(UNEDITED) Billionaire's Virtuous Slave

Kabanata 28

Kabanata 28

Unedited. You may encounter typos and grammatical errors. Hoping for your kind consideration.

***

"I heard that you go out to your room last night?" tanong sa akin ni Wim. Sabay kaming bumababa ng hagdan.

Napatango nalang ako sa kanya. "Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Umalis din naman kasi ang mga nagbabantay sa akin doon kaya lumabas nalang ako." sabi ko nalang sa kanya.

Sinabi sa akin ni Wim kanina na pinapalabas na ako ni Wrum. Hindi niya lang sinabi sa akin kung bakit at kung ano ang dahilan kung bakit.

"At mabuti nalang nga at lumabas talaga ako. Nalaman kong nandito si Don Guillermo." ani ko sa kanya at nakita ko lang itong nagulat sa aking sinabi sa kanya. Dito ko malalaman kung totoo talagang nandito si Dom Guillermo.

Napahinto sa pagbaba ng hagdan at napabaling sa akin. "Paano mo nalaman ang tungkol diyan?" hindi niya makapaniwalang tanong sa akin. "Sinabi pa sayo ni Wrum 'yon?" muli niyang tanong sa akin.

Napangiti lang ako sa kanya. So totoo talagang nandito siya. "Hindi niya sinabi sa akin, pero nalaman ko lang ito." sabi ko at nagpatuloy na ako sa pagbaba. Nakita ko si Wrum na napatayo lang malapit sa dining table.

Tila ba may kinausap ito sa kanyang cellphone at nang naramdaman niya ang aking presensiya ay agad niya ibinaba ang kanyang cellphone at agad na napaharap sa akin.

"So it's true." panimula kong sabi sa kanya. Tila ba naguguluhan ito kung ano ang nais kong ipahiwatig sa kanya. I am referring to his father.

"What are you talking about?" naguguluhan niyang tanong sa akin.

"That your father is here. Where is he?" tanong ko sabay lingon sa kabila't kanan baka sakaling makita ko ito. Tanging nakikita ko lang si Wim na nakatayo hindi kalayuan sa amin ni Wrum at ang iba pa niyang mga tauhan. Ibinalik ko nalang ang tingin nalang agad ang tingin ko sa kanya.

"He's not here." tipid niyang sagot sa akin. "Bakit mo ba siya hinahanap? You want him to be with us?" tanong niya pa.

Napangiti lang ako sa kanya. "Bakit mo pa tinatago na nandito ang iyong ama? Hindi mo na 'yon maitago pa sa akin." ani ko. Sumeryoso lang ang tingin niya sa akin.

"It's none of your business. You do not care if he's here." sabi niya.

"Anong ginagawa niya dito? May business trip din ba siya dito?" tanong ko sa kanya.

"Yes." aniya at napatango lang ako kahit alam ko naman talagang wala.

"So, if pumunta siya dito dahil sa business, bakit may bihag siya?" muli kong tanong sa kanya hudyat para magulat ito sa aking sinabi. "At may balak pa siyang patayin 'yon?"

"How did you-"

"Hindi na mahalaga sa ngayon kung paano ko nalaman iyon Wrum. Ang mahalaga sa ngayon ay malaman ko kung sino ang bihag ng 'yong ama." sabi ko. "Sabihin mo sa akin, sino ang bihag ng 'yong ama?" tanong ko sa kanya.

"Fvck." mura niya sa aking harapan. "I told you it's none of your business!" sigaw lang niya sa akin.

Napalunok nalang ako dahil sa natura niyang pagsigaw sa aking harapan. "Fine. It's none of my business." sabi ko nalang sa kanya. "Then I'll find a way to know it." sabi ko sa kanya.

Tumalikod na ako sa kanya. Bago ko pa man ako tuluyang maglakad palayo sa kanya, bigla nalang niyang hinawakan ang aking braso hudyat para mapatigil ako. Napaharap muli ako sa kanya.

"What?" tanong ko sa kanya. "I'm going back to my room." sabi ko nalang sa kanya.

"Hindi ko sinabi sayong bumalik ka sa kwarto mo." sabi niya sa akin at agad niya lang akong binitawan.

"Fine." nasabi ko nalang sa kanya at inalis ang aking kamay mula sa kanyang pagkakahawak dito.

Kinuha niya ang kanyang cellphone at bahagya niya itong tinignan saka muli din niyang ibinalik sa akin ang tingin niya. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin niya sa akin. Hinihintay ko nalang talagang magsalita ito.

"May kailangan ka ba sa akin o may ipapagawa ka?" tanong ko nalang sa kanya.

"No. Wala akong ipapagawa sayo." aniya sa akin. "I just need you to come with me." tanong niya sa akin.

Saan naman kami pupunta?

"Okay." tanging sabi ko nalang sa kanya. Alam ko naman sa sarili kong hindi niya sasagutin kung tatatungin ko siya kung saan kami pupunta.

"But Wrum, alam mo namang delikado kung isasama pa natin ni Silic." narinig kong tutol ni Wim mula sa aking likuran. Hindi ko alam kung bakit siya tumutol at hindi ko alam kung bakit delikado.

Totoo kayang delikado pag sinama ako ni Wrum? Bakit naman? Hindi ko maintindihan si Wim. May kalaban kaya si Wrum dito?

"I mean, bakit hindi mo nalang hayaang manatili sa mansion si Silic. Since the mansion is guarded. And I think, the mansion is safe." muling sabi ni Wim kay Wrum.

Palipat-lipat lang ang tingin ko sa kanilang dalawa. I can't understand what Wim's talking about.

"Shut your stupid mouth Wim." saway ni Wrum. "Alam ko ang mga sinasabi ko." ani Wrum.

"Pero-"

"Fvck!" mura ni Wrum. "Hindi ko siya gustong mawala sa aking paningin. I know she's safe when she's with me." aniya sabay baling sa akin ng tingin.

Kinabahan ako bigla. Ibang kabang nararamdaman. I'm clueless what they are talking about. Napakurap-kurap lang ako sa tuwing magsasalita sila.

"What are you guys talking about?" tanong ko sa kanilang dalawa. "Anong delikado? Bakit, may kalaban ba sa paligid?" naguguluhan kong tanong sa kanilang dalawa.

"Hindi mo na dapat malaman pa ang mga bagay na 'yon." seryosong sagot ni Wrum.

"Tama si Wrum. Hindi mo na dapat pang malaman ang tungkol doon Silic. Ang mabuti pa'y umakyat ka nalang muna sa taas para magbihis dahil may lakad kayo ni Wrum sa ngayon." sabi ni Wim sa akin na tila ba labag sa kanyang kalooban 'yon. Tila ba malungkot siya noong sinabi niya 'yon sa akin.

What it could be?

Napatango nalang ako kay Wim at napabaling ng tingin kay Wrum. Gusto kong masigurong sumang-ayon siya sa gusto ni Wim na pumunta ako sa taas para magbihis. Nakita ko lang itong napatango.

"Okay." sabi ko nalang sa kanila at agad na akong tumalikod sa kanila saka bahagya na akong umakyat.

Hindi pa man ako tuluyang nakatapak sa pangalawang palapag, narinig kong tumaas ang boses ni Wrum. Tila ba nagagalit ito sa kanilang pinag-usapan ni Wim.

"She's mine. I don't want my father touch her and his father!" narinig ko mula dito sa aking kinatayuan hudyat para ako kabahan. Hindi ko alam pero kinakabahan ako.

Damn it. Bumuntong-hininga nalang ako at nagpatuloy sa paglakad hanggang sa makapasok na ako nang tuluyan sa aking kwarto dito sa mansion.

I can't help it but to asked myself. Hindi kaya ang kalaban ni Wrum ay ang kanyang ama?

God. What I am thinking? Imposibleng kalabanin niya ang kanyang ama. Imposibleng mangyari iyon.

Haist.

+
TheDarkProphecy

To be continued...