Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

62

'Is mijn buik te zichtbaar zo?' Ik bekijk mezelf in de levensgrote spiegel in het pashokje.

'Kitten, je mag best laten zien dat je zwanger bent.' Lucian legt zijn handen op mijn beginnende babybuikje.

'Ik weet het, maar ik voel me er nog niet helemaal comfortabel bij.' Ik kijk naar het prijskaartje en schrik. 'En deze is wel erg duur.' Snel werk ik mezelf uit de jurk en trek mijn broek, shirt en vest weer aan.

'Niet op letten, schatje. Kies een jurk waar je je goed in voelt, ongeacht de prijs.' De man verlaat het hokje en ik volg hem. De winkelmedewerkster neemt de jurk van me over en maakt het weer aan het haakje, voordat ze hem terughangt op de plek waar hij vandaan komt. Ik ga verder met het zoeken naar een mooie jurk in de rekken waar ik gebleven ben. Ik heb een jurk nodig voor het bedrijfsfeest dat vanavond bij Lucians kantoor gehouden wordt. Het liefst draag ik een niet te extravagante jurk, ik hoef niet de aandacht van alle aanwezigen te trekken. Even later heb ik drie jurken uitgezocht die me geschikt lijken. De eerste die ik aantrek is een crèmekleurige, met lange mouwen en zwarte accenten, die tot mijn knieën komt. Het is een iets lossere jurk die de aandacht van mijn buik wegneemt. De tweede is een dieprode jurk die tot boven mijn knieën komt en een decolleté heeft. Dat is me iets too much en ik trek de jurk meteen weer uit. De laatste jurk die ik hier heb hangen is zeegroen, strapless en raakt de grond. Ik verwachtte al dat het niet zou passen met mijn borsten en ik had gelijk, de bovenkant zit veel te strak. Nadat ik me uit de jurk gewerkt heb trek ik de crèmekleurige weer aan. Daar voel ik me tot nu toe het meest comfortabel in. Ik schuif het gordijn van het pashokje open en kijk naar Lucian voor zijn reactie. Een grote lach verschijnt op zijn gezicht en hij staat op om naar me toe te lopen. 'Je bent echt te schattig in deze jurk. En ik kan niet wachten om je er in te neuken vannacht.'

Mijn lichaamstemperatuur schiet omhoog en mijn wangen springen op rood als een verkeerslicht. 'Ik ben vannacht te moe om iets anders te doen dan direct slapen.' Speels bijt ik op zijn lip als ik hem kus.

'Kitten, je denkt toch niet dat ik je de kans geef om te gaan slapen?' Lucian schuift de achterkant van de jurk omhoog en geeft me een tik op mijn bil.

'Zal ik deze doen?' Vraag ik om van onderwerp te veranderen voordat een medewerker ons hoort of ziet.

'Als je je er prettig in voelt, zeker.'

'Ja, ik voel me goed in deze jurk.' Ik kijk naar mijn buik en laat mijn handen er overheen gaan. 'Zelfs mijn buik maakt me niet uit zo.'

'Maak je nou niet druk over je buik. Je bent zo mooi en ons groeiende kindje maakt je alleen maar sexyer.' De heerlijke god neemt mijn gezicht in zijn handen en plant zijn lippen op de mijne. 'Ik vind het leuk dat je sinds kort zichtbaar zwanger bent.'

'Ik ook, maar ik ben nog niet toe aan het openbaar showen. Dat komt nog wel, denk ik.' Met dat gezegd te hebben ga ik terug het pashokje in om mijn eigen kleren weer aan te trekken.

'Dit is de gekozen jurk? Ik zag je er net even in, hij staat je erg goed.' De winkelmedewerkster lacht vriendelijk en neemt de crèmekleurige jurk van me over. We volgen haar naar de kassa, waar Lucian betaalt. Ik let expres niet op de prijs en focus me op de kettingen en oorbellen aan de muur naast de kassa.

'Klaar om te gaan, schatje?' De man strekt zijn hand naar me uit en ik neem die aan, loop met hem mee naar buiten. 'Is er nog een winkel waar je wil kijken?'

'Even bij een positiekledingwinkel. Ik kan wel wat nieuwe kleding gebruiken voor als ik nog dikker word.'

'Dik? Pff.' Hij schudt zijn hoofd in ongeloof en neemt me mee naar de positiekledingwinkel. 'Intens geil, bedoel je.' In de winkel worden we begroet door de caissière. Op de afdeling met zwangerschapskleding neus ik tussen de rekken shirts en vesten door.

'We moeten binnenkort ook beginnen met de babyuitzet. De afgelopen zeventien weken zijn voorbijgevlogen.' Ik haal een shirt uit het rek en geef die aan Lucian, die de rest van de kleding die ik wil passen ook draagt.

'Ben je alweer zeventien weken zwanger?'

'Zondag pas.'

'De tijd gaat echt snel. Wanneer moet je weer voor een onderzoek?' De vorige keer kon hij niet mee omdat er op het laatste moment iets tussenkwam en hij naar kantoor moest.

'Met twintig weken.' Ik ga een pashokje in en probeer het shirt dat bovenop de stapel ligt.

'Oh, dan kunnen we ook weten wat het geslacht is!'

'Ja, dat is mogelijk. Wil je het weten?' We hebben nog niet besproken of we willen weten wat het geslacht is en we hebben het ook nog niet over namen gehad. Daar hebben we nog genoeg tijd voor.

'Het lijkt me leuk gericht voor babyspulletjes te kijken, namen te bedenken en de babykamer in te richten. Maar het is ook leuk als het een verrassing blijft.' Lucian neemt plaats op de bank tegenover de pashokjes. 'Wat wil jij?'

'Het maakt me niet uit eigenlijk. Ik zal even blij zijn met een jongetje en een meisje. Als we het over drie weken nog niet zeker weten dan doen we het gewoon niet en zien we het bij de geboorte wel.'

'Ja inderdaad, het geslacht maakt mij ook niet uit. We gaan toch net zo lang door tot we in ieder geval een jongetje en meisje hebben.'

Ik open het gordijn en kijk hem ongelovig aan. 'Ik vind twee kinderen meer dan genoeg.'

'Mag ik je herinneren aan dat contract?' Met een lach staat Lucian op en komt hij naar me toe.

'Plaaggeest, die hebben we helemaal niet meer.' Ik kus hem en laat hem het shirt zien dat ik aan heb. Het zit strak om mijn buik, maar er gaat sowieso een vest of jas overheen als ik naar buiten ga.

'Deze is leuk. En je buikje is te zien.' Hij legt zijn hand op mijn bollende buik en drukt een kus op mijn lippen voordat hij weer op de bank plaatsneemt. Nadat ik alle kledingstukken die ik meegenomen had gepast heb, gaan we naar de kassa met de shirts en vesten die ik het leukste vind. Daarna gaan we naar Lucians huis en kan ik bijkomen voordat het bedrijfsfeest van Lucians kantoor begint.