030

886 29 4
                                    

Pov Scarlett:

Chagrijnig werd ik wakker, Ik had nergens zin in en niks zat. M'n haar stond alle kanten op en ik had een enorme blauwe plek op m'n arm van gisteren. Megin had het leuk gevonden om me weer eens supergemeen te knijpen zoals ze altijd in het 2e van de middelbare deed. 'goedemorgen' mompelde ik toen ik Megin op het balkon vond. 'Je bent echt een mormel' zei megin. 'Nou dankje' zei ik, 'Ook goedemorgen Scarlett? Heb je goed geslapen Scarlett?'. Megin lachtte. 'Mooie blauwe plek heb je daar' zei ze. 'nee gewoon niet' zei ik terwijl ik weer naar binnen liep. Ik deed een poging om m'n haar in een knot op m'n hoofd te binden maar het zakte telkens in. 'Godverdomme' zei ik terwijl ik het elastiekje door de kamer schoot. Uit het appartement naast ons klonk gezang en ik ging opzoek naar het elastiekje. 'It makes your lipss so kissable and your kiss unmissable, your fingertips so touchable and your eyes irresistible' hoorde ik Harry zingen. Yayy een directioner naast ons. Ik zou snel eens een keer kennis maken mwahaa. Mn chagrijnige bui zakte al weg en ik liep terug naar het balkon. 'Yoo Megin' zei ik, 'Ga je mee zwemmen?'. 'Dude er is amper iemand wakker' zei ze, 'en het is nog best wel koud, Beter wachtte we even'. 'ik heb echt niks te doen' zei ik zuchtend. 'Ga buiten een rondje lopen ofzo' zei Megin. 'Loop je mee?' vroeg ik. 'Ik blijf hier' zei ze. 'als ik word gekidnapt eah door momo of dat ene meisje dan is het allemaal jou schuld' zei ik zuchtend. Ik liep naar buiten en trok de deur achter me dicht. Het was nog half donker en ik liep richtig het strand. Er liepen al een paar mensen en ik liep door naar de stijger waar allemaal zitzakken enzo lagen. Ik ging op een grote paarse zitzak zitten en keek naar de zee. Het deed me echt denken aan die tijd dat ik samen met mn moeder, vader Jessica en Amanda naar Turkije ging. Ik wist nu zeker dat dat nooit meer ging gebeuren. Een traan stroomde over m'n gezicht en ik probeerde de herrinderingen uit m'n gedachten te houden. ik veegde m'n traan weg en keek omhoog naar de opkomende zon. Overmorgen was ik al jarig en dan werd ik eindelijk 17 maar het was ook de dag dat m'n vader 3 jaar dood is. Ik beet op m'n lip om niet te gaan huilen en richtte m'n aandacht op m'n nagels. 'Wat doe jij hier dan?' hoorde ik iemand vragen. Geschrokken draaide ik me om.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

A/N:

Oeew wie zou het zijn?

Alweer 30 parts ^^

Als je nog ideeën hebt ofzo comment hieronder ^^

x'

Where the lines overlap {Dutch 1D Fanfic}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu