DENEY

BÖLÜM 32

- Asel senin neyin var bugün?

- Ne demek neyin var? Sen nasıl kabul ettin böyle bir şeyi?

- Bunu nasıl soruyorsun? Neler yaşadık sen biliyorsun.

- Ben neyi biliyorum ya? Benim tek bildiğim, annem o kadın yüzünden öldü.

- O kadın dediğin benim annem. Yeter Asel, derdin ne senin?

- Ne derdim var benim ya? Asıl senin derdin ne? Abim nerede benim?

- Asel, abin geçen sene gitti ya. (Bavulu toplamayı bırakıp Batuhan'ın gözünün içine baktım.)

- Nereye gitti?

- Deneye. (Beynimden vurulmuşa döndüm ve elim ayağım boşalıp olduğum yere çöktüm.) Bunu yeni öğrenmiyorsun. Neyin var senin? Korkutuyorsun artık beni. (Batuhan'ın dedikleri umrumda değildi şu an. Bir yıl önce abim deneye mi gitmişti?)

Derin bir nefes alıp şarjdaki telefonumun yanına gittim ve telefonu açıp tarihe baktım. 15 Ağustos 2021. Benim yaşadıklarım neydi peki? Ben rüya mı görmüştüm? Ama her şey çok gerçekti. Sinan... Can... Ali... Ezgi... hepsi her şey çok gerçekti. Rüya olamazdı değil mi?

- Bir yıl boyunca burada neler oldu? (Elimde telefonum, yüzümde şaşkınlık ve gözlerimde yaş ile Batuhan'a baktım.)

- Asel, beni korkutuyorsun. (Yüzü dehşet içinde bana bakıyordu.)

- Lütfen, anlatır mısın? (dedim ve yutkundu.)

- Abin deneye gittikten sonra sen kendini odana kapattın bir süre. Kimseyle konuşmak istemedin. (Bir kere daha yutkundu.) Hepimizden nefret ettin. Bu sırada babam bizi terk etti, gitti. Bir daha haber alamadık. Sen bir süre psikoloğa gittikten sonra iyileştin. O sürede annem hep seninle ilgilendi. Aranız düzelmeye başladı. Daha sonrasında babanla annem ilişkiye başladılar. Zor olsa da onların mutluluğu için biz de bunu kabul ettik. Kısa özeti bu. Hatta sen ilk defa dün anneme Serap teyze dedin tekrardan. Hatırlamıyor musun cidden?

- Bunlar gerçekten oldu mu? Ben kafayı mı yiyorum? Neler oluyor gerçekten anlamıyorum? (Telefonu elimden yere düşürdükten sonra ellerimi başıma koyup bir süre boş boş duvara baktım. Bir yıldır ben bunları yaşadıysam deneyde olanlar neydi? Gerçekten rüya mıydı?)

- Asel doktora gidelim mi? (Kafamı sinirle Batuhan'a çevirdim.)

- Hayır! Ben iyiyim. Ama burada kalamam. (deyip eşyalarımı toplamaya devam ettim.)

- Asel, seni böyle göndermeyeceğimi biliyorsun.

- Beni istemediğim bir yerde tutamayacağını biliyorsun. (Bavulumun fermuarını çekip yerden kaldırdım.)

- Lütfen dur. (dedi elini elimin üzerine koydu. Aklıma bir anda Sinan'ın elimi tutuşu geldi. Gerçek olmaması düşüncesi nefesimi kesmişti. Hızlıca elimi Batuhan'ın elinden çekip yüzüne baktım.)

- Annemin ölümüne neden olmuş bir kadını kabul etmeyeceğim! O adam da artık babam değil.

- Bunları aşmıştık. (dedi sesi düşündüğünden yüksek çıkmıştı.)

- Seni bilemem ama ben, babamın annemi aldattığı ve bu yüzden hastalığını nüksettirip ölümüne sebep olan kadınla aynı evde yaşamayacağım! Sen nasıl istiyorsan yaşa. Benim ne yapacağım seni ilgilendirmez. (deyip bavulumu çekerek odamdan çıktım.)