OYUNCAK BEBEK

DEDİKODU

Metin Seçkin

Önümdeki karışıma baktım ve hafif bir şekilde gülümsedim.

"Bu eve uzun zamandır bir bebek sesi gelmedi. Bence zamanı geldi!" Bu deneyim için çok heyecanlıyım. Dozu fazla kaçırmasam iyi olur. Uraz sinirlensin istemiyordum. Kerata sinirlenince kötü oluyordu.

Uraz ve Leyla bu karışım sayesinde bir bebek daha yapacaklardı. İkiside birbirini seviyordu. Belki bu onları barıştırırdı.

Biz kocaman bir aile olacaktık.

Karışımı gizli bir yere koydum. Şuan ikisi birbirine kırgındı. Araları biraz düzelsin bunu uygulayacaktım. Bu işim bittiğine göre diğer meseleye bakabilirim. Sonya'dan kan örneği almıştım.
Sonuçları gayet iyi görünüyordu.

Test sonuçlarını elime aldım. Biraz daha inceledim.

Anemi problemi vardı. Vitaminsiz!
Evde pekmez olması gerekiyordu. Hemen aşağıya inip Pekmez şişesini elime aldım. Sonya'nın odasına gittim.

Kapıyı iki kere tıklatım.

"Sonya müsait misin?" Diye sakin bir ses tonuyla konuştum.

"Evet..."

İçeri girince sonya yorgun gözleriyle bana bakıyordu.

Yaptığım iğneler etkisini yavaş yavaş gösteriyordu.

Elimdeki pekmezi görünce yüzünü buruşturdu.

"Ben o şeyi yemem!" Dedi.

Ona kızgın bir şekilde baktım.

"Bu o şey değil! Pekmez!"

Bir kaşık ağzına götürüp,
"Aç ağzını!" Dedim.

Sonya derin bir nefes aldı.

"Öz ailem bile bana karşı bu kadar iyi olmadı. Siz niye benimle bu kadar ilgileniyorsunuz!" Diye sordu.

Sonya Annesine çok benziyordu. DNA raporuna göre sonya benim öz kızımdı!

Bunu şuan bilmesine gerek yoktu.
Bana alışması gerekiyordu.

Sonya acı içinde gülümsedi.

"Doğru ya! Ben doğduğum zaman ailem beni yetimhaneye vermişti."

Yanına oturdum ve ona sarıldım.

Sonya sen yanlış bir zamanda doğdun. O zamanlar gençtim. Uraz'a babalık ettim ama sana edemedim. Bunun için çok üzgünüm. Ben senin kızım olduğunu bilmiyordum ki? O rus cadısı söylemedi yoksa seni yetimhanelere koyar mıydım?

"Sonyacım sen rahat ol. Bende senin baban gibiyim." Dedim.

"Sende kansızlık var. Pekmez yemelisin." Diye konuştuğumda Sonya dalga geçercesine gülümsedi.

"Tamam..."

Sonya ağır başlı bir kızdı. Mutfağa gidip biraz iş yaptım. Bu eve başka birini alamazdım. Bu evin işlerini bölüştürecektim.
***

Zera yeni okuluna gitmek için hazırlanıyordu. Saçını balık sırtı yapmıştım.

"Kızım okullu oldu..." Diye sevinçli bir şekilde şarkı söylüyordum.

Üniforması çok güzeldi. Zera parfümünü sıkıp bana döndü.

"Nasıl görünüyorum?" Diye sordu.

"Annen taş baban taş... Kendinden ne bekliyorsun?" Bu dediğime hafif gülmüştü.

Gelip yanağımdan öptü.
Aşağı inince Uraz bize baktı. Benimle fazla konuşmuyordu. Benden kaçıyordu. Tabii o kadar yüz kızartıcı şeyler yaparsa bende kaçardım.