Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

77.2

'Wat een avond.' Verzucht ik als ik bij Lucian in bed kruip. De klok bij de deur zegt dat het kwart over tien is.

'Zeg dat wel. Soms is mijn moeder niet te geloven. Ik baal ervan dat ze zo voor de deur stond en onze avond verpestte.'

'We kunnen het nog steeds gezellig maken.' Ik druk mezelf omhoog in het matras en gooi de deken van ons af, zodat ik makkelijker bij Lucian op schoot kan gaan zitten. Hij maakt het geluid alsof hij geplet wordt door mijn gewicht. 'Flauw hoor.'

'Hoe gezellig wil je het maken?'

'Niet te avontuurlijk deze keer. Ik heb nog steeds wat last van mijn buik.'

'Dan doen we het lekker rustig aan. Of we nemen een lekker warm bad voor je pijn.'

'Van vandaag bijkomen in een warm bad zou inderdaad fijn zijn.' Ik ga van de man af en ga op mijn zij liggen, met het zwangerschapskussen tussen mijn benen en tussen mijn buik en het matras.

'Komt er aan, schatje.' Nadat hij een kus op mijn lippen drukt, gaat hij naar de badkamer en ik hoor de kraan aangaan. Ik voel ineens erge druk in mijn onderbuik en moet uit bed. Met moeite lukt het me om me om te draaien en me omhoog te drukken. De pijn wordt nog erger en ik trek het niet om hier alleen tegen te zuchten. Ik loop de badkamer aan onze slaapkamer in en Lucian kijkt op.

'Gaat het, liefje?' Hij komt naar me toe en helpt me naar de stoel aan de andere kant van de ruimte. Mijn benen worden warm en ik hoor straaltjes water op de tegels druppelen.

'Fuck.' Verzucht ik, aannemend dat mijn vliezen gebroken zijn.

'Oh fuck!' Lucian heeft het ook opgemerkt en ik zie de paniek die hem overspoelt. 'Oh fuck, ons kindje komt!' Hij haalt zijn handen door zijn haar. 'Gaat het met je? Kan ik iets voor je doen?'

'En daar is de rest.' Zeg ik als een heuse waterval mijn lichaam verlaat. De druk verdwijnt ook direct van mijn buik. Ik pak een handdoek en leg die op de grond, ga er op staan voordat ik mijn slipje uittrek en in de wasmand gooi. 'Je mag me zo nog steeds in bad helpen.'

'Mag dat nog?'

'De professionele meningen verschillen daarover, maar je mag in bad bevallen, dus waarom zou het daarvoor niet mogen?' Ik leg een tweede handdoek op het plateau van het bad en ga er op zitten. Met mijn hand en deel van mijn onderarm voel ik hoe warm het water is. Het is net niet te heet.

'Daar zit wat in.'

'Wat niet meer kan is seks, helaas. Maar wie weet is het herstel van de bevalling snel en kan het over een paar weken weer.'

'Seks komt later wel.'

'Zeker weten dat je geen seks wil met iemand anders in de tijd dat ik alleen mijn handen en mond kan gebruiken?'

'Liefje, je weet dat ik alleen nog maar seks met jou wil. De vorige keer was een uitzondering omdat jij graag wilde dat ik aan mijn trekken kwam terwijl jij moest herstellen.'

'Dat is zo. Nou ja, als je over een paar dagen van gedachten verandert, weet je dat je mijn toestemming hebt.'

'Een paar dagen? Pff! Wat een vertrouwen weer.' De man legt zijn hand om mijn keel en kust me ruig. 'Hoe is de temperatuur van het water zo?' Weer voel ik tot mijn onderarm hoe heet het water is en het is nog steeds goed.

'Goed, ik kan er wel alvast in.' Ik sta op en laat Lucian me helpen mijn shirt en ondersteunende beha uit te doen. Hij helpt me het water in en komt daarna achter me zitten, nadat hij zijn shirt en joggingsbroek uitgetrokken heeft.

