036

818 29 4
                                    

Pov Scarlett:

Trillend op m'n benen stond ik tegen de muur aan, Ik was de enige die meemocht in de ambulance. De andere waren nu onderweg maar die taxi's waren niet te vertrouwen vooral 's nacht niet. Het beeld van Megin met een dik bebloed gezicht enzo kreeg ik maar niet uit m'n hoofd. Ik was bang haar te verliezen, Ze had echt een harde klap gemaakt en toen haar hoofd opengehaald aan een of andere rots ofzo. En nu nog het leukste: In dit ziekenhuis spraken ze echt superslecht engels. 'Zitten?' vroeg een of ander wijf die naar me toe kwam met een dienblad met een blikje pepsi en een blikje fanta. Ik knikte en ik ging op een stoel zitten. De vrouw kwam naast me zitten en gaf me het dienblad. 'Wij zoek iemand die goed engels kan praten' zei de vrouw terwijl ze knikte. 'Dankuwel' zei ik terwijl ik het blikje pepsi opende. 'red je' zei de vrouw die opstond en daarna weer wegliep. Daar zat ik dan, Alleen in een lege wachtkamer die echt fucking eng was. Waar je ook stond in de kamer, Er keek van alles je aan. Ik nam een klein slokje en zette het dienblad daarna op het tafeltje. Beelden speelde weer terug door m'n hoofd en ik sloot m'n ogen.

'Waar is Megin?' vroeg ik aan Liam. Liam keek om zich heen en zuchtte. 'Ik weet niet' zei Liam, 'Ik zoek der al de hele tijd!'. 'Laten we der gaan zoeken' zei ik, 'Als jij bij het strand kijkt ga ik de trappen langs'. 'Is goed' zei Liam. Ik rende richting de trappen en keek om me heen. Nergens was een spoor te bekennen van Megin. Ik rende een paar trapjes op en bovenaan het laatste trapje lag Megin's slipper. Hoezo zou ze een slipper verliezen?. Ik hoorde haar schreeuwen en rende verder door. Ik greep de slipper en rende door totdat ik der eindelijk vond. Momo draaide haar polsen om en ze klapte dubbel. 'DUDE FLIKKER GEWOON EEN KEER OP' riep ik uit terwijl ik de slipper naar z'n hoofd gooide. Ik was totaal geen geweldadig type. Hij keek me aan met een lachje en mompelde: 'Jij bent de volgende Scarlett Brooks'. Ik rilde bij de gedachten en greep een hand vol stenen. Ik begon ze tegen z'n hoofd te gooien maar niks hielp. 'LIAM' riep ik uit. Al snel klonken er voetstappen op de trap en ik zag hoe Liam aankwam rennen. Liam balde zijn vuist en raakte Momo recht in z'n gezicht. Hij liet Megin vallen en ze viel recht met haar kop op de rots. Haar ogen vielen dicht en ze lag bewusteloos op de grond. Dat was wel duidelijk. Ik kon me niet bewegen, Ik was in shock. Wat had ik net gezien?. Liam knielde bij Megin neer en Momo richtte z'n aandacht op mij. 'Oh je waagt het niet' zei ik terwijl ik achteruit liep. Liam had alleen maar aandacht voor Megin en ik stond er dus waarschijnlijk alleen voor. 'Ik doe je niks meisje' zei Momo zachtjes, 'Ik wil je mooie gezichtje niet verpesten'. Met die woorden kreeg ik gewoon het gevoel alsof ik moest overgeven. 'Zeg dat nooit meer' zei ik. Ik leef achteruitlopen, Stapje voor stapje totdat ik het randje van de trap viel. Ik stapte opzij en zag dat Momo steeds dichterbijer kwam. 'Flikker op man' riep ik uit terwijl ik uit angst m'n vuist balde. Hij greep me vast en ik probeerde los te komen uit z'n greep. Ik haalde uit naar hem en sloot m'n ogen toen m'n vuist dichbij z'n gezicht kwam. Ik voelde z'n huid en trok daarna snel m'n vuist terug. Ik voelde dat hij me meetrok naar de grond en ik voelde hoe ik de koude vieze grond raakte. Ik opende m'n ogen en zag dat Momo alweer opgestaan was. M'n hoofd bonkte als een gek en m'n hart raasde als de tering. Dit was het, Dit was m'n einde. Momo wierp zich op Harry en ik probeerde hem te pootje haken wat me lukte. Jessica verscheen boven me en trok me omhoog. Ze hielp me wegkomen en trok me mee achter Liam aan die de bewusteloze Megin met zich meetilde. Vanaf daar ging het supersnel.

Where the lines overlap {Dutch 1D Fanfic}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu