21.1

6.1K 85 1
                                    

Nadat we alle boodschappen bij hem thuis opgeruimd hebben, en ik ook al een vitaminepil gehad heb gaan we naar Abby toe. Ik had Maria al een appje gestuurd met de melding dat we even langs zouden komen aan het eind van de middag. Ook appte ik Olivia toen met het nieuws dat ik al drie keer seks heb gehad met Lucian, dat het meer dan geweldig was, ik er eigenlijk geen woorden voor heb en dat ze later alle details van me krijgt. Ik zal haar dan ook vertellen dat we het al die keren niet veilig hebben gedaan en er een kleine kans is dat ik zwanger ben of nog wordt. Ik kan echt niet wachten tot de komende twee weken voorbij zijn en ik kan testen!



'Vanessa!' Roept het kleine meisje vrolijk als ze me ziet. 'Ben je beter?'
'Eh, bijna. Ik ben nog een beetje ziek.' Ik denk niet dat ze snapt wat een hersenschudding is, dus ik ga dat ook niet proberen uit te leggen.
'Vanessa, Aidan is een paar boodschappen vergeten die ik nu nodig heb. Zou je heel even op Abby en Max willen passen?' Maria wiegt het jongetje in haar armen.
'Ja, tuurlijk. Geen probleem.' Ik vind het niet erg om alvast te oefenen met een pasgeboren baby. Al is het wel erg spannend. Maar dat zal het met het kindje van Lucian en mij ook worden.
'Dank je, je bent mijn reddende engel in nood. Ik ben zo snel mogelijk terug. Als er iets is moet je bellen. Zou je ook om het vlees en de aardappelen kunnen denken die op het gas staan? O, en wil je Max misschien voeden? Ik heb een flesje in de koelkast staan.'
'Ja, komt goed.'
'Dan ga ik snel. Doe alsof jullie thuis zijn.' Ze geeft me de baby en ik krijg meteen een gelukkig gevoel in mijn lichaam. Wat een klein popje is het ook. De voordeur slaat dicht als Maria naar buiten is en ik leg het kindje in de box. Direct zet hij zijn keeltje open en huilt.
'Dat was nou niet de bedoeling.' Ik til het kleintje weer op en wieg het zacht in mijn armen.
'Vanessa, wil je drinken pakken?' Vraagt Abby met haar hoge stemmetje. Ik sta op en geef het babyjongetje aan Lucian.
'O mijn god..' Hij kijkt geschrokken in mijn ogen.
'Alsjeblieft. Wen er maar alvast aan.' Ik druk een kus op zijn lippen en ga naar de keuken. Het meisje zit aan de eettafel te kleuren en ik schenk drinken voor haar in.
'Dankjewel, Vanessa.'
'Alsjeblieft, schatje.' Even kijk ik bij de pannen die op het vuur staan en draai de slavinken in de braadpan een stukje om. 'Wil je ook iets drinken, Lucian?' Nadat ik het flesje voor Max uit de koelkast gehaald heb, zet ik die in de flessenwarmer.
'Een klein beetje mag wel.'
Ik schenk voor ons beide drinken in kleine plastic bekers en ga naar de woonkamer, neem plaats naast Lucian. 'Een baby staat je goed.' Ik kan niet wachten om hem dagelijks zo te zien. Met een kleintje van ons.
'Jou anders ook.'
'Was dat een hint?' Waarschijnlijk wil hij dat ik Max weer vasthou.
'Ja, meerdere hints. Onder andere dat jij hem vast mag houden en dat ik je over negen maanden ook zo hoop te zien.'
Ik lach en neem Max voorzichtig van hem over. Als ik net weer naast Lucian zit, begint de baby te huilen. 'Helaas, jij moet hem blijven vasthouden.' Rustig leg ik het kindje weer in zijn armen en het is bijna meteen stil.
'Ik denk dat je gelijk hebt.' Hij kijkt me onzeker aan en ik druk een kus op zijn wang, waarna ik mijn hoofd op zijn schouder leg en naar het jongetje in zijn armen kijk. Wat is het geweldig om hem zo te zien. Ik hoor een piepje van de flesverwarmer en ga er heen, haal de fles er uit en schud het een paar keer. Met het flesje tegen mijn oog gedrukt, om de temperatuur te controleren, loop ik terug naar de bank.
'Zal ik hem maar voeden?' Stel ik voor als ik Lucian angstig naar me zie kijken.
'Heel erg graag.' Zegt hij. Lachend neem ik het kleine mannetje van hem over, dat begint te jammeren, en ga naast hem zitten. Met de speen van de fles veeg ik over de onderlip van Max en hij probeert de speen te vinden. Ik laat hem aan de speen zuigen. 'Weet je zeker dat dit je enige ervaring is met baby's?' Lucian kijkt me verwonderd aan.
'Ja, dit is de tweede keer dat ik voor een baby zorg.'
'Dat zou ik niet zeggen als ik je zo zie.' De man legt zijn hand op mijn linkerwang, draait mijn hoofd naar de zijne en kust me dan passievol. 'Ik kan niet wachten tot wij een kindje hebben.'
'Ik ook niet.' Ik laat mijn hoofd tegen zijn schouder rusten en hij slaat zijn arm om mijn schouders heen.

Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu