OYUNCAK BEBEK

YÜZLEŞME

Uraz bana öfkeli bakıyordu. Ben zaten o öfkeli bakan mavi gözlere aşık olmuştum.

Bir adım yaklaştım onu çok özlemiştim ve kocaman sarılmak istiyorum. Kokusunu içime çekip bir daha unutmak istemiyordum.

Bir adım daha attım. Ona çok yaklaştım. Elini dur işareti yaptı... İçim burkuldu. Benim bununla yüzleşmem gerekiyordu.

"Bana yaklaşma!" Dedi kızgın bir şekilde. Ses tonu kalbimi paramparça etmişti.

Metin denen sülük bir bana bir uraza bakıyordu.

"Çocuklar siz bu meseleyi kendi  aranızda halledin." Metin bey böyle dedikten sonra odasına gitmişti. Hayret bu konuda anlayışlı davranmıştı.

Aramızda yine sessizlik oluşmuştu.

"Bana insanlara bir daha güvenemiyeceğimi gösterdiğin için teşekkür ederim." Dedi.

İnsanlar en çok sevdikleri tarafından kırılıyormuş. O konuşuyordu ben ise susuyordum. Derin bir nefes aldım.

Anne konuş! Fırsatın varken bunu kaçırma.

"Uraz beni nolur dinle" dedim.
Mavi gözlerinde hayal kırıklığı vardı bunu görebiliyordum.

"Seni Dinlemek falan istemiyorum. Senin gibi bir yalancıyı hayatımda istemiyorum! Defol git!" Diye bağırdı.

Böyle yapınca Üzüldüm her an ağlayacak gibiydim.

"Sen çaresizlik nedir biliyor musun? Sana her şeyi yaptırabilir! Evet yalan söyledim çünkü bunu yapmak zorundaydım. Neden beni anlamıyorsun! Haklı olabilirsin ama bu bana her istediğin şeyi söylüyeceğin anlamına gelmez!"

Elini yumruk yaptı ve sert bir şekilde duvara vurdu.

Baba!

Zera endişelenme bu duruma şahit olmanı istemezdim. Görüyorsun ve biliyorsun.

"Ben sana güvenmiştim! Bana doğruları söylüyebilirdin ama yalan üstüne yalan söyledin! Karaktersizin önde gidenisin. Kendini kaça sattın?"

İşte bu çok fazla olmuştu. Ayaklarımı hissedemedim yere çömeldim.

Anne ayağa kalk! Sakın ağlama...

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Ağlamak istemiyorum ama gözyaşım bir kere akmıştı.

"Babam alzheimer hastası..." Diye ağlamaklı bir ses tonuyla konuştum. Uraz beni izliyordu ve bende konuşmama devam ettim. Bana söylediği Bu lafları asla unutmayacaktım.

Unutursan ben sana hatırlatacağım!

Afferin benim kızıma. Babanı birlikte yeneceğiz.

"Babamla aramız pek iyi değildi o hasta olurken ben onu fark edememiştim. Beni unuttu. Bu ne kadar acı verici biliyor musun? Bir süre dayanmaya çalıştım ama olmuyordu. Babamı gördükçe vicdanım daha çok sızlıyordu ve ben onu huzur evine bıraktım. Günler geçti ben babamı özlediğimi fark ettim. Onu iyileştirmek için işlere girdim ama tedavi olması için çok para lazımdı. "

Ben tek başıma mücadele etmiştim.

"Annen peki?" Diye sordu.
Yanağımdaki yaşları sildim.

"O şuan başka bir adamla evli bizi terk etti. Gazetede bu işi gördüm ve kabul ettim. Amacım seni kandırmak değildi ya da duygularınla oynamak. Her şeyi babam için yaptım bunun için özür dilerim."

Ayağa kalktım... Bana ne diyeceğini, ne tepki vereceğini bilmiyordu.

"Sana o kadar şey yaptım sesini bile çıkarmadın."

Ben mi sesimi çıkarmamıştım aman Uraz! Senin hiçbir şeyden haberin yok!

"Dedim ya babam için..."

Benden baya uzakta duruyordu.

"Sana bir daha dokunamam!" Dedi.
Olsun ben seni dokunmadan da severim. Olumlu anlamda kafamı sallayıp konuştum.

"Bizde uzaktan severiz!" Böyle dediğimde Altan Altan gülmüştü ama bana belli etmiyordu. Neyin nazı bu aslanım!

"Seni hala affetmedim."

O sözleri ona hatırlat!

"Sende az önce bana çok ağır şeyler söyledin ve bende onları affetmiyeceğim..."

Sesim kırgın çıkmıştı. Onunla para için birlikte olmamıştım. Ona karşı duygularım olduğu için sevişmiştim.

Metin bey urazın yanında olduğum için bana bu kadar yüklü  para veriyordu! Seviştiğim için değil!

"Kızgın olduğum için öyle söyledim."

Ne durumda söylediğin hiç umrumda değil ama ben sana bunu ödeteceğim. Kızımla bir olduktan sonra sırtım yere gelmezdi. Urazla şuan iki yabancı gibiydik... Yine sessizlik olmuştu.

"Canımı yakacak kadar cesaretlisin, sonuçlarına katlanacak kadar güçlü olmalısın." Dedi.

Bölümü şu dakikada yazdım... Yeni bölüm gelsin diye çok ısrar ettiniz🤩😁🤩😁🤩😁🤩😁🤩😁🤩😁🤩😁

Eee bu yeni bölümü nasıl buldunuz?