Geselecteerd [OP18+] & AU: Gekozen [OP18+]

44.1

'Ze heeft ongeveer wel de hele tijd geslapen.' De stem van Lisa laat me een beetje wakker worden en ik draai me op mijn rug.

'Mooi, dat kon ze wel gebruiken.' Lucian zit naast me op de grond, merk ik aan de kusjes die hij op mijn armen plaatst.

'Ik ga even naar de winkel voor Vanessa, ik ben zo terug.'

Ik schiet overeind. 'Hoe laat is het?'

'Twintig voor vier.' Zegt de knappe man.

'Fuck, ik ben laat!' Ik spring op van de bank en ga naar de slaapkamer van Lucian om mijn spullen te pakken. Door het snelle opstaan word ik misselijk en voel ik de inhoud van mijn maag omhoog komen. Ik ren naar de wc en geef over. Dat is al de derde keer vandaag. Ik veeg mijn mond af, spoel door en was mijn handen. Terug op de kamer van Lucian ga ik op bed liggen. Even twee minuutjes rusten.

'Gaat het met je, liefje?' Lucian komt bij me op bed zitten en laat zijn hand over mijn rug gaan, geeft een beetje druk.

'Nee, eigenlijk niet.' Geef ik eerlijk toe. 'Ik heb in totaal al drie keer overgegeven, ben de hele dag al misselijk en kon niets eten en ik ben aan het bloeden en dat is ook niet goed.' De druk op mijn rug verdwijnt en ik denk dat de man licht geschrokken is van dit nieuws. 'Ik heb om half vijf een afspraak bij de gynaecoloog. Ga je mee?'

'Ja, tuurlijk.' Hij komt naast me liggen en kijkt me aan.

Ik begin me nog misselijker te voelen en moet iets eten, omdat ik anders ga flauwvallen. 'Ik ga even iets eten.' Laat ik weten voordat ik mezelf omhoog druk in het matras. Lucian loopt beschermend met me mee en in de keuken maak ik een cracker met boter, want dat is het enige waar ik zin in heb. Ik doe er tien minuten over om het naar binnen te werken en op dat moment komt Lisa ook al terug van de winkel. Ze geeft me het pakje maandverband en ik ga naar de wc om het maandverband dat ik in heb te verschonen. De bloeding is hetzelfde gebleven. Het lijkt niet anders dan de laatste keer dat ik keek. Het is nog steeds heel weinig gelukkig. Daarna poets ik mijn tanden en ga ik terug naar de woonkamer. 'Ik ben klaar.'

'Mooi.' Lucian staat op en pakt zijn autosleutels.

'Succes.' Zegt Lisa, die ook haar spullen pakt en achter ons aan loopt naar de voordeur. 'Geen bericht is goed bericht, oké?' Ze lacht aanmoedigend naar me en ik knik. De vrouw gaat via de voordeur naar buiten en ik volg Lucian naar de garage.

'Hoe voel je je na gisteren?' Vraagt Frank als Lucian en ik beide op een stoel zitten. Hij heeft het over de abortus die ik bijna had laten doen.

'Ik ben blij dat ik die paniekaanval kreeg, want nu ben ik van gedachten veranderd.' Laat ik met trots weten.

'Gelukkig, daar hoopte ik op.'

'En dat zeg je niet eerder?'

'Dat mag ik helaas niet doen. Maar ik had vanaf de eerste afspraak al door dat je het wel wilde houden als je toekomst iets zekerder was. En dat is het nu, aangezien jullie het uitgepraat hebben.' Zegt hij tevreden.

'Ja inderdaad, gisteravond nog.' Ik kijk de heerlijke man naast me aan en lach. 'Ik ben blij dat ik je advies opgevolgd had.'

'En hoe is het verder? Je begon vanmiddag te bloeden. Was het veel tot nu toe?'

'Nee, het was niet heel veel. Een beetje als een laatste dag van een menstruatie.'

'Nog steeds helder? Geen stolsels en weefsels?' Hij schrijft alles op een papier in het mapje dat voor hem op het bureau ligt.

'Nee.'

'Heb je vanmorgen gesport?'

'Nee, tot aan gister wel, maar vandaag niet.'

'Gemeenschap gehad vanmorgen of gisteravond?' Hij vraagt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is om een ander naar zijn of haar seksleven te vragen. Al is dat voor hem natuurlijk ook zo.

'Err, ja dat wel.' Mijn wangen beginnen te gloeien van schaamte.

'De bloeding kan daardoor komen omdat alles beter doorbloed is nu je zwanger bent. Vooral je baarmoeder. En gezien je lichte bloedverlies hebt, denk ik dat er een kleine kans is dat het een andere oorzaak heeft.' Weer schrijft Frank dingen op. 'Om er zeker van te zijn wil ik toch nog wel een echo doen.' Hij staat op en loopt naar het echoapparaat, die hij aanzet. Daarna sluit hij het gordijn. Ik ga er ook heen en kleed me van onderen uit. Met de handdoek over mijn schoot ga ik op het bed liggen en kijk naar Lucian, die naast me op een stoel plaats neemt. Het is duidelijk aan hem te zien dat hij het spannend vindt en hij is ziet er zo verrukkelijk uit nu. Ik pak zijn hand en kijk hem aan om hem gerust te stellen.