(UNEDITED) Billionaire's Virtuous Slave

Kabanata 36.1

Kabanata 36.1

Unedited. You may encounter typos and grammatical errors. Hoping for your kind consideration.

___________________________________________________________________

Gusto ni Wrum na bumalik nalang ako sa kwarto ko. Ganon din ang gusto ni Wim ngunit mas pinili kong mapaupo sa sofa, ayon sa sinabi ni Don Guillermo. Kahit na nakikita ko ang mga titig sa akin ni Wrum na halos mapapatay na niya ako. I just want to know about my father. Palaging tumatangging sagutin nila Wrum at Wim ito.

Takot man akong saktan muli ni Don Guillermo, takot man akong maulit pa ang mga pinaggagawa niya sa akin, pero kailangan kong gawin ito. Ang alamin kung nasaan na ang aking ama. Hindi ko naman hahanapin sa kanya ang ama ko kung hindi niya ako pinagbabantaan. Kahit na hindi pa man ako nakakasiguro, pero malaki na ang kutob ko na nasa kanya ito.

Nagbabakasali akong hindi niya ito sinaktan, hindi niya ako sasaktan. Matinding kaba na itong aking nararamdaman. Damn it.

Napaupo na si Don Guillermo sa tapat ko habang si Wrum naman ay nananatiling nakatayo. Galit pa rin ang tingin niya sa akin.

"Go back to your room." utos ni Wrum sa akin ngunit napailing lang ako sa kanya.

"No." mahina kong utal.

"Sundin nalang natin ang utos ni Wrum, Silic. Tara na. Bumalik na tayo sa taas." sabi din ni Wim sa akin sa kabilang gilid.

Napailing muli ako sa kanya. "Hindi pa ako aakyat muli sa taas hangga't hindi nasagot ni Don Guillermo ang tanong ko sa kanya." paliwanag ko sa kanila.

"Bakit niyo pa kailangang itago si Silic sa akin? In the first place, alam kong isinama niyo siya dito sa Cebu." paliwanag ni Don Guillermo. "Nagkita nga kami doon sa barko. Hindi ba Silic?"

Sinamaan ko lang siya ng tingin. Hindi ko ginusto ang kanyang ginawa sa barko. Tila ba may lason itong inilagay sa ininom kong champagne hudyat para mawalan ako ng malay sa pagkakataong 'yon. Mabuti nalang talaga at hindi niya ako dinala kung saan.

"Fvck" mahinang mura ni Wrum. Tila ba wala na itong nagawa pa. Napaupo nalang ito sa sofa malapit sa kanyang kinatayuan. Bahagya niya pang sinenyasan sina Wim at iba pa niyang tauhan na tila ba gusto niyang paalisin ito.

Hindi na ako nagpaliguy-liguy pa. "Nasaan at ano ang ginawa mo sa aking ama?" nagtataka kong tanong sa kanya. "Hindi mo naman siguro ako pagbabantaan doon kung wala kang ginawa sa kanya." muli kong sabi sa kanya.

He smiled. "Nothing will happened to your father."

"You're lying." nasabi ko nalang sa kanya. "Where's my father? Sabihin mo sa akin Don Guillermo!"

Napaayos ito ng upo. "Alam mo Silic, sa totoo niyan, wala akong ginawa sa ama mo. Binigyan lang kita ng babala." paliwanag niya. "If may ginawa pa akong masama sayo, matagal na kitang kinuha at dinala kahit saan. But you're here. Healthy, alive and breathing like a princess, not as a slave." aniya at napabaling ito ng tingin kay Wrum.

"Sabihin na nating binigyan kita ng babala dahil may mangyayaring masama sayong ama. Hindi mo alam na ang taong pinagkakatiwalaan mo ay siyang papatay mismo sa ama mo." he said while looking at Wrum, saka ibinalik niya sa akin.

Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ng kanyang mga titig kay Wrum. Hindi naman siguro itong nasa isip ko. Hindi maaari. Wrum said na kailangan kong magtiwala sa kanya. Damn.

"Trusting these days is so hard for you Silic. You can't even trust me, and you can't even trust the people around you." aniya sa akin. "The people around you might be the one who kills you and your father."

