Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

55

'Wat is er gebeurd?' Vraag ik als een beetje wakker geworden ben.
'Je was flauwgevallen en werd niet meer wakker. Je ligt voor onderzoek in het ziekenhuis.' Een vrouw in wit pak kijkt op de machines die piepen. 'Als je zometeen beter bij kennis bent krijg je een CAT-scan.' Zei een vrouw in België niet dat dat niet kon met mijn zwangerschap?
'Ik ben zwanger.' Laat ik de verpleegster weten.
'Dat is bij ons bekend en je zal een beschermend kleed over je buik heen krijgen.'
'Oké.'
'Wat wil je eten?' De vrouw zet een paar machines uit.
'Ik heb geen zin in eten.' Het idee aan eten maakt me al misselijk.
'Je zal toch een beetje moeten eten.' Ook maakt ze slangetjes los van mijn lichaam.
'Een beschuitje.'
'Welk beleg?'
Ik bedenk wat mijn maag zou kunnen verdragen. 'Jam graag.'
'Ik ga het voor je halen. Ben zo terug.' Ze verlaat de ruimte en ik probeer beter wakker te worden. Het duurt lang voordat ze terug is met een dienblad in haar handen. 'Er kwam iets tussen. Maar hier is je ontbijt.'
'Dank je.' Ik neem het dienblad van haar aan en haar naamplaatje valt me op. Anja.
'Over een half uurtje kom ik weer langs om je op te halen voor de CAT-scan.' Ze verlaat de kamer en laat me alleen. Op het plastic dienblad liggen twee beschuitjes, bestek, een cupje jam en een beker met sinaasappelsap. Ik beleg één van de twee beschuitjes met jam en neem er een hap van. Langzaam eet ik beide beschuitjes op en dan is het ook al een half uur later. 'Hoe voel je je op het moment?'
'Redelijk.' Ik ga rechtop zitten en rek me uit.
'Ik maak je los van alle apparaten en dan neem ik je met bed en al mee.' Anja pakt mijn arm en haalt de slangen los van de kraantjes. Ik ga liggen en ze haalt de remmen van de bed wielen af. Ze rijdt het bed over de lange gangen en zet het bed weer op de rem als we op de plaats van bestemming zijn. 'Blijf nog even liggen, ik ga een rolstoel halen.' Op de gang pakt ze een rolstoel en zet die naast het bed. Anja helpt me met mijn benen over de rand van het bed te zitten. Ik laat me van het bed glijden en als ik stevig op mijn benen sta zet ik een stap naar de rolstoel, waar ik in ga zitten. Ze rijdt me door de deur tegenover degene waarin ik aankwam. In de kamer er naast zit een grote machine die lijkt op een metalen donut met een lang bed er in. De rolstoel wordt naast het bed stilgezet.
'Hoi, ik ben Lars.' Een jongen die een paar jaar ouder dan ik moet zijn strekt zijn hand naar me uit. 'Ik ben degene die dit monster bediend.'
'Vanessa.' Ik laat zijn hand los.
'Ik zal je op het onderzoeksbed helpen. Kan je staan?'
'Ja.' Ik zet kracht op mijn benen en sta op. Lars ondersteunt me en helpt me op het bed. 'Hier heb je oordopjes voor muziek. De machine maakt veel lawaai. Ik leg zo een steun onder je hoofd, zodat je die niet zoveel kan bewegen.' Hij tilt mijn hoofd op en legt er een kussen met hoge zijkanten onder. Ik stop de oordopjes in mijn oren, waarna de jongen mijn hoofd in de steun legt en ik niet meer kan bewegen. 'Het onderzoek duurt ongeveer twintig minuten.'
'Ik heb hier een beschermend kleed voor je.' Anja legt een zwaar voorwerp op mijn buik. 'Dit zal de straling bij je kindje vandaan houden.'
'Is het wel verstandig om haar in de scan te gooien?' Lars klinkt bezorgd.
'Volgens de persoon die de ambulance belde voelt ze zich de afgelopen weken al niet goed en valt ze vaker flauw sinds ze een hersenschudding gehad heeft.'
'Dan moet het risico inderdaad genomen worden.' Hij drukt op een paar knoppen op de donutmachine. 'Anja en ik gaan zometeen achter het raam zitten en ik bestuur vanuit die ruimte de machine. Als er iets is moet je je hand opsteken. Anja houd je in de gaten. Ben je er klaar voor?'
'Ja.'
'Oké, dan zet ik de muziek aan zodra je in de machine ligt en voordat ik hem aanzet.'
'Dat is goed.'
'Dan gaan we nu en komen we terug zodra de machine uit is.' Hij verlaat de kamer en doet een zware deur dicht. Het bed schuift in de machine en even later gaat de muziek aan. Muziek dat op de radio te horen is. Dat is prima. Ik sluit mijn ogen en luister, let niet op de geluiden van de machine.