Where the lines overlap {Dutch 1D Fanfic}

072

'Wat is mis met jullie om dat te doen?' riep m'n oma boos uit. We waren onderweg naar huis maar we zouden eerst een stop houden bij de mac. 'ze verdiende het' zei ik. 'Indd' zei Jess. M'n oma draaide zich om naar m'n opa. 'En vooral jij' zei ze,'Hoe durfde je je eigen kleinkind te bekogelen met schijfjes?'. 'Niemand zit aan mijn boterbloempjes hier' zei m'n opa lachend. 'Vooral van jou had ik dat nooit verwacht' zei m'n oma, 'Scarlett zet me hier maar der uit'. Ik reed de auto naar de kant en trapte op de rem. 'Byee grootmoeder' riep ik uit terwijl m'n oma uitstapte en pissig de deur dichtgooide. 'Asjeblieft Scarlett laat Harry rijden' zeiden m'n Opa en Chelsea tegelijk. Ik stapte uit en liep naar de andere kant van de auto. Harry zat al achter het stuur en ik trok de deur open. Ik stapte in en sloot de deur. 'Voor de rest hou ik wel van je' zei Mn opa die me op m'n schouder klopte. 'Das mooi' zei ik lachend. 

M'n opa stond samen met Josh en Harry in de rij, Jess en m'n moeder zochten een plekje en ik en Chelsea waren gewoon wat aan het klote. 'Wil jij een ballon?' vroeg ik aan Chelsea terwijl ik een superstoere ballon uit het rekje pakte. 'Jaa man geef' zei Chelsea die de ballon uit m'n hand pakte. Ik schoot in de lach en pakte een nieuwe ballon. Ik huppelde naar een bakje met vlaggetjes en greep er een. 'Zo voel ik me weer helemaal stoer' zei ik lachend terwijl ik om me heen keek of ik ergens Jess en m'n ma zag. Ze zaten ergens helemaal achter in het hoekje en ik greep nog een ballon mee voordat ik er naar toeliep. 'Hier' zei ik terwijl ik de ballon in Jess hand duwde, 'Voor de baby'. 'Kind is nog geeneens geboren' zei Jess lachend, 'Maarja bedankt kleine'. Iedereen keek onze kant op en ik zuchtte. Dat was echt het nadeel van beroemd zijn, je kon niet meer ongezien naar buiten en meestal kwam iedereen op je af. Allemaal phone's kwamen tevoorschijn en ik ging snel in het hoekje zitten. 'Waarom moest je ook al weer zo nodig meedoen?' vroeg Jess. 'Omdat ik dat kan' zei ik lachend. Een groepje jongens kwam naar ons toelopen. 'Hee' zei een van de jongens. Ze waren ongeveer rond onze leeftijd en niet bepaald heel lelijk. 'Hee' zei ik. Een van de jongens kreeg echt een keirode kop en ik lachtte. Het zag er zo dom uit. 'Mogen we misschien met jullie op de foto?' vroeg een van de jongens. M'n opa zette de dienbladen vol met eten neer op de tafel en ging tegenover me zitten. 'Na het eten misschien?' zei Chelsea. 'Oh okee' zei dezelfde jongen. Ze gingen naast Chelsea zitten en Chelsea keek me met een 'Haal-ze-weg'-blik aan. Harry kwam tussen mij & Chelsea in zitten. 'Wat moeten ze van je?' vroeg Harry zachtjes. 'Een foto' zei ik, 'Maak je geen zorgen ze vinden Chelsea toch veel leuker'. Ik keek naar Chelsea en een van de jongens sloeg een arm om haar heen. Chelsea sloeg em weg en m'n moeder schoot in de lach. 'Kunnen jullie niet ergens anders gaan zitten?' vroeg m'n opa,  'We proberen namelijk te eten'. De jongens stonden op en liepen eindelijk weg. 'Daar zijn we ook weer vanaf' zei Chelsea zuchtend.