Kinabahan ako bigla. Seryoso niyang sinabi sa akin 'yon. May punto naman siya. Hindi ko dapat ibibigay ang buong tiwala sa kahit sino sa kanila.

Yawa

"Stop that stupidity. You're just scaring her." singit ni Wrum sa kanya.

"Why my dearest son? Are you afraid that Silic might know the truth?" tanong ni Don Guillermo sa kanya.

Napabaling lang si Wrum sa akin. Pinagmasdan niya lang ako ngunit agad din niya itong ibinalik kay Don Guillermo. "I'm not afraid." ani Wrum. "Why I am afraid? Wala naman akong tinatago sa kanyang kung ano. So stop talking anout nonsense!"

"I'm not talking about nonsense here. I am just telling the truth. Ang katotohanang kailangan niyang malaman." ani Don Guillermo.

"She already knew everything. Wala na siyang dapat pang malaman pa." ani Wrum.

Bumuntong-hininga nalang ako. Hindi ko alam kung sino ang paniniwalaan ko sa kanila. No. I can't all of them. I should trust no one except myself. That's the motto that I need to do right now.

"Then, answer it now." sabi ko kay Don Guillermo. "Nasaan ang aking ama?"

"You'll knew it, kung babalik na tayo sa Manila Silic." sabi ni Don Guillermo. "For now, siguro, Wrum needs to stay here for how many days to finished his businesses here in Cebu."

"And I am going to tell you this Silic. We are all your enemy, and your enemy can never be your friends." muli niyang sabi sa akin.

"I need an accurate answer Don Guillermo!" sigaw ko sa kanya. Bakit hindi niya nalang kasi sabihin sa akin na wala sa kanya ang ama ko or na sa kanya ito. Damn him. Iyon ang gusto kong marinig mula sa kanya.

Napangiti lang si Don Guillermo sa akin. "Sabihin na nating wala, pwede din nating sabihing wala nga sa akin ang ama mo pero nasa kamay naman ito ng pinagkakatiwalaan mong tao." aniya.

What?

Napatayo agad si Wrum sa kanyang pagkakaupo. Agad itong lumapit sa akin. Hinawakan niya ang aking kamay at agad niya akong hinila.

"Wrum ano ba!" sigaw ko nalang sa kanya. Ginawa niya naman ang ginawa niya sa akin kanina. Hinila niya ako pabalik sa may hagdan.

"Remember what I told you Silic!" narinig kong sigaw ni Don Guillermo.

"Don't listen to that idiot. He is just scaring you." narinig kong sabi niya lang sa akin habang ipinagpatuloy niya pa rin ang paghila sa akin pabalik sa kwarto. "Listen to me instead. He is just playing you!"

"You are just playing me also!" sigaw ko sa kanya.

Hindi siya nakinig sa akin. Patuloy niya pa rin akong hinihila hanggang sa tuluyan na kaming nakapasok sa kwarto. Saka pa niya ako binitawan at nakita ko lang ang kanyang masasamang titig mula sa kanya.

"I told you not to go out!" sermon na naman niya sa akin. "And I told you that don't listen to him!"

"Bakit mo akong kailangang itago? Bakit kailangan mo akong palabasin?" tanong ko lang din sa kanya. "Dahil ba nandito ang 'yong ama at natatakot kang sabihin niya ang katotohanan sa akin? Hindi ba?"

"Fvck!" mura niya sa akin. "Do you believe him than me? I told you to believe me! I told you to trust me!"

"How can I trust you?!" pa-tanong ko nalang sa kanya. "How can I trust you if you're going to hide me the truth!"

Bumuntong-hininga ito at natahimik. Iniwas niya lang ang tingin sa akin at ibinaling ito sa ibang direksyon. Kung gusto niya akong magtiwala sa kanya, sinabi niya na sana sa akin ang katotohanan. How can I trust him kung palagi siyang ganyan?

Ibinalik niya sa akin ang tingin niya. "This is not just a play Silic. You're my slave and you need to follow what I need you to do." aniya.

I can't do it.

"My slave, I want you to trust me. That's an order from your master." muli niyang sabi sa akin.

Damn it. Kailangan ko ba talaga siyang pagkatiwalaan? They are all my enemy here. I can't trust no one.

I can't trust no one.....

_______

TheDarkProphecy