AYSAR

33. BÖLÜM

33. BÖLÜM

aysar: Yapmadın değil mi?

O iki aya o kadar bel bağladın ki aklına koysan bile yapamadın

pearlinhell: yapmamamı söyleyen sen değil miydin

Ben sadece nedenini doğru bulmadım

ne yani yapayım mı istiyorsun

Yalan söyledim.

Elbette istemiyorum

Ben bir kurtarıcıyım, hatırlatayım

öylesin

o zaman neden benimle vakit harcıyorsun

ümitsiz vakayım ben

Gerçekten seni yalnız bırakmamı ister miydin?

senin gibi hep doğrulardan gidiyorsak böylesi senin için daha hayırlı olmaz mıydı

bu harcayacağın iki ayda, ki bir olmasına az kaldı, çok daha fazlasını kurtarabilirdin

Merak etme

Yeterince insan kurtarıyorum

Dolunay

Efendim?

bir gün kendini de kurtar olur mu

Duraksadım. Birkaç dakika boyunca, sanki ölüm fermanımın yazılı olduğu kısa mesaja baktım.

Benim kurtarılmaya ihtiyacım yok.

onu belki yüz yüze tartışırız

Hiç buluşmayacağız

neden

Buradan konuştuklarımla görüşmüyorum

niye ki

anladığım üzere öyle internet arkadaşından korkacak bir tip değilsin

Elbette ondan dolayı değil

Öleceksin sen

bu hiç bu kadar ağır gelmemişti belki de

Ve ne sesini ne yüzünü ne hiçbir şeyini bilmek istemiyorum.

Aklımda kalmanı istemiyorum.

Öldürdüğüm birinin yıllar boyu içinde tuttuğu sessiz çığlıklarının her gece kulaklarımda yankılanmasını istemiyorum. Yüzünü her gece rüyamda kanlar içinde görmek istemiyorum. Rüyalarımda öldürdüğüm kişileri yeniden, durmadan, hiç üzülmeyerek, sadece acı çektiklerini görmek isteyerek öldürmek istemiyorum. Rüyalarımdan korkmak istemiyorum. Hiçbirini kâbus olarak değerlendiremiyorum bile artık. Çünkü kâbuslar bu kadar çok olmamalıydı. Bunların hepsi rüya, kâbuslar daha güzel olmalı...

Bu aklımdan geçen hiçbir şeyi ona yazmadım. Ekranda başka bir mesaj belirince uzun süredir boş bir yere bakan gözlerimi yeniden ekrana çevirdim.

umarım beni hiç unutmazsın

Unutacağım.

Denerim.

Unuttum.