(UNEDITED) Billionaire's Virtuous Slave

Kabanata 44

Kabanata 44

Unedited. You may encounter typos and grammatical errors. Hoping for your kind consideration.

_________________________________________________________________

Let's live in peace, wild and free.

Dumaan ang ilang araw at hindi pa rin mawala sa akin ang kaba at pangamba na nararamdaman. Wrum did everything para makalimutan ko pansamantala na may problema pala akong kinakaharap.

I want to forget what we did, noong nakaraang gabi. Screaming of pleasure. My God.

"Sinabi ni Wim na may pupuntahan tayo? Saan iyon?" kaagad na tanong ko sa kanya.

Napatayo ito ng maayos. "Nakita kong kailangan mo munang mag-relax. I mean, kailangan mo na nating mag-relax sa ngayon nang tayong dalawa lang." aniya.

"I can't go anywhere now." ani ko habang bagkus pa rin sa aking mukha ang pag-aalala sa aking ina't ama sa kamay ni Don Guillermo. "I still have to plan what to do next."

Hindi ako pwedeng magpakasaya nalang habang ang pamilya ko ay nasa kay Don Guillermo.

"We have already planned how to rescue your parents " sabi niya lang sa akin. "I can kill my demon father now if I want to, but for now, we need a break." aniya.

Bumuntong-hininga nalang ako. Gustuhin ko man pero ayaw ko. "No. I can't."

"Yes you can." sabi niya sa akin. "I need you to this for now because you need a break."

"No."

"Yes."

"Okay fine. Saan ba tayo pupunta?" kaagad na tanong ko sa kanya.

"That's good." he smiled. "Let's do hiking and at night, let's do camping." aniya.

Nagulat naman ako. "What?" hindi ko makapaniwalang sabi sa kanya.

"Hiking promotes in the development of mental health. It is the opportunity to take a break for a while and relax and enoy the nature." he explained. "It can relax our mind and your minds need it for now." he added.

"I don't need it for now." sabi ko nalang sa kanya. "Pero wala na akong magagawa kung pipilitin mo talaga ako."

"I already prepare everything. From the tent, survival kit, foods, map, backpack, clothes and so on and so fort." aniya. "Alam kong magugustuhan mo ito since hindi nagpapakita ang ang haring araw."

"I hope so." nasabi ko nalang sa kanya. "Isasama ba natin si Wim o di kaya si Xander?" kaagad na tanong ko sa kanya saka nakita kong sumeryoso lang ang kanyang tingin sa akin.

Malay ko bang hindi niya gustong isama si Wim o di kaya'y si Xander sa hiking with an overnight camp.

"Just the two of us. Walang ibang taong sasama sa atin." aniya. "It would be nice. Lalo na pag gabi."

I do not want to mis-interpret of what he have said to me. Hindi ko gustong mag-isip ng mga bagay-bagay na ikinadumi ng aking isipan. Siguro ang nais niya lang na sasabihin ay maganda na lalo na pag gabi dahil nagkikislapang mga bituin.

"So I guess, hindi mo naman sila gustong isama." aniya.

"It would be nice kung isasama mo sila." ani ko.

Sinamaan niya lang ako ng tingin. "No." may galit na sagot niya sa akin.

Anong problema niya kung isasama niya sina Wim at Xander? Wala naman siguro.

"Narinig kong dinawit niyo ang pangalan ko?" narinig ko mula sa aking likuran si Wim. Bihis na bihis ito. "At kung hindi ako nagkakamali sa aking narinig, pinag-usapan niyo kung isasama niyo ba ako?"

Napatango nalang ako sa kanya. "We're going hiking with an overnight camp. I want you and Xander to come with us."

Napangiti lang siya sa akin. "That would be nice Silic, but unfortunately, may kailangan pa akong aasikasuhin dito. Hindi ako pwedeng sasam sa inyo." sabi niya sa akin habang agad itong napabaling sa akin.

Tila ba nag-uusap ang kanilang mga tingin. Hindi ko alam kung paano ko ito nalaman. I can just sense it. Malay ko bang nag-uusap talaga sila sa kanilang isipan. Wala naman silang kapangyarihan tungkol doon.

"Hindi ako pwedeng sumama sa inyo. Nakikita ko naman sa mga mata ni Wrum na gusto niyang ma-solo ka niya doon." nakangiting sabi ni Wim sa akin na tila ba inaasar niya si Wrum.

"Wala kang pakialam doon. Mind your own business idiot." ani Wrum sa kanya.

"Isa pa, kaya gusto ni Wrum na mag-hi-hiking kayo with an overnight camp sapagkat may magaganap na-"

"Fvck! Your stupid mouth! Kung anu-ano nalang ang sinasabi mo." galit na bulyaw ni Wrum. "Get lost idiot!"

"My bad." ani Wim. "Hindi na 'yon mauulit Wrum. I will zip my mouth and stop talking about nonsense."

"Stupid."

"Sana'y walang mabubuong bata-"

"Do you want to stop or not?!"

"Sabi ko nga aalis na ako."

Well, atleast gumagaan ang loob ko pag nakikita sina Wim at Wrum na nagtatalo. That made my day. Palagi nalang na inaasar ni Wim si Wrum. My God.

Wait a minute. May narinig akong may sinambit si Wim na 'may magaganap ngunit hindi niya ito naituloy sapagkat sumingit na agad si Wim.

"May magaganap na ano Wrum?" kaagad na tanong ko kay Wrum.

"Don't mind what Wim told you. He is a stupid." aniya. "Isipin mo nalang sa ngayon na wala kang problema. Wala sa kamay ng aking ama ang ina't ama mo. Isipin mo nalang na nasa mabuti silang kamay para hindi ka na malungkot pa."

"Hindi ko iyan magagawa nang ganon-ganon nalang kadali." ani ko. "Hindi ko maaaring pansamantalang kalimutan ang pamilya ko. Peligro ang kanilang buhay sa ngayon."

"Let's not talk about it." sabi niya sa akin.

Napatango ako sa kanya. "Okay."

Iyon ang aming pag-uusap ni Wrum. Bago pa ma siya tumalikod sa akin ay inutusan niya akong pumunta sa kanyang study room to clean the mess in there. Well, hindi naman ako umalma doon sapagkat alam kong slave niya lang ako dito. Pero nitong mga nakaraang araw, hindi ko alam kung slave pa ba talaga ang tingin niya sa akin.

We're doing the thing just for couples. Madalas na niya akong sinasabihan ng mga cringe sweet lines. Should I take those as a sweet lines? Anyway, kailangan ko ng bumalik sa taas. Pumunta sa study room.

"Na in love na kaya sa akin si Wrum?" tanong ko sa sarili.

My God. I can't even answer that question. Damn it.

_____________________________________________________________________

TheDarkProphecy