Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

68 (+ nieuwe verhalen)

Hoi hoi, ik heb besloten even snel mijn 'nieuwe' verhalen te promoten hier.  Ze zijn al jaren terug geschreven, maar ben er recent weer mee begonnen. Deze verhalen wil ik afschrijven als ik klaar ben met Geselecteerd.

De volgende nieuwe verhalen zijn op mijn profiel te vinden. Onder de afbeelding kan je de inleiding vinden.

Een tweede kans:
Na een korte, vurige relatie gaan ze uit elkaar. Hij wil een tweede kans, maar zij is bang dat alles hetzelfde blijft.

Schemering:
'Hoe kom je binnen?!'
'Het raam was open.' De man doet een stap naar me toe, maar zakt in elkaar omdat hij waarschijnlijk erg verzwakt is door de wonden. Hoe kan een mens door een raam op de eerste verdieping springen? 'Zou je het licht misschien uit kunnen doen? Het doet zeer aan mijn ogen.' Hij houdt zijn hand boven zijn ogen zodat het licht er minder fel in schijnt. 'Je geur wekte me en toen ik iets bijgekomen was ben ik je geur gevolgd.' Verklaart hij als het stil blijft.
'Je ogen..' Ik kijk in zijn ogen en ziet dat ze in plaats van blauw, nu een lichtgevende rode gloed hebben, raak er bijna door gehypnotiseerd.
'Als je slim bent kom je niet op deze tijd nog in het bos. Het is er gevaarlijk.'
'Hoezo, moet ik oppassen voor zwijnen en herten?' Lach ik lichtelijk spottend.
'Nee, eerder voor vampiers zoals ik.' Hij gaat ineens rechter op zitten, waar ik van schrik en van bed val.

De Uitverkorene:
Heena verliest onverwachts haar hele familie. Ze redt zichzelf door van een hoge klif te springen, gaat liever op deze manier dood, dan dat ze in de handen van vampiers valt. In het ijzige, wilde water verliest ze haar bewustzijn.
Ze ontwaakt in een huis vol vampiers. Willen ze haar doden, of zijn ze vriendelijk?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Met mijn benen open en omhoog in steunen lig ik op het onderzoeksbed. Lucian zit naast me op een kruk en heeft mijn hand vast.

'Wil je dit nog steeds, liefje?' Lucian lijkt er niet zeker van te zijn dat dit de juiste keuze is.

'Wil jij het niet?'

'Schatje, ik sta achter jouw keuze als je denkt dat dit makkelijker voor je is. Je weet zelf wat het beste voor je is.' Aanmoedigend knijpt hij in mijn hand.

'Deze manier voelt het beste voor me.'

'Dan sta ik achter die beslissing.' Hij wil nog iets zeggen, maar wordt onderbroken door een arts.

'Hoi Vanessa, ik ben Mark. Ik ga het speculum bij je inbrengen. Zeg het alsjeblieft als ik je pijn doe tijdens de ingreep.' De arts die tussen mijn gespreide benen zit brengt een verwarmd stuk metaal bij me naar binnen. Het voelt vervelend als het speculum opengeschroefd wordt en mijn vagina uitrekt. 'Je ontsluiting is heel mooi.' Een verpleegster loopt langs me met een spuit in haar hand en geeft het aan de arts. 'Ik ga je verdoven rond je baarmoedermond en je zal dan al snel niets meer voelen van de curettage.' Ik voel meerdere vervelende steken in mijn onderbuik. Er wordt een korte tijd gewacht tot de verdoving zijn werk doet. 'Vanessa, wil je dat ik vertel wat ik doe?'