(UNEDITED) Billionaire's Virtuous Slave

Kabanata 62

Kabanata 62 (unedited)

I am here again in the are where I practiced how to defense my self alone. Wala si Wim, or even Wrum. Mag-isa lang ako at mabuti nang ganon. Gusto ko ring isuntok itong lahat ng mga iniisip ko sa ngayon. Alam kong mawawala itong aking pangambang iniisip.

Ilang malakas na suntok ang aking pinakawala, ipinutok ang baril sa target area, at nag-push-up to be physically fit and healthy. Of course, I did some warm-up bago pa man ginawa ang lahat ng ito. Nang matapos na ako ay hindi ko na naman maiwasang maibalik sa aking isipan ang aking Mama at Papa.

"I saw that. You did great." halos mapatalon ako sa gulat nang makita ko si Wrum na papunta dito sa aking kinaupuan.

"Thanks, but I think I still need to practice well." tanging sagot ko.

Kinuha niya ang isa pang gloves at isinuot niya pa ito sa kanyang kamay. "Fight me Silic. Let me see how strong are you." paliwanag niya sa akin.

Napangiti lang ako. "Sure. I'll take this as a vengeance every night that you'll fight me in bed."I said as I am referring to the 'for adults only' that he have done to me. Pagod siya sa kanyang opisina, pero magiging active lang ito kapag ginagawa na ito kapag ginagawa na namin 'yon.

Isinuot niya pa sa aking ulo ang tila isang helmet para maprotektahan ang aking sarili sa posibleng pagtama sa suntok. I think he will not punch me in my face nor hit me seriously in my body. Like hell, iba pa rin ang lakas ng isang lalaki kaysa lakas ko bilang babae.

Pumasok kami sa loob kung saan may tila isang boxing ring doon. Sabay na kaming umakyat. Ngayon ko pa lang naramdaman ang pakiramdam na maging boxingero.

"Just don't punch me seriously. Ayaw ko pang mamatay." paalala ko sa kanya at napangiti. "But sorry, I want to punch stonger and harder!" hindi pa man niya sinabi na magsisimula kami ay inatake ko na siya sa pagsuntok ngunit agad lang itong umiwas. Hudyat iyon para mawalan ako ng balanse, but thankfully, I did not fall from the boxing floor.

He just laughed at me. "Tanga. Hindi pa tayo nagsisimula. Sugod ka nang sugod. That's bad." napailing siya. Napatayo siya nang maayos at nag-positioned na siya. May pa jog-jog pa siyang nalalaman.

"Mas tanga ka rin. Ito bagay sayo!" malakas na sigaw ko at sinugod ko siya. Susuntukin ko na sana siya sa kanyang tagiliran ngunit agad siyang nakaiwas.

Siya naman itong kakawala sana ng suntok sa aking tagiliran kaya naman nanlaki ang mata ko. Napakurap ako ng ilang beses at nagulat na lang nang inilagay lang niya ang kanyang gloves sa aking tagiliran.

"Pasalamat ka mahal kita at hindi kita kayang masuntok. Talo ka na." ani niya habang napangiti. Napa-atras na ito muli at nagposition na muli.

Napangiti lang din ako sa kanya at nagkukunwaring pinakondisyon ang aking sarili. "Humanda ka sa akin." pagbabanta ko sa kanya. "Masusuntok ko din 'yang tagiliran mo.

Sinugod ko siya at sinuntok ang kanyang tagiliran ng dalawang beses. Hindi niya nagawang mapailag. Kaya napatawa lang ako sa naging reaksiyon niya at ito ang dahilan kung bakit siya napaupo sa sahig.

"Damn it! You don't want me to punch you seriously, pero gusto mo naman akong suntukin nang malakas. Pasalamat ka ulit at hindi kita masuntok." sinamaan niya lang ako ng tingin.

Itinaas ko pa ang aking right hand at ang left hand naman ay itinapik ko sa aking dibdib. "I'm so proud of myself. Thank you. Thank you." sabi ko na para bang iniisip ko na lang na may mga taong nanunuod sa aming paligid.

Meron nga akong nakitang isang tauhan niya nanunuod na hindi rin maiwasan ang mapatawa dahil sa kanyang nakita. That made Wrum to be angry with his staff. Kaya naman umalis na lang ito at bumalik sa kanyang pagiging trabaho.