OYUNCAK BEBEK

GEÇMİŞİN YARASI

Sevgili okurlarım yorumlar çok az:(
Yorumlar bol geldikçe ben daha çok mutlu oluyorum. İlham daha çok geliyor.

Bu kitabı seven yorum atar!
Bölüm isteyenler yoruma 😘😘😘
***
Her şey çok güzel gidiyordu. Elsa dışında! Kendini ne sanıyordu? Saçını başını bir gün yolacağım.

Uraz uyuyordu bende ona bakıyordum. Yanına gittim. Yaşadığımız her şey gözümün önüne geldi. Biz çok şey yaşamıştık.

Yüzünü inceledim... İlk günkü gibi değildi. Yüzünde bir yorgunluk vardı. Kim bilir hangi acılarla mücadele etmişti?

Annesi ona hiç sevgi vermemişti. Elinde babasının kanı vardı.

Sert biriydi her şeyden vazgeçmişti. Onun geçmişi ağırdı. Metin bey karşısına çıkıyordu ve onu deney olarak kullanıyordu.

Özel güçlere sahip oluyor ama yaşadığı hiçbir şeyi unutmuyordu. Annesini tekrar çiziyor ama hiçbir şey değişmiyor. Aklıma sarıldıkları gün geldi.

O çok güzel bir tabloydu! Bir veda hiç bu kadar güzel olmamıştı.

O kendini zayıf bir çocuk olarak görüyordu. Beni çizdi ben onun bir hayaliydim. Hayatımın içine ediyor.

Ben hiç yıkılmıyorum o canımı daha çok acıtmaya çalışıyor.

Anne bunları düşünmek için geç kaldın.
Anne sakın babamı yine düğün günü terk etme!

Ben bir boşluktayım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Uraza ceza verdim beni altı yıl boyunca hiç görmedi. O hastaydı. Onun için tekrar döndüm. Başımıza yine türlü türlü oyunlar geldi.

Karnımda onun çocukları vardı. Uraz gözlerini açtı.

"Bebeğim günaydın!" Dedi.

Gülümseyerek ayağa kalktı. Sehpanın üstünde bir bardak vardı. Onu yere atıp kırdım.

"Uraz! Sen beni sevmiyorsun! Seninle evlenmeyeceğim. Defol git!" Diye bağırdım.

Şaşkın bir şekilde bana baktı. Ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu.

Yüz ifadesi çok komikti. Gülmeye başladım.

"Şaka yaptım şaka!"

Gidip ona kocaman sarıldım.

"Seni çok seviyorum!" Dedim.

"Aklımı kaçıracaktım." Dedi.
***
Anandi elinde bir ilaçla odama geldi.

"Abim anlattı. Başınıza böyle ne gelmiş! Çizilen karakterler canlanmış ama bu mümkün değil. Böyle bir şeyin olması imkansız!"

Bebeklerim uyuyordu. Bende buna bir türlü anlam veremiyorum.

"Sadece sen gerçek olmuştun. Bu işte başka bir şey var."

Anandi karnıma bakıp gülümsedi.

"Leyla seni uzun zamandır görmemiştim. Gittiğin gün bu ev çok sessiz kaldı. Uraz..."

Ben çok merak ediyordum. Ben urazı terk ettiğim zaman nasıl buraya gelmişti?

Anandi kapıyı kapattı.

"Biz abimle salonda tek başımıza oturuyorduk. Siz gittiğiniz için çok üzgündük... Tabii abim biraz uraza kızgındı. Ona çok kötü işkenceler yapmıştı."

O adam beni herkese ölü göstermişti.

"Abin sütten çıkmış ak kaşık değil!"

Urazın eline koluna sağlık. Az bile yapmıştı.