Παλεύοντας να σε κρατήσω

Chapter 10

Το φως που γεμίζει το δωμάτιο είναι πολύ έντονο. Το χτύπημα μέσα στο κεφάλι μου με κάνει να βογκήξω δυνατά και αρπάζω το μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι μου, για να το βάλω πάνω από τα μάτια μου.

Καταριέμαι τα αμέτρητα ποτήρια κρασιού που ήπιαμε με την Χάντι χθες το βράδυ αλλά χαμογελάω όταν θυμάμαι τα δάκρυά μας και τα γέλια μας.

Και τον Άλεξ. Τον καυτό, λαχταριστό Άλεξ. Χμμμ, αναστενάζω στη θύμηση της χθεσινής μέρας και εκείνου.

Θα πρέπει να κάνει κάτι για να φροντίσει αυτήν την λαχτάρα που δημιούργησε μέσα μου. Σφίγγω τους μηρούς μου για να την καταλαγιάσω χωρίς επιτυχία.

Αφού δεν μπορώ να τον βγάλω από το κεφάλι μου, οι ελπίδες μου να ξανακοιμηθώ έχουν φύγει τώρα.

Απλώνω το χέρι μου στα τυφλά και ψάχνω το κινητό στο κομοδίνο μου, ρίχνοντας ένα άδειο μπουκάλι νερού. Χτυπάει δυνατά στο ξύλινο πάτωμα, ο ήχος με κάνει να μορφάσω.

Σηκώνω το μαξιλάρι ελαφρώς για να δω την οθόνη του κινητού μου, θέλοντας να δω τι ώρα είναι.

Σηκώνω το μαξιλάρι περισσότερο και βλέπω την οθόνη μου. Έχω πολλές αναπάντητες κλήσεις και μηνύματα από χτες τη νύχτα.

Σκρολάρω σε αυτά γρήγορα παρατηρώντας τα μηνύματα της Χάντι να γίνονται πιο πανικοβλημένα όσο περνούσε η ώρα.

Υπάρχουν αρκετά από τον Ντέιβ και καθώς πάω στην επόμενη σελίδα, η τελευταία ειδοποίηση δείχνει ότι υπάρχει ένα μήνυμα από έναν άγνωστο αριθμό.

Στάλθηκε αφού ήρθα σπίτι χθες, κατά τη διάρκεια της συζήτησής μου με την Χάντι.

Ανοίγω το μήνυμα, και ένα χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπό μου. Είναι από τον Άλεξ.

Ράιλς - Ευχαριστώ για το ξαφνικό πικνίκ. Αφού φαίνεσαι πιο άνετη να μου λες τι σκέφτεσαι μέσω της μουσικής, θα κάνω το ίδιο.
Luke Bryan, "I Don't Want This Night to End." Πάρτο όπως είναι. *Ace

Χαμογελώ με τα λόγια του όταν συνειδητοποιώ ότι άκουσε τις λέξεις που του τραγούδησα χθες στο αυτοκίνητο.

Δεν γνωρίζω το τραγούδι που ανέφερε, γι' αυτό τρέχω γρήγορα, αγνοώντας το hangover μου, για να πάρω το λάπτοπ.