"Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?" Enseme doğru yayılan sıcak nefesi, tenimi yalayıp geçiyordu. İçim titrerken, devam etti şiir okuyan yumuşak sesi.
"Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyıs...
Yeni bölüm bir gün öncesinden geldi çünkü çok heyecanlandığım bir bölüm oldu. Hatta rüyama bile girdi ve yedi yüz yorum falan yapmıştınız diye gördüm. Aynı performansı gerçekte de bekliyorum lütfen :D
Bölüm şarkısı: Sezen Aksu- Bu Gece🌖
...
"İçimden bir ses diyor ki sabret.. Sonu gelecek bu yalnızlığın, Bütün aynalar gülecek elbet, Açılacak kapılar ansızın..
Yalnız sen varsın beyaz gülüm, Evde bahçede ve sokakta, Bir eylül akşamı gördüğüm, O beyaz hayalsin uzakta.."
-Ümit Yaşar Oğuzcan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
🌼
Yağız'ın saçlarıyla ufak ufak oynarken, yine bir sarhoşluk durumları içindeydim. Ama bu defa alkolle değil, Yağız'ın kokusuyla sarhoştum.
Yağız'ın başı boyun girintimde olduğu için, yüzüm tam olarak saçlarına denk geliyordu. Uyuyordu Yağız. Uyanık olsa elbette böyle durmazdı. Uyku hâlinde insan ne yaptığının farkında olmuyordu. Benim için hava hoştu. Yağız'a yakın olduktan sonra her şey güzeldi. Hele bu yakınlık, hepten güzeldi.
Dakikalardır öylece bekliyor, Yağız'ın nefes sesini dinleyerek ayrı bir huzur durumu yaşıyordum. Şöyle zaman dursa, gıkım çıkmazdı. Ölene dek bu şekilde kalmaya hazırdım. Kavanozlarımdan en büyüğüne, bu anı saklayıp kapağını sıkıca kapattım.
Yağız kıpırdanmaya başlamıştı. Hiç müdahale etmeden öylece bekledim. Kendi kendime nazar değdirmekte üstüme olmayabilirdi. Çünkü bedenini geriye çekip sırt üstü pozisyona gelmişti.
Dirseğimi yastığa, avuç içimi yanağıma bastırıp Yağız'ı bir de böyle seyredaldım. Fotoğrafını çekmek isterdim ama maalesef telefonum burada değildi. O zaman gözlerimle kaydederdim ben de.
Oğlan çocuğu, inanılmaz güzellikteydi. Havalar da güzeldi ama bu sıralar parçalı bulutlu geçiyordu. O da maalesef benden ötürüydü. Ama düzeltecektim. Yağız dün konuyu açıkça konuşmasa da, kırgınlığını hissetmemek mümkün değildi. Gönlünü almaya şahane bir kahvaltı hazırlamakla başlayabilirdim. Bu yeterli olmazdı muhakkak ama bir başlangıçtı en azından.
Ben de sırt üstü döndüğümde kollarımı iki yana açıp gerinmeye başladım. Dün kötü bir gündü ama Yağız'la uyandığım bu sabah muazzamdı! Neyse, dünü hiç hatırlamak bile istemiyordum.
