Satır arası yorumlarınızı okumak için çok heyecanlanıyorum. 🙈 Oy vermeyi unutmayalım güzel okurlarım. 🌠
Bölüm şarkısı, Sezen Aksu-Anlasana ♥️
...
"Yüzüne bakmaya doyamazdım
Durmadan dolanırdım gözlerinin ardında
Ellerini durmadan tutmak isterdim
Ürkerdin kuşkuların kalelerinde tutsak
Esirgedin benden, hep esirgedin..."
-Necati Cumalı
...
🌼
Ve bir günü Yağız'la geçirmenin sarhoşluğuyla salına salına evin kapısını çaldım. Dadıma bir sürü şey anlatacaktım!
"Dadı! Koş odama, neler anlatacağım!" dedim kapı açıldığında. Eve girerken kapıyı kapatan dadıma döndüm. "Harika bir gündü!"
"Sonra konuşuruz kızım." dedi dadım.
"Sonra mı? Asla bekleyemem." Başlayacaktım anlatmaya ama dadım kaşlarını kaldırıp bir yeri işaret ediyordu. "Anlamıyorum dadı. Neden kaşını gözünü oynatıyorsun?"
"İklim." Güzel bir rüya görürken, en güzel yerinde uyandırılmanın hazin sonunu yaşatan sesi kesinlikle beklemiyordum.
"Baran?" dedim şaşkınlıkla. Onu beklemiyordum. Dadım yanımızdan ayrılıp mutfağa geçerken adımlarımı Baran'a ilerlettim.
"Aradım ama bakmadın. Merak ettim ben de." dedi, salona geçiyorduk. Bacak bacak üzerine atmış babam yayıldığı tekli koltuktan bakıyordu. "Sonunda kızımın yüzünü görebiliyorum." dedi, çaprazındaki ikili koltuğa oturduk Baran'la. Çantamı kucağıma bıraktım. "Kaç gündür neredesin sen İklim? Evinin yolunu unuttun." Gece, babamın yanına çıkmıştı. Şu an benim yanımda olması gerekiyordu kedimin.
En son babamı Yağız'larla gece kulübüne gittiğimiz akşam görmüştüm. Sonra sabaha karşı gelip sürekli uyumuştum. Ertesi gün Çağan'la kitapçıya gitmiştik. Sonrasında Yağız'da kaldım, diğer gün eve geç uğradığım için babamı yakalayamadım ve ablamlarda kaldım derken gerçekten epeydir görüşmüyorduk babamla.
"Bu kadar özlediysen bir alo deseydin babacığım. Çünkü ben seni aramıştım ama yoğunluktan asistanın cevap verebildi." dedim, alaylı bir gülüşle. Bana bir şey söylemeye hakkı yoktu çünkü dadımdan öğrenmekle yetinip kızına vakit ayıramıyorsa yapabileceğim bir şey de yoktu.
"Neyse." dedi, gözleri iki saniye Baran'ı buldu. "Baran'ın da telefonlarını açmıyormuşsun. Meşguliyetinin arasında benimkini açar mıydın acaba?"
Babam başkalarının yanında benimle tartışmazdı. Yalnız kaldığımızda söyleyeceğini söylerdi. Şimdi neye kızdıysa bunu saklamaktan geri durmuyordu. Muhtemelen kızgınlığı da kendisine haber vermememden çok, sevgili Baran'cığının telefonlarını yanıtsız bırakmamdı.
Derin bir nefes verdim ve mahcup bakışlarımı Baran'a çevirdim. "Kusura bakma Baran. Geri dönecektim ama her defasında unuttum." dedim. Çünkü gerçekten öyle olmuştu fakat bir özür gerekliydi elbette.
"Problem değil." dedi gülümseyerek. Küfür etsem de problem etmeyecek havasındaydı yine.
"Neredeydin bugün?" diye sordu babam, Gece'yi seviyordu aynı zamanda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKI VİRANE
Romance"Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?" Enseme doğru yayılan sıcak nefesi, tenimi yalayıp geçiyordu. İçim titrerken, devam etti şiir okuyan yumuşak sesi. "Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar? Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var; Kıyıs...
