Chapter 17

3.8K 212 5
                                    

Το δείπνο μας είναι απολαυστικά καλό. Ο Άλεξ με πάει σε ένα μικρό εστιατόριο τύπου fast-food στην εθνική οδό, λίγο βόρεια από την Σάντα Μόνικα.

Παρά την πολυκοσμία του Σαββάτου, όταν η υπεύθυνη βλέπει τον Άλεξ, τον χαιρετάει με το όνομά του και μας μεταφέρει έξω σε ένα πιο ιδιωτικό τραπέζι στο αίθριο που έχει θέα στο νερό.

Η σύγκρουση των κυμάτων είναι σαν απαλή μουσική υπόκρουση για το βράδυ μας.

"Έρχεσαι εδώ συχνά;" ρωτάω σαρκαστικά, "Ή απλά χρησιμοποιείς το γεγονός ότι η υπεύθυνη είναι ερωτευμένη μαζί σου για να πάρεις το καλύτερο τραπέζι;"

Μου δίνει ένα συνταρακτικό χαμόγελο.

"Η Ρέιτσελ είναι γλυκό κορίτσι. Ο μπαμπάς της είναι ο ιδιοκτήτης. Έχει κάνει μια σκάλα που οδηγεί στην ταράτσα. Κάποιες φορές εκείνος κι εγώ ανεβαίνουμε εκεί και πίνουμε μερικές μπύρες. Χαλαρώνουμε. Ξεφεύγουμε από την τρέλα." γέρνει και ακουμπάει την άκρη της μύτης μου με το δάχτυλό του, "Ελπίζω να σου αρέσει;" ρωτάει.

"Εννοείται! Μου αρέσει να χαλαρώνω." του λέω.

Όταν το χαμόγελό του μεγαλώνει και τα μάτια του σκοτεινιάζουν, τον κοιτάω μπερδεμένη.

"Τι;"

Πίνει μια γουλιά μπύρα από το μπουκάλι του, διασκέδαση γεμίζει το πρόσωπό του.

"Κι εμένα μου αρέσει να χαλαρώνεις, απλά όχι σε αυτό το περιβάλλον."

Το σχόλιό του προκαλεί πεταλούδες στο στομάχι μου. Χαχανίζω και τον χτυπάω παιχνιδιάρικα.

Πιάνει το χέρι μου και το φέρνει χαλαρά στα χείλη του πριν το τοποθετήσει στον μηρό του, με το χέρι του τυλιγμένο γύρω του.

"Όχι, σοβαρά." εξηγεί, "Αυτό είναι περισσότερο το στυλ μου παρά η λάμψη και η γκλαμουριά του τρόπου ζωής και των προσδοκιών των γονιών μου. Η αδερφή μου ταιριάζει με αυτόν τον τρόπο ζωής πολύ περισσότερο από ότι εγώ." ρολάρει τα μάτια του παρά την λατρεία στα μάτια του όταν την αναφέρει.

"Πόσο χρονών είναι;"

"Η Κουίνλαν; Είναι είκοσι έξι και τελείως μπελάς!" γελάει, "Κάνει το μεταπτυχιακό της στο USC αυτή τη στιγμή. Είναι επίμονη και αυταρχική και προστατευτική και -"

"Και σε αγαπάει μέχρι θανάτου."

Ένα παιδικό χαμόγελο καλύπτει το πρόσωπό του ενώ γνέφει με αποδοχή.

"Ναι, όντως." το σκέφτεται στοχαστικά, "Τα αισθήματα είναι εντελώς αμοιβαία."

Η ικανότητά του να εκφράζει την αγάπη του για την αδελφή του είναι γοητευτική σε έναν άντρα που δεν θέλει να εκφράζεται συναισθηματικά.

Παλεύοντας να σε κρατήσωWhere stories live. Discover now