OYUNCAK BEBEK

ÖLÜ PAPATYALAR

Ya hikayemiz 27k oldu bu o kadar mutlu verici ki... Resmen mutluluktan havalara uçuyorum. Hepinizi gerçekten çok seviyorum bana bu mutluluğu yaşatığınız için çok teşekkür ederim. İyi ya da kötü yorum atanlar! Hepiniz özgürsünüz! Kötü yorumlarınız bile mutlu ediyor. Yorum yazmanız benim için çok önemli... Neyse çok uzatım artık bölümü okuyabilirsiniz. Yazarınız şuan uçmuş durumda! 🥰🤗😘😘😟😍😍❤️🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍♥️💘💝💖💗💓💞💕❣️(Hepsi benden size gelsin)
İyi okumalar bir tanelerim...
***
Uraz tablosunu beyaz örtüyle kapatı sonra bana döndü.
"Ne gibi görünüyorum?" Diye sordu.
Ben bu çocuğu alır gebertirim! Sesinde resmen alay akıyordu.

Benim kafamı karıştıran o!
Uyurken zaten dedemdi ben insan değilim diyen.
Çatık ya! Deli!

"Robot bebek sizi insan olarak görüyor." Dedim dişlerimin arasından. Uraz bana yalan söylüyordu çünkü bakışlarını kaçırıyordu.

Hem yalan söyle hemde dürüstlük dersi ver! Sen haspama bak!

Salona geçtik ama gözlerim tablolarına takılmıştı. Ne kadar değişik şeyler çiziyordu!
Allah aşkına Leyla sen urazdan ne bekliyorsun?

Saftiriğin önde gideni! Aptal kız!
Kendime hakaret ediyordum.
Uraz kendini koltuğa attı ve sigarasını içmeye başladı. O nasıl bir tutuş!

Çocuk sigara içerken bile karizma dağıtıyordu. Az önce ona saydırmıyor muydun?

Ben urazı saf bir şey sanıyordum ama öyle değildi. Benden beterdi!

Gözlemliyordum sigarayı dudaklarına götürdü ve üfledi. Duman hem ağzından hem de burnundan çıkmıştı. Sigara zararlıydı zaten normal değildi. Onu içince hepten giderdi.

"Robot bebek kahvaltı hazırlasın mı?" Diye sordum. Karnım çok açtı olumsuz anlamda kafasını salladı.
İnsan bir der "Ben yemiyorum ama sen git istersen kendine yap!" Ama yok Uraz düşüncesizin tekiydi!

Kahvaltıyı da zıkkım ye!

O yemiyor diye bende yemiyordum.
Böyle hayatın içine edeyim.
Dünyaya niye geldim lan ben?
Niye!
***
Saatlerce sessiz bir şekilde oturduk.
Uraz ona getirdiğim papatyalara Sevgiyle bakıyordu.

"Meleklerim..." Diye sevmeye başladı.
Urazcım istersen onları al git yatağında sev!

Bunu düşününce gülmeye başladım. Uraz böyle papatyalarla falan uyuyor.
Urazın bakışları beni bulduğu dakika susmak isterdim ama gülmem geliyordu.

"Kes sesini!" Diye bağırdı. O böyle deyince ben daha çok gülmeye başladım. Gülmekten karnıma ağrılar girmişti. Ben galiba deliriyordum.

"Robot bebek gülmek istiyor" dedim.
Bu Uraz Ne kadar kuralcı! Ben O kuralları ona sokardım. Kırk yılda bir güldük. Ne diye karışıyordu?

"Gülmek sana çok yakışıyor" dediğinde durduğum yerde kaldım. Birinin benimle ilgili iyi bir şey demesi tuhafıma gidiyordu.
Alışık değilsin ya belki ondan!

Maymunu buraya benim getirdiğimi uraza söylüyecektim.

"Robot bebek size bir şey demek istiyor. O maymunu buraya ben getirdim." Vay be! Nasıl da söyledim!
Bakışlarında öfke kokuyordu.

"Böyle bir şeyi neden yaptın?" Sakin bir şekilde konuşmuştu ama biz ne diyoruz? Fırtına öncesi sessizlik!

"Robot bebek size dün bir anket yaptı. Korkularınızı yenmenizi istedim. Bunun için üzgünüm efendim"

Adımları hızlandı ve beni sert bir şekilde duvara itti. Gözlerim dolmak yok! Aptal ne sandın! Seni dürüst sanıp bağrına basmasını mı?

Salaklık bendeydi!

"Sana mı düştü benim korkularım? Benden sanane! Sen aptal bir robotsun! Haddini bil yoksa gebertirim seni! Odama sakın gelme!" Deyip gitmişti. Ucuz attlatım. Daha kötüsünü de yapabilirdi.

Söylediği lafları ona geri sokacaktım.
Gereksiz pislik herif!
Kriz geçirip geberseydin!
Allah'ın cezası!

Bok ye!

Birde gidip ona papatya topladım tüm topladığım papatyaları çöpe attım.
Sinirden yerimde duramıyordum. Odama gittim... Biraz uraza küfür ettim yastığı ağzıma bastırdım ve çığlık attım ve tekrar salona geldim. Salonda uçuşan papatyalar gördüm hepsi kurumuştu. Kalbimi kulağımda hissetim içime bir sıcaklık girdi. Ben açtım ve ne gördüğümü bilmiyordum yoksa gördüklerim normal şeyler değildi?

Evet yb nasıldı?
Ay daha neler neler olucak. Bugünlük bölüm yeter!

Leyla ah Leyla! Sen daha neler göreceksin... Millet sizce neler oluyor???