Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

21.2

  Af en toe stuur ik Lucian naar de keuken om bij het eten te kijken, gezien ik Max nog aan het voeden ben, en daarna komt hij weer naast me zitten, na me gekust te hebben. Max houdt hem al de hele tijd in de gaten, wat erg schattig is. Ik merk dat hij genoeg gedronken heeft als hij niet meer drinkt uit de fles en zet de fles op de salontafel. Als ik dat gedaan heb, laat ik het jongetje zitten en ondersteun hem met mijn hand onder zijn hoofdje. In mijn hand ligt een spuugdoek en ik klop zacht op zijn rug, om hem hopelijk te laten boeren. Dat lukt al snel en ik leg hem daarna in de box. Nu blijft hij wel stil en ik ga bij Abby kijken, die in de speelhoek met haar poppenhuis bezig is. Ik geef haar een aai over haar hoofd en ga weer bij Lucian op de bank zitten, hou ondertussen Max in de gaten en denk ook nog om het eten. Niet veel later hoor ik de voordeur open en dicht gaan. Maria loopt met een boodschappentas naar de keuken en ruimt alles op.
'Hoe ging het?' Vraagt ze als ik de keuken in loop met het bijna leeggedronken voedingsflesje in mijn hand.
'Goed. Abby was rustig aan het spelen en Max was ook heel makkelijk.'
'Gelukkig. Abby vindt het alleen al fijn als je hier bent. Je hoeft niet eens iets met haar te doen. Heeft Max echt zo veel gedronken?' De vrouw neemt de fles van me over en kijkt hoeveel er nog in zit.
'Ja, hij had blijkbaar grote honger.'
'Dat is mooi. Had hij nog gehuild?' Wil Maria weten.
'Alleen toen ik hem in de box wilde leggen toen je net weg was. En toen ik hem overnam van Lucian.' Ik kijk naar de aantrekkelijke man, die de baby in de gaten houdt.
'Hij lijkt me een man die een goede vader gaat zijn. Hoe lang ken je hem al? Hoe heb je hem leren kennen eigenlijk?' Vraagt ze zacht.
'Dat lijkt mij ook wel. Ik ken hem bijna anderhalve week. Als ik niet was flauwgevallen had ik hem waarschijnlijk niet leren kennen.'
'Was je flauwgevallen? Hoe kwam dat?'
'Door de hitte en het harde werken. Vandaar ook de hersenschudding.'
'Wat vervelend. Gaat het nu wel beter met je?'
'Ja, een stuk beter. Al moet ik nog steeds niet te veel doen op een dag.'
'Dan moet je nu maar lekker naar huis gaan en rusten.' Maria legt haar hand op mijn schouder. 'Bedankt dat je wilde oppassen.'
'Geen probleem, ik vind het leuk om te doen. En ik kan de ervaring wel gebruiken.'
'O echt? Heb je al plannen?' Vraagt ze verbaast.
'Een klein beetje.'
'Spannend! Als ik je ergens mee kan helpen hoor ik het graag.'
'Dank je. Ik kan je hulp vast wel gebruiken als het zover is.'
'Ga dan nu maar lekker thuis op de bank liggen.'
'Dat ga ik doen.' Ik zie dat Lucian opstaat van de bank en naar ons toe komt. 'Als je weer eens een oppas nodig hebt, kan je me bellen.'
'Doei Vanessa.' Abby springt in mijn armen en knuffelt me.
'Doei Abby.' Ik druk een kus op haar wang en zet haar neer. Nadat we afscheid genomen hebben van Maria, gaan we naar het advocatenkantoor. Lucian moet nog iets bespreken met een werknemer van hem, wat volgens hem niet heel lang gaat duren. Voordat we het gebouw binnenlopen, pakt de man mijn hand. Achter de balie zitten Lisa en Pascal, zoals gewoonlijk. Eva loopt door de linker gang richting ons.
'Ik zie je zo weer, Kitten.' Lucian kust me en loopt de verste gang in, naar zijn kantoor.
'Wauw, dat ben ik niet van hem gewend.' Eva komt naar me toe en kijkt me verbaast aan. 'Je ziet er een stuk beter uit dan drie dagen geleden.'
'Ik voel me ook veel beter dan toen.'
'Gelukkig. Kom mee.' De vrouw neemt me mee de eerste gang in, naar een kamer waar meerdere tv schermen staan waar camerabeelden op te zien zijn. Haar werkruimte, denk ik. 'Neem plaats.' Ze doet de deur dicht en ik ga op een stoel zitten die in de ruimte staat. Zodra ze tegenover me zit, kijkt ze me aan. Wat zou er zijn? 'Ik hoop dat je weet van de plannen die Lucian met je heeft?'
'Ja, ik weet er van. Hij vertelde het me gisteravond.'
'Zeg me dat je het niet doet..'
'Niet?'
'Zou je niet veel liever iemand goed leren kennen en een leuke tijd mee hebben voordat je zo'n grote stap neemt?' Eva checkt de beeldschermen snel.
'Ik ben geen type voor een vaste relatie. Eigenlijk wilde ik na mijn opleiding naar een donorbank en daar iemand uitzoeken om hopelijk zwanger van te worden. Alle poespas is niet voor mij weggelegd. En gezien Lucian er hetzelfde over denkt, komt dat heel mooi uit.' Vertel ik haar.
'In dat opzicht passen jullie heel goed bij elkaar. Maar hoe moet het dan na de zwangerschap?'
'Dat weet ik niet. Wat Lucian wil weet ik ook niet. Daar moeten we nog over praten.'
'Wacht daar maar niet te lang mee. Hebben jullie al..?' Ze stopt met praten, maar ik weet wat ze wilde zeggen.
'Ja.' Zeg ik met rood gloeiende wangen.
'Echt? Vandaar dat Pascal zo chagrijnig was vandaag. Ik hoorde haar tegen Lisa zeggen dat ze elke avond seks had gehad met Lucian de afgelopen week, behalve gisteravond. En dat ze jaloers was dat jij bij hem sliep en zij dat nooit gemogen heeft.'
'Klopt..'
'Negeer haar alsjeblieft als ze naar je toekomt. Haar kennende zal ze heel boos op je zijn.'