Het was allemaal mijn schuld, Als ik Megin niet alleen had laten weglopen had hij haar nooit aangevallen en was dit nooit gebeurd. Als dit haar eind was zou ik mezelf voor altijd haten, Wat ik nu toch al deed. Ik zou het mezelf nooit meer vergeven. Ik begon een beetje krankzinnig te worden in die veel te kleine kamer waaar ik nu zat. Ik zat opgescheept met een blikje Fanta en Pepsi en wachtte al twee uur lang tot die andere kwamen die er nogsteeds niet waren. In de tussentijd was er ook nog niemand geweest. Stiekem waren dit allemaal vrienden van Momo en hielden ze me hier vast om revenge te nemen. Ik nam nog een slokje van m'n pepsi en liep toen voor de zoveelste keer door de kamer heen naar een andere stoel. Ik kon echt niet stil zitten, Vooral nu niet. 'Breng me godverdomme nu maar gewoon naar m'n zusje toe' hoorde ik Jessica schreeuwen, 'En nee ik hoef niks te drinken, Ik wil alleen haar zien okee? Dat is alles'. De deur vloog open en Jess kwam binnenlopen. Ze vloog me meteen om m'n hals en trok me stevig tegen zich aan. Alles deed gewoon pijn. 'Omg Jess' zei ik terwijl ik op m'n lip beet. Ze liet me los en ging naast me zitten. 'Sorry' zei ze daarna, 'Jezus ik was zo ongerust! Hoe gaat het met je hoofd?'. 'Weet ik veel wat ze gedaan hebben' zei ik, 'Ik versta geen ene fuck van wat hun zeggen, Ze kunnen geeneens goed engels'. 'En hoe gaat het met Megin?' vroeg ze. 'Weet ik echt niet' zei ik zuchtend. 'De rest komt niet verder' zei Jess zuchtend, 'Ze worden tegengehouden'. Een blanke vrouw kwam binnenlopen en gaf mij en Jess een hand. Ze stelde zich voor als 'Dokter Pimplebottom'. 'Jullie zijn hier voor dat meisje of niet?' vroeg ze. Ik knikte. 'Hoe gaat het met der?' vroeg Jess meteen. 'Ik weet het niet precies' zei Pimplebottom, 'Het beste is om te wachten tot ze bijkomt en der dan over te plaatsen naar de Uk'. Ze sprak vloeiend engels en ik mocht der wel. 'Is het erg?' vroeg ik zachtjes. 'Mwah' zei ze, 'Het is niet supererg ofzo, Ze gaat niet dood in iedergeval, Misschien een zware hersenschudding en in het ergste geval geheugenverlies'. 'Noo' riep ik uit. 'Hoe gaat het met jou?' vroeg Pimplebottom, 'Ik zie dat ze dat ding op je hoofd hebben gehecht'. 'Ik heb er niet zo last van' zei ik, 'Kunnen we niet bij Megin ofzo?'. 'Nu nog niet' zei ze, 'Misschien als ze klaar met haar zijn, Zou ik eens naar je wond mogen kijken?'. Ik knikte en Pimplebottom stond op. Ik vond die naam echt geniaal. Ze pakte een paar handschoentjes uit haar zak en betastte zachtjes m'n voorhoofd. 'Hmm hebben ze netjes gedaan' zei ze, 'En je had last van je ribben?'. 'Jaa maar dat word gewoon een blauwe plek ofzo denk ik, Niets bijzonders' zei ik. 'Nou meiden ik ga proberen wat te regelen voor jullie' zei ze terwijl ze richting de deur liep, 'Ik zie jullie zo weer !'. Ze verliet de kamer en ik zuchtte. 'Wat nou als het geheugenverlies is?' vroeg ik. 'Zou het vast niet zijn' zei Jess, 'Zo'n harde klap was het ook wel weer niet'. 'Misschien heeft Megin wel een heel breekbaar schedeltje' zei ik. Jess schoot in de lach. 'Als je die een keer op der kop slaat breekt ie' zei Jess. 'Kan toch' zei ik. 'Te veel fantasie zusje, Teveel fantasie' zei ze zuchtend terwijl ze het blikje fanta greep en hem opende.
JE LEEST
Where the lines overlap {Dutch 1D Fanfic}
FanfictionOkee ik ben echt slecht in dit soort dingen schrijven dus lees maar gewoon :) Hier gaaaat m'n poging : Het leven van Scarlett Brooks, Een doodgewoon meisje uit London veranderd compleet als ze een prijs wint om een dag met One Direction op te trek...