Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

57

'Goeiemorgen, schatje.' Lucian draait zich om als ik de deur van de douchecabine open. 'Hoe vaak ga je nog proberen geluidloos bij me onder de douche te sluipen?' Zijn armen glijden om mijn middel en hij trekt me tegen zich aan, onder de waterstralen.

Na de CAT-scan heb ik nog een nacht in het ziekenhuis doorgebracht en mocht in de ochtend naar huis. Ik wilde graag weer naar mijn eigen huis en dat vond Lucian alleen goed als hij er ook was om op me te letten. We zijn hier nu twee nachten geweest en Lucian is elke avond terug naar zijn huis geweest om de katten te voeren en te kijken hoe het met ze ging. Toen we in België waren vertelde Lisa hem dat Skitty waarschijnlijk drachtig is omdat Nux er bovenop gezeten heeft, en hij vertelde dat aan mij gister. Ik schrok wel dat ze er zo vroeg mee was, Skitty is nog zo jong. Ze is zelf net geen kitten meer. Maar een nestje lijkt me erg leuk. Lucian vond het goed, maar zei wel dat alle kittens weggaan. Ik laat hem wel van gedachten veranderen. Hoop ik. Wie kan er nu geen schattige baby poezen weerstaan?

'Tot het me lukt en je het niet doorhebt.' Het warme water loopt over mijn rug en ik krijg kippenvel.
'Hmm, succes daarmee.' Hij drukt zijn lippen liefdevol op de mijne. Vlinders vliegen wild door mijn buik en ik zoen hem terug. Zijn handen verplaatst hij naar mijn billen en kneedt ze, voordat hij er een tik op geeft. Ik kreun van de pijn gemixt met genot. 'Je bent een schatje, maar je moet nog even wachten voordat je verzadigd kan worden. Ik heb andere plannen met je.' Mysterieus kijkt hij me aan en lacht. 'Over een uurtje gaan we. Heb je al ontbeten?'
'Nee, nog niet. Ik zal zo even kijken naar iets wat hopelijk goed gaat.' Ik pak de fles shampoo en was mijn haar. Als Lucian ook klaar is zet hij de douche uit en pakt twee handdoeken voor ons beide. Met een handdoek om mijn haar en om mijn lichaam ga ik naar de keuken. Hopelijk kijkt niemand bij me naar binnen. De bewoners van de flat hierachter zouden me kunnen zien vanaf hun keukenraam. Ook wel spannend om bijna naakt rond te lopen. Maar het is mijn eigen huis, dus waarom zou ik niet naakt rondlopen? In de voorraadkast kijk ik of er iets te eten is dat me aanstaat. Pannenkoeken! Daar heb ik zin in! Ik voeg melk aan het pak met mix toe en schud de fles. Ondertussen zet ik een koekenpan op het gasfornuis en zet het vuur aan. 'Wil je ook?' Vraag ik als ik Lucian de keuken in zie lopen vanuit mijn ooghoek.
'Lekker.' Hij komt achter me staan en legt zijn handen op mijn heupen. Helaas haalt hij ze snel weer weg en loopt naar zijn telefoon, als die afgaat. 'John, jij bent vroeg. [...] Ze zijn er niet op in gegaan? Jammer. [...] Nee, ik heb nog niets anders gezien wat me aanstaat.' Terwijl Lucian plaats neemt op de bank en zijn laptop op schoot zet, doe ik de pannenkoekmix in de pan en leg er een paar plakken spek op. Ik wacht tot de bovenkant uitdroogt. 'Dat zal ik eerst met haar overleggen. Bedankt in ieder geval.' Hij legt zijn mobiel weg en komt weer naar me toe. 'Ik ben al een tijdje aan het nadenken om te verhuizen. Ga je mee?'
