Παλεύοντας να σε κρατήσω

Chapter 25

"We don't have to fix each other. Come over. We don't have to say forever. Come over."

Τραγουδάω μαζί με το τραγούδι που παίζει απαλά στα ηχεία του Range Rover καθώς οδηγάμε βόρεια στον αυτοκινητόδρομο του Ειρηνικού.

Χαμογελάω με την σύμπτωση ότι ο Άλεξ μου έστειλε αυτό το τραγούδι νωρίτερα, και τώρα παίζει στο ραδιόφωνο καθώς ένα μέλος του προσωπικού ασφαλείας του, ο Σάμι, με πηγαίνει εκεί όπου βρίσκεται ο Άλεξ.

Απλώνω το χέρι δίπλα μου στην τσάντα μου, ψάχνοντας ανάμεσα στην αλλαξιά ρούχα και τα διάφορα καλλυντικά που πήρα μαζί μου.

Βγάζω το καθρεφτάκι μου για να ελέγξω τον εαυτό μου.

Τα μαλλιά μου είναι μαζεμένα κότσος στην κορυφή του κεφαλιού μου με ένα στιλάτο αλλά απλό χτένισμα με αρκετές τούφες να κρέμονται χαλαρά γύρω από το πρόσωπό μου και στον λαιμό μου.

Αφήνω το καθρεφτάκι μου και ανεβάζω τα χέρια μου για να τσεκάρω το κούμπωμα στο λαιμό μου όπου ενώνονται οι τιράντες του μπλε maxi φορέματός μου, αφήνοντας την πλάτη μου γυμνή μέχρι ακριβώς κάτω από την ωμοπλάτη μου.

Λέω ένα σιωπηλό ευχαριστώ στην Χάντι για την πρότασή της να φορέσω το φόρεμα.

Όμορφη, απλή, και όσο μπούστο χρειάζεται για να τον κάνω να ρίχνει κλεφτές ματιές μου είπε στο δεύτερο ποτήρι κρασί που πίναμε.

Καθώς οδηγάμε βόρεια, οι πυκνόφυτοι λόφοι στα δεξιά μου δίνουν τη θέση τους στον ωκεανό στα αριστερά μας.

Βάζω το χέρι μου πάνω στο στομάχι μου για να προσπαθήσω να ηρεμήσω τις πεταλούδες. Δεν θα έπρεπε να είμαι αγχωμένη που θα δω τον Άλεξ, αλλά είμαι.

Νιώθω ότι απόψε θα είναι σημείο καμπής για ό,τι κι αν 'είμαστε'.

Ακουμπάω το κεφάλι μου πίσω και κοιτάζω έξω από το παράθυρο στην απέραντη θάλασσα και ελπίζω να μπορέσω να χειριστώ τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό το σημείο καμπής.

Κλείνω τα μάτια μου στιγμιαία και αναρωτιέμαι πώς μία έξυπνη γυναίκα σαν εμένα μπορεί να μπει συνειδητά σε μία αναμενόμενη καταστροφή.

Το Red της Taylor Swift παίζει όταν αρχίζουμε να οδηγάμε μέσα στο Μαλιμπού. Ακούω τα λόγια και σχετίζομαι μαζί τους.

"Loving him is like driving a new Maserati down a dead end street."

Κουνάω το κεφάλι μου, νιώθοντας ότι το αδιέξοδο θα έρθει πολύ πιο γρήγορα από όσο θέλω.