Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

-08.1

'Voorkeur voor wat je wil eten?' Ik kijk in mijn keukenkastjes en koelkast naar iets wat me op dit moment aanstaat.

'Iets waar jij zin in hebt.' De man komt zo dichtbij me staan dat ik de warmte van zijn lichaam voel. Hij opent het kastje boven mijn hoofd, waardoor zijn lichaam in contact komt met de mijne. Hitte schiet naar mijn wangen en mijn ademhaling stopt. Hij is zo dichtbij! Ik wil hem aanraken! 'Zin in een kant-en-klaar maaltijd?'

'I- ik denk dat dat te zwaar is.' Ik kijk op naar hem en slik als ik zie dat zijn gezicht maar een paar centimeter van de mijne vandaan is. 'Mi- mi- sschien soep?' Ik wilde vanmiddag al soep maken, maar ons uitje naar de kliniek kwam ertussen.

'Soep is goed.'

'Oké.' Ik breek me los van de hypnose waar hij me in gevangen heeft en zoek de ingrediënten voor de soep. 'Ik heb restjes van de afgelopen week die we in de soep kunnen.' Uit de vriezer haal ik alle zakjes met verschillende groentes, die ik eerder van de week gegeten heb en de delen die ik niet gebruikte in de vriezer gegooid.

'Dat wordt een volle soep.' De man kijkt naar de inhoud van alle diepvrieszakjes. 'Wortel, aardappel, broccoli, prei, rode paprika, tomaat, champignon, mais, doperwten.' Alles is al in kleine stukjes gesneden omdat ik anders niet zoveel in de vriezer kwijt kon. Ik open het meest linkse kastje onder het aanrecht om een pan te pakken. Voordat ik door mijn knieën kan zakken heeft Lucian de grote pan al gepakt en ik zet de kraan aan als hij de pan in de gootsteen zet. In het water gooi ik een bouillonblokje, die langzaam oplost en smaak aan het water geeft. Als de pan vol is zet Lucian het zware ding op het fornuis en ik zet de inductiepit aan op hoogste stand. Hij helpt me alle zakjes groente in de pan te legen.

'Zo, nu wachten tot het warm is.' Met een lepel duw ik alle groenten onder water en leg de deksel op de pan. Ik draai me om, naar de man die tegen de keukentafel leunt en me in de gaten houdt. 'Wat is er?'

'Ik ben toch wel blij dat je niet van gedachten veranderd bent. Zelfs niet nu het bevestigd is dat je zwanger bent van mij. Ik was echt bang dat Pascal je omgepraat had.'

'Weet ik niet. Ik had dan alsnog eerst een DNA test willen laten doen. En zou het dan blijken dat het niet van jou is, dan was er geen probleem meer.'

'Dat is waar. Het is fijn dat je voor rede vatbaar bent.' Opgelucht lacht hij.

'Ik ben blij dat je me de kans geeft om me mentaal voor te bereiden op de abortus en me niet direct dwong in ons eerste gesprek.'

'Dat zou onredelijk en oneerlijk geweest zijn.' Lucian laat me verdrinken in zijn ogen.

'Ik denk dat veel anderen niet zo zouden reageren en er geen seconde op wilden wachten.'

'Ze hebben het recht niet je daartoe te dwingen.'

'Waarom heb jij me niet gedwongen?'

'Omdat we daar beide niets mee opschieten. Je zou je dan alleen maar ellendig voelen en ik wil niet dat je je gedwongen voelt. Je moet er zelf ook achterstaan.'

'Wat had je gedaan als ik het niet wilde weghalen?'

'Ik zou er nog een paar keer met je over praten en laten weten waarom ik niet klaar ben voor een kind. En als dat je niet overhaalde, dan gaf ik het op en moest ik er maar aan geloven dat ik vader zou worden. Of je moest willen dat ik er niet voor ons kind zou zijn.' Hij schraapt zijn keel en friemelt aan de randen van de zakjes van de jas van zijn pak.

'Het lijkt me leuk om samen ons kindje op te voeden.' Ik zie zijn gezicht betrekken bij die gedachte. 'Maar- maar ik snap dat je dat niet wil en ik heb je belooft het weg te laten halen en daar hou ik me aan.'

'Ik wilde dat je dit niet hoefde te doen.' Medelevend raakt hij kort mijn wang aan, laat de hitte meteen naar mijn gezicht stijgen. 'Hopelijk ben je snel weer zwanger.'

'Zodat het je niet zoveel gaat kosten?'

'Nee, dat maakt me niets uit. Je wil al een tijdje een kindje, bent net zwanger en dan moet je het laten weghalen door een stomme actie van een achterlijke trut, die mij tegen probeerde te zitten en alleen jou daarmee te pakken heeft gekregen.'

'Ze is het niet waard om je aandacht te krijgen.' Oh god, dat floepte er zo uit!

'Oh, en jij wel?' Hij streelt mijn onderlip met zijn duim en legt de rest van zijn vingers onder mijn kin, laat me diep in zijn ogen verdwalen. De goddelijke man trekt me naar zich toe met zijn andere hand op mijn onderrug. Ik sta zó dichtbij hem! Mijn hart gaat als een gek tekeer en ik krijg het bloedheet. Onze schoenen raken elkaar bijna aan. Zo te zien heeft hij zich al een paar dagen niet geschoren en het staat hem enorm sexy. Ik slik en bijt nerveus op mijn onderlip. Met zijn duim maakt hij mijn onderlip los, laat zijn duim liggen. De spanning tussen ons is heel goed te voelen en ik kan aan hem zien dat hij het ook merkt. Uitdagend trekt hij een wenkbrauw op en zijn mondhoeken krullen omhoog. 'Dit is niet slim.'

'Wat ni-' Voordat ik mijn zin kan afmaken voel ik zijn warme lippen op de mijne. Vuurwerk wordt ontstoken in mijn buik en mijn lichaam staat direct in vuur. Eindelijk! Dit liet veel te lang op zich wachten! Hij bijt opgewonden op mijn onderlip en ik open gewillig mijn mond, laat zijn tong binnen voordat ik hem speels wegduw. Met zijn lippen nog steeds op de mijne voel ik hem lachen, duwt op zijn beurt mijn tong weg. Elke keer als zijn tong de mijne raakt stormt er een kolonie vlinders door mijn buik. Het fijne gevoel dat in mijn lichaam ontwaakt laat me kreunen en ik dwing Lucian me harder te zoenen door mijn hand op zijn achterhoofd te leggen. Wat voelt dit geweldig! Al het geluid om ons heen sterft weg. Alleen de smakkende geluidjes die onze lippen maken hoor ik nog. Zijn handen glijden naar mijn kont en hij kneedt mijn billen. Met een stevige grip drukt hij me tegen zijn lichaam aan.