'Ik ga het wel missen om je niet meer met je mooie buikje te zien.' Zijn handen glijden over mijn bolle buik.

'Dan moet je me nog maar een keer zwanger maken.' Ik daag hem uit door op mijn onderlip te bijten.

'Pas maar op of ik doe dat direct na de bevalling.' Lucian pakt mijn haar in zijn hand en trekt mijn hoofd naar achteren, zodat hij mijn hals kan zoenen.

'Over serieuze dingen gesproken, zullen we trouwen na de bevalling?' Ik probeer mijn gezicht zo strak mogelijk te houden, kan bijna mijn lach niet stoppen.

'Weet je heel zeker dat je me zo wil blijven uitdagen nu ik je niet op je plek kan zetten? Alles gaat opstapelen voor de eerstvolgende keer dat je weer seks mag hebben.' Zijn donkere ogen staren diep in de mijne.

'Na bijna anderhalf jaar maak je me nog steeds helemaal gek door me alleen maar aan te kijken.' Ik ben nog net zo head over heels verliefd als de eerste keer dat ik hem zag. Mijn hoofd rust tegen zijn schouder en ik sluit mijn ogen, geniet van de laatste momenten met ons tweetjes.

'Hou je het nog vol, Kitten?' Lucian probeert me te helpen met het verdragen van de even geleden ontstane weeën. Het is net als de krampen die ik al vaker had vandaag, maar dan heftiger.

'Niet lang meer. De weeën komen al vrij snel achter elkaar aan en ik kan niet goed bijkomen tussendoor.' Ik tik op het scherm van mijn telefoon om de timer van de nieuwe wee te starten. Dit is al de elfde wee sinds ze een uur geleden begonnen. Ze duren nu al tussen de één en drie minuten per keer en stralen uit naar mijn bovenbenen, wat niet op te vangen is.

'Is het normaal dat het nu al zo vaak is?' Lucian drukt met zijn handen op mijn bovenbenen om de pijn van de weeën te verminderen.

'Weet ik niet. Ik zal zo de-' De wee wordt ineens krachtiger en ik kan mijn zin niet afmaken, moet zuchten. '..ver- auwh- losk- fuck-' De handen van de man achter me worden fijngeknepen. 'Bellen.'

'Rustig liefje, het zal makkelijker gaan als je meer ontspant.'

'Ik heb zo'n pijn.' Jammer ik. Geschrokken kijk ik op als ik de baby een stuk voel zakken in mijn buik. 'O mijn god!' Van angst laat ik bijna mijn telefoon in het bad vallen als ik het nummer van de verloskundige in mijn telefoon zoek. De pijn zakt ondertussen weg. Een receptioniste neemt op met de mededeling dat mijn verloskundige niet beschikbaar is op dit moment.

'Zodra ze laat weten dat ze weer beschikbaar is, zal ik doorgeven dat je belde.'

'De weeën zijn al veel te erg, ik heb het idee dat het elk moment geboren kan worden.'

'Dit is je eerste bevalling, zo snel gaat dat niet met een eerste kind. Je kan in de ochtend opnieuw bellen als het niet opgeschoten is.' Wat? Ze laat me aan mijn lot over? 'Ik raad je aan te gaan slapen nadat je iets warms gedronken hebt.' Woedend en teleurgesteld druk ik het gesprek weg.

'Het is oké, schatje. Het komt wel goed. Als je wil kan ik Amber vragen om te komen.' Lucian veegt mijn tranen weg, die maar blijven stromen.

'Nee, ik wil haar niet zo laat nog lastigvallen.'

'Dat doe je niet, liefje, dat weet je. Ze heeft het zelf aangeboden.'

'Ik wil het niet.' Zeg ik gefrustreerd over deze hele situatie waar ik nu in zit. Bevallen zonder hulp van iemand die er verstand van heeft. God, wat moet ik doen? 'Ik moet uit bad, ik kan niet meer stil zitten met de weeën.'