Όταν τελειώνουμε το δείπνο, μου κάνει μια γρήγορη ξενάγηση στο υπόλοιπο του σπιτιού, που κρυφά το ευχόμουν.
Ο Άλεξ γεμίζει τα ποτήρια μας και αρπάζει το χέρι μου. Μου δείχνει μια υπερσύγχρονη κουζίνα με γρανίτη σε ζεστούς τόνους συνοδευόμενη από κορυφαίες ανοξείδωτες συσκευές.
"Μαγειρεύεις, Ace;" ρωτάω, περνώντας τα δάχτυλά μου πάνω από τον τεράστιο πάγκο ενώ οι σκέψεις μου πηγαίνουν σε έναν άλλο πάγκο.
Όταν δεν απαντάει, κοιτάω πάνω για να συναντήσω τα μάτια του και κοκκινίζω, ξέροντας ότι θυμάται το ίδιο πράγμα.
Κουνάει το κεφάλι του και χαμογελάει πονηρά.
"Μπορώ να φτιάξω κάτι όταν χρειάζεται."
"Χαίρομαι." μουρμουρίζω ενώ με οδηγεί στο επόμενο δωμάτιο, ένα κυκλικό σαλόνι στο οποίο βλέπει η κουζίνα.
Μεγάλοι, καφέ δερμάτινοι καναπέδες που φαίνονται σαν να μπορείς να βυθιστείς στη λήθη είναι σε σχήμα ημικύκλιου απέναντι στην τηλεόραση.
Με πάει σε ένα γραφείο που αποπνέει αρρενωπότητα με πολυτελές δέρμα και σκούρο ξύλο.
Ένα φαρδύ γραφείο πιάνει ένα μεγάλο μέρος του χώρου, οι τοίχοι είναι γεμάτοι με βιβλιοθήκες, και μία ακουστική κιθάρα στηριγμένη στην άκρη του τοίχου.
"Παίζεις;" ρωτάω, κουνώντας το κεφάλι μου προς την κιθάρα.
"Για τον εαυτό μου." η απάντησή του σε συνδυασμό με την απροσδόκητη απαλότητα της φωνής του, με κάνει να γυρίσω να τον κοιτάξω και ανασηκώνει τους ώμους του, "Είναι αυτό που κάνω για να με βοηθήσει να σκεφτώ... Να επεξεργαστώ πράγματα στο κεφάλι μου."
Καθώς μιλάει, περπατάω πιο μέσα στο γραφείο και περνάω τα δάχτυλά μου πάνω από τα ράφια, κοιτώντας τις σκόρπιες φωτογραφίες της οικογένειας.
"Δεν παίζω για άλλους."
Κουνάω το κεφάλι μου, καταλαβαίνοντας την ανάγκη να έχεις κάτι να σε βοηθάει όταν το κεφάλι σου έχει σκοτούρες.
Συνεχίζω να κοιτάω τα ράφια και μια φωτογραφία με κάνει να ρίξω δεύτερη ματιά.
Ένας νεότερος Άλεξ φαίνεται εξαντλημένος, αλλά ενθουσιασμένος, φορώντας την στολή του και στέκεται μπροστά στο αμάξι του, τα χέρια σηκωμένα από την νίκη, να χαμογελάει πλατιά από το επίτευγμα, και κομφετί να πέφτουν.
Το μόνο πράγμα που με αποσπάει από την εικόνα είναι μια γυναίκα τυλιγμένη γύρω από το κορμί του. Τον κοιτάζει, αγάπη, λατρεία και σεβασμός ζωγραφισμένα στο πρόσωπο της. Θα την καταλάβαινα οπουδήποτε.
YOU ARE READING
Παλεύοντας να σε κρατήσω
RomanceΗ καρδιά μου επουλώνεται. Η ψυχή του είναι κατεστραμμένη. Η χημεία μας είναι αδιαμφισβήτητη. Η έλξη μας είναι μαγνητική. Και παρόλο που δεν θα με αφήσει να μπω στην καρδιά του, υπάρχει κάτι στον Άλεξ από το οποίο δεν μπορώ να απομακρυνθώ. Αυτή είναι...