Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

56.1

'Blijf nog maar rustig zitten.' Zegt Anja nadat ze me geholpen heeft te zitten. 'Ik zal je zometeen terugbrengen naar je kamer en ondertussen zijn zij de scan al aan het bekijken.' Ze wijst naar de mensen achter het raam. Ik ga in de rolstoel zitten en de verpleegster rijdt me terug naar de kamer waar ik wakker werd. Mijn bed staat er alweer. 'Je bent vrij om rond te lopen op de afdeling. Er is een gezamenlijke kamer waar je ook gebruik van kan maken. Als er iets is kan je bij de balie terecht en bij de rode knoppen.' Haar pieper gaat en ze neemt afscheidt van me. Ik sta op en neem een slok uit de kraan.
'Hey! Ben je al wakker?' Olivia laat me op kijken en ik lach.
'Ja, al een uurtje ofzo.'
'Mooi. Ik ben blij dat het beter met je gaat. Je liet me schrikken gisteravond!' Ze gaat op het bed zitten.
'Wat is er gebeurd? Ik kan me niets herinneren.' Ik ga bij haar op bed zitten en trek de deken over me heen.
'Lucian moest even weg en vroeg mij om op je te letten. Je viel flauw en zelfs nadat ik iets onder je voeten gelegd had werd je niet wakker. Dus ik heb het alarmnummer gebeld. Toen ze hier waren was je gelukkig al wel wakker geworden.'
'En ik ben alsnog naar het ziekenhuis gebracht?' Was dat echt nodig?
'Dat wilde Lucian graag. Omdat je 's middags ook al flauwgevallen was en wel een paar keer vaker het weekend.' Legt mijn beste vriendin uit.
'Ik verwacht al niet anders van hem.' Ik zucht. Typisch Lucian om te bezorgd te zijn.
'Weet je al wanneer je naar huis mag?' Olivia springt van bed en gaat op de stoel ernaast zitten.
'Nee, nog niet. Hoe..' Ik kijk haar aan en probeer me te herinneren wanneer ze voor het laatst met Michel afgesproken heeft. 'Heb je nog een date met Michel gehad afgelopen week?'
'Een paar keer.' Ze lacht en bloost. 'Het gaat redelijk goed.'
'Mooi zo. Wanneer zie je hem weer?'
'Vanavond gaan we een film kijken bij hem thuis.'
'Een film kijken hè?' Ik weet wel wat dat inhoud.
'Grote kans dat we het niet redden tot het eind van de film.' Ze springt op en lijkt haar date vergeten te zijn. 'Ik ga kijken of er ergens spelletjes zijn. Ben zo terug.' Het duurt niet lang voordat mijn beste vriendin terug is met een paar dozen spelletjes. 'Wat gaan we eerst doen?'
'Jenga.' Ik kijk toe hoe Olivia de stukken hout uit de doos haalt en ze opstapelt op het kastje naast mijn bed. Ze rijdt het tussen ons in en haalt een blok van de bovenste rij, die ze met een kwart draai op de bovenste legt. Ik haal een buitenste van de onderste laag weg en leg die parallel aan de andere.

Na een tijdje spelen laat Olivia de blokkentoren vallen en doen we nog een paar andere spellen die ze meegenomen had. Helaas moet ze daarna gaan om te werken en ben ik weer alleen. Ik pak de spellendozen en breng ze terug naar de gezamenlijke kamer, zet ze in de kast met de andere spellen. Terug op mijn kamer drink ik een beetje water uit de kraan en ga dan op bed liggen. Ik ben nog wel een beetje moe en denk dat ik beter even kan slapen. Dus ik draai me op mijn zij en doe mijn ogen dicht.

'Nog nieuws? Hoe is het met haar?' Dichtbij me klinkt een mannenstem.
'Beter dan vannacht. Ze heeft vanmorgen gegeten en daarna het onderzoek gehad. Haar vriendin kwam op bezoek en ze hadden een spelletje gedaan.' Hakken tikken op de vloer, van de ene kant van het bed naar de andere.
'Hoe lang slaapt ze nu al?'
'Een paar uur. Maar ik moet haar zo wakker maken, ik moet bloedprikken bij haar.'
'Ik ben wakker.' Laat ik slaperig weten. Ik rek me uit en open mijn ogen, zie dat Lucian en zijn zusje bij me in de kamer zijn.
'Goeiemiddag, hoe voel je je?' Amber kijkt me aan en loopt om het voeteneind heen. Ik volg haar met mijn ogen en kijk dan naar de man die op de stoel zit. Hij heeft mijn hand vast.
'Ik voel me wel goed. Nog een beetje moe.' Ik duw mezelf omhoog in het matras.
'Vind je het goed dat ik nu bloed bij je afneem?' De vrouw zet een paar spulletjes die ze nodig heeft op het kastje naast het bed.