bulduğum zamanları yazarak geçirmek iyi olabilir. Elimden geleni yapıp yazmaya döneceğimi bilmenizi isterim. Ve eğer başarabilirsem bu süreçte yüz güldüren hikayeler yazmayı, dramdan uzak durmayı düşünüyorum. İnsanlara iyi gelmek insana iyi gelir.
Beni hala bekleyen, takip eden, merak eden birileri varsa çok müteşekkir olurum. Beni unutmayan herkese teşekkür ederim. Yeniden yazma dünyasına dönmemde bana destek olursanız bu işi başarabilirim.
Son olarak... Daha önce verdiğim sosyal medya adreslerimin çoğunu kapattım. Şu aralar sanırım hevesle yaptığım tek iş fotoğraf çekmek. Onun için bir hesabım var. Takip etmek, fotoğrafçılık maceramda bana destek olmak ya da hikayelerle ilgili bana ulaşmak isterseniz nurlufotografhane adresine gelebilirsiniz. ^^
En en kısa zamanda kendi hikayelerimi bir baştan okuyup devamını getirecek ve yepyeni kurgular oluşturmaya çalışacağım. Umarım sözümde durabilirim. ☺
Kendinize dikkat edin. Maskelerinizi yüzünüzden eksik etmeyin. Umarım hep birlikte bu salgın denen laneti atlatıp eski özgür günlerimize dönebiliriz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOL KÖPÜKLÜ
General Fiction[Aşkın Tatları Serisi - 3] Hikayemizi yıllar önce yazmaya başlamıştık, sadece farkında değildik. Aşk bizim için başta tuzlu kahve gibiydi. Ama bazı gerçekler her şeyi değiştirdi. Köpüksüz kahvesini içmeyen biri için kahvenin köpüğü haline geldi...
