「𝐓𝐇𝐄 𝐓𝐈𝐌𝐄: 𝐋𝐨𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐘𝐨𝐮 𝗜𝗜 𝐕𝐤𝐨𝐨𝐤」

⌜𝐭𝐡𝐢𝐫𝐭𝐲 𝐬𝐢𝐱⌟

/ Tempus /

[ زردِ عزیزم؛
باید بی‌معرفتی رو کنار بزارم و به جایِ سنگین کردنِ تو از جوهرِ درد و دل‌ها و شکایت‌هام، حال و روزِ تو رو جویا شم.
زردِ عزیزم، عمیقا امیدوارم حالت از من بهتر باشه و ازم دلخور نباشی.

روز‌ها می‌گذره و حتی نمی‌فهمم چطور و کِی به ساعت خیره میشم و انتظار می‌کشم.

″تهیونگ کِی برمیگرده؟″
این رو از ثانیه‌ها می‌پرسم‌.

خوشبختانه یا متاسفانه، زمان همه‌ جا حاکمه؛ و تاجِ طلایی رنگِ پادشاهی، تنها متعلق به عقربه‌هاست.

کفش‌هایِ زمان از رویِ روحِ پاکِ نوزاد‌ها و کودکان رد میشه و به روحِ چروکیده و لکه دارِ جوان‌ها و بزرگسالان تبدیل‌شون میکنه.
و بعد با بی‌رحمی رنگ‌ها رو از مو و چِهره‌شون میگیره، و سفید و پیرشون میکنه.
و در آخر، و بی‌رحمانه‌تر رویِ جنازه‌هایِ سردشون خاک میریزه.
این کاری هست که زمان میکنه‌!

و حالا جایِ خالیِ تهیونگ رو دقیقه‌ها و ساعت‌ها پر میکنه.

زردِ عزیزم؛
امیدوارم ژورنالی که برایِ تهیونگ خریدم، انعکاسِ ماه رو برگردونه.

ولی پس اون کِی برمیگرده؟ ]

″جونگکوک″
″نهمِ نوامبرِ دوهزار و نوزده″

/ Tempus /

(اسم)
معنی؛ در زبان لاتین به معنی زمان

[نیلی]