Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

43.2

'Mag ik kijken?' Vraagt de vrouw enthousiast. Ik geef haar de foto en ze bekijkt het aandachtig. 'Vorige week was je vier weken zwanger?'

'Ja.'

'Wat leuk voor je. Ik hoop dat alles goed gaat en je niet te veel last hebt van de kwaaltjes.'

'Dat zou fijn zijn. Al heb ik al sinds de donderdag voordat ik die nacht in het ziekenhuis moest blijven last van de ongemakken. En dat was nog maar tien dagen na de eisprong.' Vertel ik.

'Dan ben je er op tijd bij. Maar zodra je je kindje in je armen hebt, weet je zeker dat het het allemaal waard was.' Ze kijkt weer naar de foto en ik zie haar handen trillen. 'Vlak voordat ik voor Lucian ging werken als receptioniste was ik zwanger van mijn ex. Het kindje was niet gepland, maar zeker wel gewenst voor mij. Toen ik dat aan mijn vriend vertelde maakte hij het uit en stond ik er alleen voor. Nou ja, Pascal hielp me met alles waar ze mee kon helpen. Bij de echo met twaalf weken bleek het hartje niet goed te kloppen en kreeg het niet genoeg zuurstof. Het kindje was veel te klein voor zijn leeftijd en de kans dat het zou overleven was erg klein. De gynaecoloog raadde aan de zwangerschap af te breken.' Even is ze stil en zucht dan. 'Ik nam toch de gok en hield het kindje, al bleef ik elke dag denken dat het op die dag mis kon gaan. Ondertussen had ik nog steeds veel last van de zwangerschapskwaaltjes en dat leek me een goed teken. Vanaf dat ik twintig weken zwanger was moest ik elke week een uitgebreide controle om te checken of het kindje nog leefde en groeide. Na week zevenentwintig was het gestopt met groeien en wilden ze het kindje halen om de overlevingskans te vergroten. Een andere gynaecoloog zei dat ik voor intensieve observatie moest blijven en ze mijn kindje meerdere keren per dag gingen controleren tot ze er zeker van waren dat het het uiterste moment was waarop mijn kindje nog kon overleven. Ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen en het kindje was zelfs nog een heel klein beetje gegroeid, wat de kans dat het goed zou komen iets groter maakte. Ze voerden een spoedkeizersnee uit en wat er daarna allemaal gebeurd is weet ik niet, omdat ik onder volledige narcose moest.' Lisa heeft het moeilijk om te blijven vertellen, maar gaat toch door. 'De keizersnee was in het begin van de middag en pas om acht uur in de avond mocht ik naar mijn kindje toe, die op een heel andere afdeling lag dan ik. Mijn kindje lag in een couveuse en werd met allerlei machines in de gaten gehouden. Het was zo klein en het leek helemaal niet te leven, maar de machines piepten en lieten goede dingen zien. Ik had hoop dat het allemaal goed zou komen met hem. Nadat ik tien minuten gekeken had moest ik weer weg. Ze zeiden dat ik de volgende ochtend weer even mocht kijken. Het ging goed met mijn kindje, dus ik ben gaan slapen en kreeg de ochtend er na het nieuws dat hij de nacht niet overleefd had. Ik wist niet dat mijn wereld zo hard kon instorten. Omdat hij niet meer leefde mocht ik hem vasthouden en dat was het verdrietigste, maar toch ook het prachtigste moment van mijn leven en ik wist toen dat alle ongemakken tijdens de zwangerschap het waard waren. Zelfs nu hij niet leefde.' Lisa schuift mijn echofoto naar mij toe en lacht warm naar me.

'Wow, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Wat erg dat het zo moest gaan.'

'Ik had het graag anders gewild, maar ben ook blij dat ik dit mocht meemaken. Het was misschien geen leuke gebeurtenis, maar het heeft me wel een nieuwe ervaring gegeven en me gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Een kindje komt er ooit wel weer. Ik moet alleen de juiste man vinden. En maak je maar niet druk, Lucian is die man niet.' De vrouw staat op en laat een diepe zucht horen. 'Het lucht toch altijd weer op als ik er over praat. Het spijt me als ik je dingen verteld heb die je niet wilde weten.'

'Dat heb je niet. Ik vond het leuk om te horen. Ik bedoel-' Goed zo Vanessa, hoe kan je zeggen dat zo'n verhaal leuk is?!

'Ik snap wat je bedoelt.' Ze lacht vriendelijk en loopt naar de bank.

'Ik denk dat ik weer even probeer te slapen.'

'Dat is een goed idee. Roep je als er iets is?'

'Ja, dat doe ik.' Ik ga naar de wc, omdat ik de hele middag nog niet geplast heb en nu echt heel nodig moet. Als ik me afveeg zie ik dat het wc-papier rood is. Paniek overspoelt me.