Παλεύοντας να σε κρατήσω

Chapter 60

Οι αχτίδες του πρωινού ήλιου ζεσταίνουν το δέρμα μου, που καταδιώκεται από το δροσερό χτύπημα της αύρας του ωκεανού.

Το στερεοφωνικό που ξεχάσαμε να κλείσουμε χθες το βράδυ μόλις που ακούγεται πάνω από το θόρυβο των κυμάτων. 

Κουρνιάζω πιο κοντά στον Άλεξ, τόσο ευχαριστημένη με την απροσδόκητη τροπή που πήραν οι ζωές μας όταν πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο.

Με την δεύτερη ευκαιρία που δόθηκε και στους δυο μας, που πριν από ένα χρόνο δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. 

Μισοκλείνω τα μάτια μου, ευγνώμων για την πέργκολα που μπλοκάρει τον ήλιο από το σημείο που αποκοιμηθήκαμε χθες το βράδυ στο κρεβάτι από ξαπλώστρες. 

Δεν μπαίνω καν στον κόπο να πνίξω τον αναστεναγμό μιας παραπάνω από ικανοποιημένης γυναίκας καθώς θυμάμαι να του κάνω αργό, γλυκό έρωτα κάτω από μια κουβέρτα αστεριών και σε ένα κρεβάτι γεμάτο δυνατότητες. 

Χαμογελάω απαλά καθώς σηκώνω το κεφάλι μου και κοιτάζω όλες τις υπενθυμίσεις της χθεσινής νύχτας. Πόσο γλυκιά ήταν η χειρονομία ενός άντρα που ορκίζεται ότι δεν προσυπογράφει την έννοια του ρομαντισμού, όταν όλα γύρω μας ουρλιάζουν ακριβώς το αντίθετο.

Ποιος άντρας ζητάει χάρη από τον μπαμπά του να του δώσει ένα αντίγραφο της ακυκλοφόρητης ταινίας του, που σύντομα θα σπάσει τα ταμεία, ώστε να έχει ένα αδιάκοπο βραδινό ραντεβού με την κοπέλα του; 

Και παρόλο που ανακάλυψα ότι είχε την βοήθεια της Κουίνλαν, ήταν όλα δική του ιδέα... οι μικρές πινελιές εδώ κι εκεί, γιατί τα μικρά πράγματα σημαίνουν πολύ περισσότερα για μένα από ότι τα υπερβολικά. 

Σηκώνω το κεφάλι μου από το στήθος του και τον κοιτάζω να κοιμάται, αφήνω την αγάπη μου γι' αυτόν να ζεστάνει τα κομμάτια μου που έχει παγώσει το αεράκι. 

"Σε νιώθω να με κοιτάς." λέει νυσταγμένα με ένα χαμόγελο στα χείλη του, παρόλο που τα μάτια του παραμένουν κλειστά, "Ποιανού ιδέα ήταν να κοιμηθούμε εδώ; Έχει πάρα πολύ φως." μετακινείται, τα μάτια του ακόμα κλειστά, αλλά σηκώνει το χέρι που στήριζε πίσω από το κεφάλι του για να με τραβήξει πιο κοντά του. 

"Πιστεύω ότι τα λόγια σου ήταν, 'Το μ@υνί βουντού σου έκανε τα μαγικά του και έκλεψε την δική μου μαγεία. Δεν έχω καμία ενέργεια να κουνηθώ.'" επαναλαμβάνω, χωρίς να κρύβω το αυτάρεσκο βλέμμα στο πρόσωπό μου ή την περηφάνια στη φωνή μου.