Wat?! Begrijp ik dit goed? Vroeg hij nu net of ik met hem wilde samenwonen?! 'Is dat niet te snel? We kennen elkaar net.. eh.. nog geen twee maanden.' Ik kijk hem onzeker aan en speel met de spatel die ik in mijn handen heb.
'We verwachten een kindje en gaan samenwonen vind je te snel?' Hij blaast lachend lucht door zijn neus uit.
'Dat is waar. Als je dat echt wil, ga ik graag met je mee.' Waarom ook niet? Vroeg of laat moet het er toch van komen als de zwangerschap goed blijft gaan.
'Anders vroeg ik het niet, Kitten.' Liefdevol kust hij me.
'Waar wilde je heen verhuizen?'
'Naar een kindvriendelijke buurt zodat ons kleintje daar rustig kan opgroeien, maar wel maximaal een uur rijden vanaf kantoor.'
'Had je al iets gezien?' Ik draai de pannenkoek om.
'Ja, maar John vertelde net dat iemand anders meer geboden had en de verkoper dat bod direct accepteerde.'
'Oh, dat is wel jammer.'
'Er is vast wel iets leukers te vinden. Achteraf was dit huis niet zo geschikt geweest.'
'Dat kan ook inderdaad.' De pannenkoek is klaar en ik laat die van de pan op een bord glijden. Het bord geef ik aan Lucian en zoek in de kastjes boven het aanrecht naar beleg. Stroop, kaneelsuiker, poedersuiker, appelmoes, ik zet alles wat op een pannenkoek kan op tafel.
'Dank je, schatje.' Hij begint te eten en ik bak een pannenkoek voor mezelf. Als we beide twee pannenkoeken gehad hebben, helpt de man me met de afwas en daarna maak ik me klaar om op pad te gaan.
'Waar gaan we heen?' Vraag ik als ik in mijn kledingkast naar geschikte kleding zoek.
'Dat is een verrassing.'
'Maar wat moet ik dan aan als ik het niet weet?' Ik kijk hem aan en hij staat op van mijn bed. Onderzoekend gaat hij de inhoud van mijn kast bij langs.
'Hmm. Trek maar iets zomers aan, en dan zoek ik de rest wel uit als je de kamer uit bent. Anders weet je meteen wat we gaan doen straks.' Vermaakt lacht hij als hij me ziet zuchten.
'Wat ben je allemaal van plan?' Ik trek een zomerjurkje uit mijn kast en hou die voor me. Dat kan wel voor vandaag.
'Daar kom je vanzelf achter.' Speels kust hij me en begeleidt me daarna mijn slaapkamer uit. 'Pas je alles wat in je kast ligt?'
'Ja, nóg wel.' Over een maand zal het meeste niet meer passen.
'Mooi. Dan vermaak ik me wel even.' De deur sluit achter me en ik ga naar de badkamer om me om te kleden. Ik gooi de handdoek die ik nog om me heen had, in de wasmand en trek het jurkje aan. Met de handdoek om mijn hoofd droog ik mijn haar en ga daarna terug naar de woonkamer. Lucian zit al op me te wachten. 'Ben je er klaar voor?'
'Alleen nog schoenen aan.' Op de gang kijk ik naar mijn collectie schoenen. Sandalen, slippers, zomerse hakken, sneakers. 'Wat voor schoenen moet ik aan?'
'Luchtige, al is een paar warmere schoenen ook handig om mee te nemen.'
'Dat maakt het niet echt duidelijker wat je van plan bent.' Ik stap in mijn slippers en neem mijn sneakers ook mee.
'Dat is de bedoeling, Kitten.'
'Dan ben ik nu klaar.'
'Mooi, dan kunnen we gaan.' Lucian geeft me een tik op mijn kont en loopt voor me aan de deur uit. Ik volg hem en draai de deur op slot.

~~~
Mochten jullie mijn andere verhaal [Een tweede kans] nog niet gelezen hebben, zou ik het erg waarderen als jullie een kijkje willen nemen.
En reacties op dit verhaal en Een tweede kans worden ook erg gewaardeerd.
~~~