- Oo.. Çok güzel olmuş. (dedi Can ve istemsizce kendini koklayıp tiksindi.) Ben de üstümü değiştireyim bari. (Yemeğini bitirmiş, ayağa fırladı hızlıca.)
- Sen de yemeğini ye istersen artık. (dedi Sinan, elindeki sandviçi bana uzatıyordu. Gülümseyerek elinden aldım ve yanına oturup yemeye başladım. Fazlasıyla acıkmıştım.)
- Bence sen de üstünü değiştir. (dedi Zeynep, beni gözleriyle küçümsediği çok belliydi. Sadece kafamı salladım. Ama haklıydı.)
- Sen her halinle güzelsin. (dedi Sinan kulağıma fısıldamıştı. Gülümsedim. Sandviçim son lokmasını da ağzıma tıktım.)
- Haklı ama. Ben kıyafet bakayım kendime. (diyerek fırladım oturduğum yerden.)
Reyonları dolaşırken gözüme kestirdiğim kıyafetler vardı. Direk onlara doğru yöneldim. Bir şort, bir tshirt ve bir sweatshirt kaptıktan sonra kabine koştum. Hızlıca üstümü değiştirip kabindeki aynadaki halime baktım ve saçlarımı sallayarak azıcık kabartmaya çalıştım. Aynada kendime tekrar baktıktan sonra kabinden çıktım. Kabinin önünde Sinan'ı görünce korkudan sıçradım. Bu halimi görünce kahkaha attı.
- Yakışmış. ( Belimi elleriyle sarı. O da üstündeki tshirtü değiştirip yeşil bir tshirt giymiş.) Benimki nasıl olmuş? (Gördüğüm garip sanrıdaki Sinan siyah tshirtlüydü. O yüzden bu yeşil tshirt daha çok hoşuma gitmişti.)
- Çok yakış...(Lafımı bitirmemi beklemeden dudağıma yapıştı. Karşılık verdim ve beni kabinin içine doğru ilerletmeye başladı. Diğerleri dışarıda bizi bekliyordu ama Sinan'ı durdurmak istemiyordum. Önce sweatimi çıkarttı, tshirtümün altından elini sokup belimi iyice kavradı. Onu istiyordum.)
İçeriden gelen bağrışma sesleri ile durmak zorunda kaldık ve hızlıca üstümü düzelttim. Kabinden çıktığımızda Batuhan buradaydı, yanında Ali ve Aslı da vardı. Batuhan'ı görünce yine gördüğüm sanrı gözlerimin önüne geldi ve gözlerim doldu.
- Neler oluyor? (dedi Sinan. Batuhan, Sinan ile benim aynı kabinden çıktığımızı anlamış olacak ki sinirle gözlerini devirip iç çekti.)
- Çabuk gitmemiz lazım. (dedi Batuhan, Sinan'a cevap vermeyip Can'a bakıyordu.) Şunları alın. (Çantasından çıkardığı iki silahı, bana ve Zeynep'e uzattı.)
- Batuhan ne oluyor? (dedim silahı elinden alıp belime koydum.)
- Vaktimiz az kaldı. Şehir yıkılmak üzere. Çıkışı bulmamız lazım.
- Nereden biliyorsun? (dedi Zeynep)
- Soru sormaya devam edip zaman mı kaybedeceğiz gerçekten? Hadi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENEY
Science FictionBir oyunun içine hapsolsaydın kurtulmaya mı çalışırdın yoksa yaşamaya mı? Ama ya hapsolduğunun farkında değilsen? Oyunun içine girmeye hazırlan. Kaçış yok.
