Chapter 28

3.5K 220 17
                                    

Με τον Άλεξ ακόμη να λείπει, περιπλανιέμαι στον διάδρομο και έξω από την ανοιχτή πόρτα στην βεράντα του δεύτερου ορόφου.

Περπατάω προς τα κάγκελα που βλέπουν στο κάτω αίθριο και τον ωκεανό και στηρίζομαι πάνω τους, απολαμβάνοντας τη νυχτερινή αύρα και το φως του φεγγαριού στα κύματα.

Είμαι τόσο συγκλονισμένη από αυτά που συνέβησαν τελευταία που δεν μπορώ καν να αρχίσω να το επεξεργάζομαι.

Το ένα λεπτό είμαι μόνη, φοβισμένη, και νιώθω τόσο ένοχη να ζήσω ξανά και λίγες εβδομάδες αργότερα είμαι εδώ με έναν άντρα που είναι μπερδεμένος και καταπληκτικός και τόσο απίστευτα ζωντανός.

Πήγα από το άδεια και πληγωμένη και ακατέργαστη, στο χαρούμενη και γεμάτη και νιώθω σαν να έχω μία εξωσωματική εμπειρία.

"Πάνω που νόμιζα ότι δεν θα μπορούσες να γίνεις πιο σέξι, σε βρίσκω να φοράς μια από τις αγαπημένες μου μπλούζες." τα λόγια του με τρομάζουν, γυρίζω και τον βλέπω δίπλα μου, κρατώντας ένα ποτήρι κρασί.

"Σε ευχαριστώ." μουρμουρίζω, πίνοντας μία γουλιά και απλώνοντας το χέρι μου να χαϊδέψω το κεφάλι του Μπάξτερ, ενώ προσπαθεί να χωθεί πάλι ανάμεσά μας.

Ο Άλεξ ακουμπάει τον γοφό του στα κάγκελα και γυρίζει να με αντικρίσει ενώ κοιτάω στο νερό.

"Μου αρέσει να σε βλέπω εδώ." παραδέχεται, η φωνή του απαλή καθώς γέρνει το κεφάλι και με παρατηρεί, "Μου αρέσει να σε βλέπω στο περιβάλλον μου, με την μπλούζα μου, με το σκυλί μου... περισσότερο από ότι θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ."

Μεταφέρω το βλέμμα μου από το νερό για να συναντήσω το δικό του, προσπαθώντας να διαβάσω τα συναισθήματα που κολυμπούν κάτω από την επιφάνεια.

"Αυτό μου συμβαίνει πρώτη φορά, Ράιλι." ομολογεί με έναν απαλό ψίθυρο, και με το ζόρι καταλαβαίνω τις λέξεις πάνω από τον ήχο των κυμάτων.

Αλλά η παραδοχή του λέει πολλά για μένα. Γαμώτο! Αυτό σημαίνει ότι εννοεί πως υπάρχει πιθανότητα για περισσότερα; Πως ό,τι είμαστε είναι περισσότερο από απλά μία από τις ηλίθιες συμφωνίες του;

Μπορώ να αισθανθώ την ανησυχία του γι' αυτό προσπαθώ να ελαφρύνω τη διάθεση.

"Τι; Δεν φέρνεις όλες τις κοπελιές σου σε αυτή την απαίσια φωλιά σου;"

Απλώνει το χέρι του, με ένα ήσυχο χαμόγελο στα χείλη του, και πιάνει τον λαιμό μου, ο αντίχειράς του χαϊδεύει το μάγουλό μου.

Παλεύοντας να σε κρατήσωWhere stories live. Discover now