(UNEDITED) Billionaire's Virtuous Slave

Kabanata 48

Kabanata 48

Unedited. You may encounter typos and grammatical errors. Hoping for your kind consideration.

________________________________________________________________

Kahinaan.

Ang gulong aking naramdaman sa ngayon, ay kalahati lang ito sa gulong naghihintay namin kinabukasan. Malalim na ang gabi ngunit natatakot akong dumating ang bukas o sa mga sumusunod na araw.

Ayaw kong may makitang dugong bumanaw sa sahig. Ayaw kong makitang may mamatay na malapit sa akin. Hindi ko iyon matanggap lalong lalo na pag ito ay ang aking pamilya.

Napabangon ako mula sa aking pagkakahiga sapagkat kanina pa akong hindi makatulog. Bumabagabag sa aking isipan ang sinabi sa akin ni Wim. Hindi ko naman inaasahan na makikita ito. I do not know if I should take a good news, iyong sinabi niya sa akin.

Napaupo ako sa gilid ng kama. Inabot ko ang isang basong tubig saka ininom ito. Ayaw ko pang humiga ulit sapagkat hindi din naman ako makakatulog. I want to do something so I can sleep. I want to breath some fresh air, pero alam ko namang hindi ko iyon magawa dahil hindi naman nila ako pinapayagang makalabas.

Napatayo na ako mula sa aking kinaupuan. Namalayan ko nalang na dinadala ako ng aking mga paa papunta sa may pintuan nitong kwarto. Sinubukan kong ikutin ang doorknob. Maikot ko ito ngunit ang pait lang ay hindi ko ito mabuksan.

I tried to knock the door. "Buksan niyo 'to. I want to go out!" sigaw ko sabay hampas ng aking kamay sa pintuan hudyat para bumuo ito nang ingay.

I tried it again, pero hindi nila talaga ito binuksan. Masyado nilang hinigpitan ang seguridad dito. I don't know. Baka may alam na sila tungkol sa sinabi ni Wim sa akin.

Pabalik na sana ako sa kama nang naramdaman kong bumukas ang pintuan nitong kwarto. Napaharap muli ako saka nakita kong si Don Guillermo. Mabuti naman at naisipan niyang pagbuksan ako ng pintuan.

"What do you need my future wife?" kaagad nitong tanong sa akin.

Hindi ko gustong tinawag niya akong future wife. Kailan man ay hindi niya ako mapapangasawa at malaki ang kutob kong hindi matutuloy ang kasal namin. Ipapaniguro kong hindi iyon matutuloy.

"I want to go out and breath some fresh air so I can sleep." sagot ko sa kanya. "Pagbibigyan mo naman ako diba?"

"Of course." aniya. "Let's go. Let's get some fresh air in my room."

"What?" gulat na tanong ko sa kanya. "Hindi ako pupunta sa kwarto mo."

"Just follow me." aniya at hinawakan niya ang aking braso. Lumabas na kami mula sa kwarto at naglakad.

Saan ba tayo pupunta?" nagtataka kong tanong sa kanya.

"To my room. To get some fresh air." aniya.

Napahinto ako sa paglalakad dahil sa kanyang sinabi sa akin. Wala naman akong balak na pumunta sa kanyang kwarto. Gusto ko sanang alisin ang kanyang kamay na mahigpit na nakahawak sa akin ngunit hindi ko ito magawa. Malakas siya kumpara sa aking lakas.

"Bitawan mo ako Don Guillermo! Ayaw kong pumunta sa kwarto mo!" sigaw ko sa kanya.

Patuloy niya pa rin ako sa paghila. Todo pigil naman ako at napahawak sa mga bagay-bagay sa madadaanan namin para hindi niya ako tuluyang madala sa kanyang kwarto.

"Magpapahangin lang naman tayo sa kwarto ko!"

"Ayaw ko. H'wag mo akong dalhin sa kwarto mo Don Guillermo!" nagmamakaawa ko na sa kanya.

"Sundin mo nalang ang gusto ko kung ayaw mong may mangyayaring masama sa iyo Silic!" sigaw niya sa akin at inilabas na niya ang kanyang baril saka itinutok niya sa akin.

Natuod ako bigla sa kanyang ginawa. Natatakot akong iputok niya sa akin ang dala niyang baril. Hindi na nga niya ginagamit ang pamilya ko para pagbabantaan ako, ngunit ginagamit niya naman ang kanyang baril sa ngayon.

Damn it.

"Sumunod ka nalang sa akin. Madali lang naman itong gagawin natin sa kwarto." sabi niya sa akin.

Ipinagpatuloy niya ang kanyang ginagawang paghila sa akin habang itinutok niya pa sa akin ang dala niyang baril. Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod nalang sa gusto niya.

Hindi pa siya nakuntento sa kanyang ginawa at hinawakan niya ang aking buhok saka iyon naman ang hinila niya kaya todo sigaw aking ginawa dahil sa natura niyang paghila.

"Don Guillermo ano ba! Bitawan mo ang buhok ko masakit!" sigaw ko sa kanya ngunit hindi ito nakinig sa akin. "Masakit!"

"Mas lalong masakit ang matitikman mo mamaya sa kwarto!" aniya. "May kasabihan nga sila, 'tiisin mo ang sakit sapagkat kapalit nito ay lang' I'm sure narinig mo na iyon."

Bwesit siya. Sinamaan ko lang siya nang tingin dahil sa sinabi niya sa akin. Ginawa ko na ang lahat hindi niya lang ako madala sa kanyang kwarto. Hindi pwedeng may gagawin siya sa akin.

Ipinagpatuloy niya lang ang kanyang paghila sa akin. Tinulungan na rin siya ng iba niyang mga tauhan para madala ako sa kanyang kwarto.

This is bullshit. Gusto kong magmura sa ngayon. Gusto ko silang murahin dahil sa ginagawa nila sa akin sa ngayon. Kahit na anong gawing pagpupumiglas ko, hindi ko na sigurp ito magawa pa. Masyadong malapit ako sa kanyang kwarto.

Kinakabahan na ako.

"Malapit na tayo sa kwarto Silic. Konting tiis nalang matitikman mo na ang langit." sabi niya pa sa akin.

"Tikman mo mag-isa ang langit Don Guillermo kung gusto mo. H'wag mo akong dadamayin pa!" sigaw ko sa kanya.

"Bakit ka umaangal sa gusto ko sa ngayon Silic? Diba sinabi mo na sa aking susundin mo na ang gusto kong ipagawa sa iyo kapalit lang nito ay kaligtasan ng 'yong mga magulang." napahinto ito at napaharap sa akin. Inilapit niya pa sa aking noo ang kanyang baril. "I just want to see you naked in front of me Silic."

Napailing ako sa kanya. "I can't do it." ani ko. "My family is at risk pero hindi ko kayang maghubad sa harapan mo."

Naalala ko tuloy ang sinasabi sa akin ni Wrum noon. 'Your naked body is for my eyes only' my God.

"Well, I can do everything I want Silic." aniya. "I don't want to kill you instead. I'm just going to taste you."

Magpapatuloy na sana kami papunta sa kanyang kwarto ngunit may nakasalamuha kaming mga tauhan niya. Tumatakbo na tila ba may hinahabol sila habang dala-dala nila ang kanyang mga baril.

"Don Guillermo," hinihingal na sabi ng isa sa kanyang mga tauhan. "nakatakas si Wim habang patay ang mga tauhang nakabantay sa kanya."

"What?!" hindi makapaniwalang tanong ni Don Guillermo.

Kahit na ako nagulat sa sinabi ng kanyang tauhan. Hindi naman siguro makakatakas si Wim sa ganoong sitwasyon niya. Nakagapos, nanghihina't may nakabantay pa sa kanyang armado.

"Hanapin niyo! H'wag niyo siyang hayaang makatakas! Alam kong nasa paligid lang ito." utos ni Don Guillermo sa kanyang mga tauhan.

Agad na nagsialisan ang kanyang mga tauhan pati na rin ang tumulong sa kanyang dadalhin sana ako sa kanyang kwarto.

Napatitig sa akin si Don Guillermo. "Imposibleng makatakas siya." aniya sa akin. Hinawakan niya ulit ang aking buhok sabay tutok ng kanyang baril sa aking leeg. "Sabihin mo sa akin kung ano ang sinabi niya sayo."

Napailing agad ako sa kanya. Hindi ko pwedeng sabihin ito sa kanya. "Wa-wala si-siyang sinabi sa akin kaya bitawan mo ang buhok ko."

"Kahit na hindi mo pa ito sasabihin, alam ko na ito. Alam kong susugurin na ako ni Wrum at ang kanyang tauhan sa kinaroonan natin." nakangiti niyang sabi sa akin at hindi niya pa rin binibitawan ang pagkakahawak niya sa aking buhok.

"Hindi siya makakalapit sa akin. I will used you to defend a loser son like him." aniya. "Ikaw ang kanyang kahinaan kaya madali ko lang siyang mapapatay." napahalakhak ito na para bang isang demonyo.

The war is already started. Who can win this game. Is it the father or his son? Yawa.

____

TheDarkProphecy