(UNEDITED) Billionaire's Virtuous Slave

Kabanata 38

Kabanata 38

Unedited. You may encounter typos and grammatical errors. Hoping for your kind consideration.

_________________________________________________________________

Napaahon na ako mula sa pool at napaupo nalang ako dito sa may upuan malapit sa gilid ng swimming pool. Kinuha ko ang juice mula sa glass table sa aking tabi at ininum ito habang pinagmasdan ko lang si Wrum na umaahon na rin mula sa pool.

May mga sinasabi siya sa aking kung ano kanina. My God. Hindi ko gustong maalala na naman 'yon. Bahagyang napaupo si Wrum sa aking tabi. Kinuha din niya ang kanyang juice sa table at ininom.

"I'm going back to the room now." panimula ko kay Wrum. "Magbibihis na ako."

Napabaling lang ito ng tingin sa akin. "No." tipid na sagot niya lang sa akin.

Sinamaan ko lang siya ng tingin. He can't control me. I am not a robot, I am a human. Napatayo na ako mula sa aking pagkakaupo at tinalikuran na siya. Wala akong kung anong sinabi sa kanya. Giniginaw na rin ako at hindi pwedeng naka-two piece nalang ako doon hanggang sa gustuhin niya.

Pumasok na muli ako sa sliding glass door. Dumiretso na ako sa banyo to take a shower at para na rin makapagbihis na ako pagkatapos. Inalis ko na mula sa aking katawan ang suot kong two piece.

May pinindot akong isang button at hudyat iyon para bumagsak ang tubig mula sa taas hanggang sa aking katawan. It only takes a minutes for me to take a shower and then after that, isinuot ko ang bathrobe na naka-hanger dito.

I was just hoping na hindi pa pumasok si Wrum dito. Para makapagbihis na ako. Binuksan ko na ang pintuan. Ito na nga ba ang aking sinasabi. Nakita ko lang itong napatayo mula sa gilid ng kama. May tuwalya ito sa kanyang balikat.

Damn it. Akala ko pa naman hindi siya susunod sa akin dito. Bahagya itong humakbang palapit sa akin. Kinabahan ako bigla. Wala naman siguro siyang maisip na masamang gagawin sa akin. Hindi nalang ako mag-iisip nang kung anu-ano pa. Baka masyado lang talaga akong ambisyosa.

Masyado na siyang malapit sa akin. Halos magkadikit na ang aming katawan kaya naman bigla akong natuod sa aking kinatayuan. May balak ba talaga siya sa akin? May seryoso siyang tingin sa akin at hinihintay ko nalang na bumuka ang kanyang labi para magsalita.

"Do-Don't do anything to me Wrum." natataranta kong sabi sa kanya.

"Stupid. You're blocking my way to the shower room." napakurap nalang ako ng ilang beses. "So you're thinking that I am going to do such thing to you right now? Well, that would be nice though." he added.

Napalunok nalang ako. My Goodness. Hindi ko iyon inaasahan na sasabihin niya sa akin 'yon. Akala ko kung ano na ang kanyang gagawin sa akin.

"Sorry." nasabi ko nalang at umalis na mula sa aking kinatayuan. Nahihiya ako sa sinabi ko sa kanya. Baka masabi na talaga niyang napaka-ambisyosa ko. I remember what we did in the comfort room of the airplane, and in my room.

Damn.

We're kissing, but we're just nothing.

How stupid.

I rolled my gaze towards him and I saw him staring at me like idiot. "Pumasok ka na sa loob para makapagbihis na ako dito." pag-iiba ko nalang ng usapan.

"You can change even if I'm watching."

"Hindi din naman ako magbibihis pag hindi ka pumapasok sa loob." ani ko.

"That's stupid....Fine!" galit niyang sabi sa akin at agad na itong pumasok sa shower room.

Kaya ayaw kong kasama ko siya sa iisang kwarto. He's stupid and staring at me like an idiot. Nagbihis na kaagad ako bago pa man ito tuluyang lumabas.

Damn. Makakatulog pa kaya ako nito pag siya ang katabi ko sa kama? And I would say na hindi ako makakatulog kapag siya ang kasama ko. Kung kanina ay inaantok na ako, ngayon nawala dahil sa kanya.

Napaupo sa gilid ng kama at ilang sandali pa ay nakita ko itong lumabas. As expected, nakita ko itong ipinulupot niya ang kanyang tuwalya sa kanyang beywang. I already seen him that before.

"Magbibihis ako." narinig kong sabi niya.

Napatayo agad ako mula sa aking kinaupuan. "Okay. Lalabas na muna ako dito sa kwarto." sagot ko nalang at agad na lumabas mula sa sliding glass door. Ayaw ko namang mananatili dito habang siya ay nagbibihis sa loob. Hindi maari iyon.

Naglakad-lakad nalang ako dito sa resort hanggang sa narating ko ang dalampasigan. Naririnig ko agad ang hampas ng alon. Ang hangin na gumugulo sa aking buhok.

No one is here. Tanging ako lang ang naglalakad ngayon sa mabubuting buhangin. Tumitingkad pa rin ang kaputian nito kahit gabi na. I can feel feel peace in here. Iyong feeling na wala kang kinakaharap na problema. Tanging mga alon lamang ang iyong maririnig sa gabing ito.

Sana ganito nalang kapayapa ang aking buhay. Walang kinakaharap na problema. Pero sabi nga nila, habang humihinga ang isang tao, ito ito nawawalan ng problema. A problem that we need to face. To make us strong. Iyon ang sabi nila.

"What brought you here?" narinig kong tanong ni Wrum mula sa aking likuran hudyat para mapabalik ako sa realidad. Napaharap ako sa kanya at nakita ko lang na isinuot na niya muli ang kanyang damit. I am wondering if he is wearing a brief down there. You know, naligo siya sa pool at pumunta dito na walang kung anong dala.

What I am thinking right now? Damn, ang laswa ng aking iniisip sa ngayon.

"Gusto ko munang maglakad-lakad." tipid na sagot ko nalang sa kanya at bahagyang ibinaling ang tingin sa dagat. "There's peace in here at tama nga ang ginawa mong desisyon Wrum. To rent this. So no one can be hear with us." nasabi ko nalang sa kanya.

Hindi kaagad ito nakasagot sa akin. Mga alon sa dagat na muli ang aking naririnig ang pumapagitan sa amin. Napaharap na rin siya sa karagatan.

"We can't have a peaceful life." narinig kong sabi niya sa akin hudyat para mapabaling agad ako sa kanya. "I mean, we're in the middle of war. You and I are enemy. You're family and my family are enemy and I know, for sure, there's no peace within it." aniya.

"There's a peace within it. If you're father will stop this." nasabi ko nalang sa kanya. "Kung ibabalik mo lang ako sa pamilya ko, then, there are peace. Kayo lang naman ang gusto ng gulo."

"You're father started it long time ago. What my father did is to revenge." sagot niya lang sa akin at ihinarap niya ang kanyang tingin sa akin. "And I will not going to release you. You'll be with me forever."

Forever? There's no forever. Hindi niya ba alam 'yon?

Bumuntong-hininga nalang ako at iniwas sa kanya ang aking tingin. Ibinaling ko nalang ito muli sa karagatan.

"We're going back to Manila tomorrow." pag-iiba niya ng pag-uusapan. "Alam kong nasabi ko na iyon sayo, but I need to repeat it again and prove to you that I did nothing to your father." paliwanag niya.

"I know my father accused me that nasa akin ang ama mo. Kahit na wala naman talaga sa akin. " dugtong niya.

"Then where he is now?" curious kong tanong sa kanya since he open up this topic.

Tinignan niya lang ako ng seryoso mula sa aking mata. "I want you to trust me. And I want to tell you the truth so that you can trust me." aniya.

"Sabihin mo na ito Wrum."

"Your father.....To tell you honestly, he's with my father. Ginawa itong bihag ng aking ama noong pinigilan ko siyang makuha ka niya at noong pinasuot ka niya ng bikini." sabi niya lang sa akin at bigla akong kinabahan.

Tama nga ako sa mga narinig ko. Nagflash back lahat ng mga narinig mula sa kanyang mga tauhan. Mula noong may pinatay sila, ang dahilan kung bakit sila nandito sa Cebu at bakit ayaw ni Wrum na makita ako ni Don Guillermo.

I'm worried about my father. Kung nagsasabi lang ng totoo sa akin si Wrum. My God.

"Now, I'm going to ask you." aniya "Do you trust me now?"

That's the question that I can't answer right now. How can I trust the man who kidnapped me at ginawa niya pa akong slave? How can I trust him if he is the only son of Don Guillermo? I would rather not to answer his question. It's better that way.

_____________________

TheDarkProphecy