43.1

3.6K 72 2
                                    

Ik word wakker met het gevoel dat ik moet overgeven en draai me rustig op mijn zij. Dat maakt het alleen maar erger en ik voel mijn maaginhoud omhoog komen. Ik sprint uit bed en ga zo snel als ik kan naar de wc. Net op tijd hang ik boven de wc en ik geef over. Zodra mijn maag weer rustig is, veeg ik mijn mond af en spoel door. Ik kijk in de spiegel en schrik van mezelf. Wat zie ik er uit! Ik lijk wel een zombie! Nou ja, zo voel ik me nu eigenlijk ook. Nadat ik mijn handen gewassen heb en mijn mond met water gespoeld heb, ga ik weer in bed liggen. Meteen word ik weer misselijk en ga uit bed. Blijven liggen lijkt me nu geen goed idee. Ik kleed me aan en ga naar de woonkamer. Als ik slim ben ga ik een cracker eten, zodat ik in ieder geval iets in mijn maag heb.

'Wat zie jij er slecht uit.' Merkt Pascal direct op als ze me ziet. Ik negeer haar en besmeer een cracker met boter. Meer dan dat hoef ik er niet op.

'Gaat het met je?' Lisa komt bij me aan het kookeiland zitten en kijkt me aan. Ik knik kort, omdat ik op het moment niet de energie heb om veel te praten. 'Zwanger?' Vraagt ze nieuwsgierig. Zal ik toegeven of niet? Waarom ook niet. Ik vertrouw haar meer dan Pascal en die weet het ook. Al gelooft ze het niet.

'Ja.' Laat ik toch maar weten.

'Echt niet. Ik geloof er niets van dat je zwanger bent en dat kan niet eens zo snel. Hoe heb je hebt voor elkaar gekregen dat Lucian je ook nog gelooft?' Hier was ik al bang voor.

'Je was zelf ook bij de eerste keer zwanger van Lucian, dus waarom zou dat bij mij niet kunnen?'

'Omdat ik met de pil gestopt was toen ik halverwege mijn strip was. Je krijgt dan sowieso een eisprong.'

'En zo'n eisprong geeft meer kans?' Ik neem een hap van de cracker.

'Nee, dat niet.'

'Wat is het verschil dan waardoor ik niet bij de eerste poging zwanger kan zijn en jij wel?' Waarom vraag ik dit nog? Met haar praten is hetzelfde als praten met een kind. 'Ik wil het best bewijzen. Er ligt hier nog een zwangerschapstest.'

'Dat hoeft niet. Of je nu wel of niet zwanger bent, Lucian kiest toch wel voor mij. Jij bent alleen zijn draagmoeder.'

'Pascal, zo is het genoeg! Lucian heeft ons duidelijk gezegd dat hij nooit een relatie met ons zou aangaan als we zijn sekspartners werden. Hij zal je nooit op zo'n manier leuk vinden omdat hij dat de afgelopen jaren ook niet heeft gedaan.' Lisa neemt het voor me op.

'Dat kan nog komen.'

'Hij gaat je echt niet na al deze jaren ineens leuk vinden.' De vrouw naast me zucht, is vast ook zat van het gezeur. 'Laat Lucian zelf kiezen met wie hij een relatie en kinderen wil. Als hij dat wil met Vanessa moet je hun met rust laten. Stop met proberen ze uit elkaar te halen. Je ziet toch wel dat Lucian haar echt niet opgeeft?' Zou Lucian dat uiteindelijk willen? Een relatie en de rest van zijn leven samen zijn met mij? Ik hoop het.

'Ik dacht dat je aan mijn kant stond.' Pascal staat op van de bank en kijkt om zich heen alsof ze iets zoekt.

'Ik kies geen kant. Maar het moet eens tot je doordringen dat je niet door kan gaan op deze manier. Waar is de oude, lieve Pascal gebleven die ik zeven jaar geleden leerde kennen?'

'Die is al een aantal weken weg en komt niet meer terug.' Ze pakt haar tas van de grond en stopt haar mobiel er in. 'Ik ben hier lang genoeg geweest. Ik ga naar huis.'

'Moet ik nog iemand regelen die bij je blijft?'

'Ik red me wel. Niet nodig.' De vrouw loopt naar de gang.

'Bel me als ik iets voor je kan doen!' Roept Lisa haar nog na. 'Sorry, maar ze moest het nu echt even duidelijk horen.'

'Dank je. Naar mij wilde ze toch niet luisteren.'

'Ze kan heel eigenwijs zijn. En egoïstisch.'

'Zeg dat wel.' Ik zet mijn bord in de vaatwasser en open een kast boven het aanrecht om een glas te pakken. Mijn echofoto zit aan de binnenkant van de kastdeur geplakt. 'Lucian is ook heel eigenwijs.' Ik haal de foto los en haal het stukje plakband er af.

'Dat is hij zeker. Wat heeft hij nu weer gedaan?' Lisa draait zich om op de stoel en lacht als ze ziet wat ik vast heb.

'Ik was deze gister kwijtgeraakt en zei dat als hij hem vond hij het weg moest gooien. In plaats daarvan plakte hij het aan de binnenkant van de kastdeur.'

Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu