Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

22.3

  Vijf minuten later doet Lucian de voordeur open en komt al snel de woonkamer weer in, met Eva. Wat zou zij hier komen doen?
'Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Zal ik maar met het goede beginnen?' Ze lacht vriendelijk naar me en gaat op de stoel tegenover de bank zitten.
'Ja, vertel.' De man drukt een kus op mijn slaap en richt zijn aandacht op zijn beveiligster.
'Danny is opgepakt en wordt vanaf morgen verhoord.'
'Echt? O my gosh, dat is geweldig!' Het voelt alsof er een grote last van mijn schouders valt. Mijn afperser is opgepakt en kan me nu niet lastigvallen! Lucian zucht opgelucht en legt zijn hand op mijn bovenbeen.
'En het slechte nieuws?'
'Ehm.. juist.. Ik had dit misschien beter morgen kunnen vertellen.' Eva haar blik verandert naar een heel serieuze.
'Wat is het?' Wil de man naast me weten.
'Pascal is zwanger van je.' Zegt ze in één adem. Ik verslik me in mijn muesli en begin te hoesten. Wát zei ze?! Lucian wil iets zeggen, maar kan niet uit zijn woorden komen.
'Hoe?' Vraag ik verbaast.
'Ze zei dat ze haar pil niet meer genomen had, om hopelijk zwanger te raken toen ze in die week nadat je flauwviel elke avond seks had met Lucian.' Door de woorden van Eva ben ik sprakeloos.
'Hoe lang is ze zwanger?' Is het eerste wat Lucian vraagt.
'Vijf weken, ofzo. Ik weet het niet precies.'
'Godverdomme.' Hij staat op en gaat naar de gang.
'Lucian, wat ga je doen?' Roept Eva hem na.
'Naar Pascal toe.' Nadat hij dat gezegd heeft, hoor ik een deur dichtslaan en niet veel later een auto starten.
'Wat gaat hij doen?'
'Waarschijnlijk gaat hij haar vragen waarom ze dit gedaan heeft.' De vrouw staat op en komt naast me zitten. 'En hoe is het met jou? Weet je al iets?' Ze kijkt naar mijn buik en dan weer in mijn ogen.
'Nou.. ik werd net erg misselijk toen ik de geur van gebakken brood rook en moest kokhalzen. Mijn borsten zijn gevoeliger en ik was net even duizelig. Maar dat is het ook. Dat zou van alles kunnen zijn.'
'Wanneer ga je een zwangerschapstest doen?'
'Morgenvroeg. Lucian wilde het graag weten. Al weet ik niet of hij er nu nog zo blij mee gaat zijn..' Ik zucht.
'Dat durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar hem kennende zal hij vast wel blij zijn. Ook al is Pascal zo vervelend aan het doen.'
'Ik hoop het.' Ik vind het idee zwanger te kunnen zijn ineens niet zo leuk meer.
'Ik ga er weer vandoor. Redt je jezelf?' Eva staat op.
'Ja, ik red me.'
'Als er iets is, en Lucian is nog niet terug, moet je me bellen.' Ze geeft me een kaartje en ik zie haar naam en telefoonnummer er op staan.
'Dank je.' Ik ga ook staan.
'Het is geen moeite.' Ze omhelst me en loopt naar de voordeur. 'Ik zie je vast snel weer.'
'Vast wel.'
'Bye bye.' Eva stapt in haar auto en rijdt weg. Ik sluit de voordeur en besluit op bed te gaan. Het zal nog wel een tijdje duren voordat Lucian terugkomt. Zodra ik me klaargemaakt heb, duik ik in bed en probeer te slapen.



Ik word wakker en merk dat ik heel veel zin in eten heb. Nadat ik me uitgerekt heb, sta ik op en trek mijn zwarte kamerjas van satijn aan. In de keuken maak ik een broodje met vruchtenjam en schrik op als ik de voordeur hoor. Zou dat Lucian zijn?
'Kon je niet slapen, Kitten?' De armen van de man glijden om mijn buik en hij trekt me tegen zich aan. Ik hoor hem zuchten en draai me om. Lucian ziet er moe uit. Dat kan ook niet anders, het is al twee uur in de nacht. Hem vragen naar wat hij met Pascal besproken heeft, durf ik niet. En ik wil het niet weten, straks wil hij geen kinderen meer met mij..
'Ik had zin in eten.' Ik kijk naar het bord met het broodje en vind het er niet aantrekkelijk uitzien. 'Maar nu eigenlijk niet meer.' Alleen al door naar het broodje te kijken word ik misselijk en ik hou mijn hand voor mijn mond. Ik neem het bord mee naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Tegen mijn zin probeer ik toch het broodje naar binnen te werken, maar moet na een paar happen al stoppen omdat ik begin te kokhalzen.
'Misselijk?' Lucian komt naast me zitten en neemt me weer in zijn armen. Ik knik en zucht. 'Zou je niet beter weer proberen te slapen?'
'Dat is denk ik wel een goed idee.' Voor ik het doorheb heeft hij me opgetild en loopt met me naar zijn slaapkamer. Hij legt me in bed en kust me. Ik kijk toe hoe hij zich uitkleedt en naast me in bed komt liggen. 'Welterusten schatje.' Liefdevol drukt hij zijn lippen op de mijne en haalt ze er helaas veel te snel vanaf. Lucian legt zijn arm over me heen en ik doe mijn ogen dicht, probeer te slapen ondanks de misselijkheid.