ရှီရှန်း ( ႐ွီ႐ွန္း) Book 4 Arc 16 to .....

Arc 17.18

Unicode

အခန်းထဲဝယ်…
ရှီရှန်းကလူးလိမ့်နေရင်း သူမရဲ့လက်ကလေးတွေနဲ့ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့မျက်ဝန်းတွေက လှုပ်ရှားနေပြီး တစ်စုံတစ်ရာကိုတွေးတောနေသလိုပင်…

‘ဇာတ်လိုက်မက ဒီကိုရောက်နေတာလား..?’

“ချင်းဟန်က ဒီဇာတ်ကြောင်းအတွက် အရေးပါတဲ့လူပဲ.. အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က ဒီလိုဘာလို့ရောက်နေတာထင်လဲ..?”

System က ရှီရှန်းကို အထင်သေးသလိုပြောလိုက်တယ်။

“မသိဘူး.. ငါ့ကိုဇာတ်ညွှန်းပေး..”

“အလဲအလှယ်အတွက် Point 3000 ကျသင့်ပါတယ်..”

“နင်ဘာလို့ ဓားပြမတိုက်တာလဲ..”

“Point 5000..”

“Fuck Off… ငါမလိုချင်တော့ဘူး..”

“Host, အဲ့တာကို တကယ်မလိုချင်တော့ဘူးလား..?”

“Fuck Off..”

Host ကအရမ်းကပ်စေးနည်းတာပဲ…

“ဘာဖြစ်နေတာလဲ..?”

ချင်းဟန်က သူ့ရဲ့လက်ချောင်းကို ရုတ်တရက်ထကိုက်လိုက်တဲ့မြေခွေးလေးကိုကြည့်ရင်း ခေါင်းရှုပ်သွားရတယ်။

‘ငါလည်းသူမကို ဘာမှမလုပ်မိပါဘူး..’

ရှီရှန်းက ချင်းဟန်ရဲ့လက်ချောင်းတွေကို လက်နဲ့ပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် ချင်းဟန်ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာလှဲချလိုက်ပြီး အိပ်စက်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။

‘သူမ ဘာဖြစ်နေတာလဲ..?’

ရှီရှန်းက ဇာတ်ကြောင်းကိုပုံဖော်ကြည့်ချင်ပေမယ့် အလွန်အမင်းပျင်းရိနေခဲ့တယ်။

…………..

ဇာတ်လိုက်မ,ရောက်လာကတည်းက ရှီရှန်းရဲ့သွားလာလှုပ်ရှားမှုကို ကန့်သတ်ခံလိုက်ရတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ချင်းဟန်ရဲ့အိပ်ရာက သူမအတွက် ပိုပြီးအသုံးဝင်တယ်ဆိုတော့ ရှီရှန်းကလည်း အပြင်ထွက်ဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူး။ ချင်းဟန်ရဲ့အမြင်မှာတော့ ရှီရှန်းက နေ့တိုင်းအိပ်စက်နေတော့တာပဲ။

တနေကုန်စွမ်းအားကျင့်ကြံပြီးနောက် ရှီရှန်းက အိပ်ရာပေါ်ကနေခုန်ထလိုက်တယ်။ ကောင်းကင်ကမှောင်ရိပ်သမ်းနေပြီဆိုပေမယ့် ချင်းဟန်ကိုတော့မတွေ့ဘူး။ ရှီရှန်းက အမြီးလေးမြှောက်ပြီး ဟိုဟိုသည်သည်လမ်းလျှောက်ရင်းစောင့်နေလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ချင်းဟန်ရဲ့အရိပ်အယောင်ကို မတွေ့ရသေးဘူး။

‘သူလမ်းပျောက်နေတာများလား..? ဖြစ်နိုင်တယ်..’

ရှီရှန်းလည်း ပြတင်းပေါက်ကနေခုန်ထွက်လိုက်ပြီး ချင်းဟန်သွားတတ်တဲ့နေရာတွေမှာ လိုက်ရှာကြည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ရှာမတွေ့ပြန်တော့ ရှီရှန်းအံ့အားသင့်သွားရတယ်။

‘သူတကယ်ကြီး လမ်းပျောက်နေတာလား..? ကိုယ့်ဂိုဏ်းထဲမှာတောင် ဘယ်လိုလုပ်လမ်းပျောက်နိုင်ရတာလဲ..? ဒီအရူးကတော့..’

ရှီရှန်းက အတော်ကြာအောင်လိုက်ရှာနေရင်း တောင်ပတ်လမ်းတစ်ခုမှာ လမ်းကျဉ်းလေးတစ်ခုကိုတွေ့လိုက်ရတာ‌ကြောင့် လိုက်သွားကြည့်လိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ချင်းဟန်ကို အေးစိမ့်နေတဲ့ရေကန်တစ်ခုထဲမှာ ရှာတွေ့လိုက်တယ်။ သူက ဘာမှမဝတ်ထားဘူးပဲ…

အအေးဓာတ်ကြောင့် ရေခဲမှုန်လေးတွေက ဆံပင်၊ မျက်ခုံးနဲ့ မျက်တောင်တွေပေါ်မှာ‌တောင် အေးခဲနေခဲ့တယ်။ အဝေးမှာရပ်ကြည့်နေတဲ့ရှီရှန်းတောင်မှ အအေးဓာတ်ကိုခံစားလိုက်ရတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးကို ပြန်ငုံ့ကြည့်ရင်း အေးစိမ့်နေတဲ့ရေကန်အနားကို တိုးကပ်သွားလိုက်တယ်။

ရေကန်ဘောင်တစ်လျှောက် ဂရုတစိုက်လမ်းလျှောက်ရင်း ချင်းဟန်နဲ့အနီးဆုံးနေရာအထိ တိုးကပ်သွားလိုက်တယ်။

‘ဒီထဲသာပြုတ်ကျသွားရင် ငါခဲသွားလောက်မယ်..’

ရေကန်အလယ်မှာရှိနေတဲ့ထိုလူသားက ရှီရှန်းအနားကပ်လာတာနဲ့ မျက်လုံးပွင့်လာတော့တယ်။ သေခြင်းတရားရဲ့အငွေ့အသက်တွေက မျက်ဝန်းထဲကနေလျှံကျလာခဲ့ပြီး ရှီရှန်းကို စူးရှစွာစိုက်ကြည့်နေတော့တယ်။

“Fuck..”

“ဝရော..”

ထွင်းဖောက်မြင်နိုင်လောက်အောင် ကြည်လင်နေတဲ့ကန်ရေတွေက ရှီရှန်းဆီကို အလုံးအရင်းနဲ့တိုးဝင်လာခဲ့ပြီး ရေကန်အောက်ခြေအထိ ရက်ရက်စက်စက်ဆွဲချသွားတော့တယ်။ သူမရဲ့ခြေထောက်တိုလေးတွေနဲ့ ကြိုးစားပြီးရေကူးလိုက်ပေမယ့်လည်း အချည်းနှီးသာ။

‘Oh…No… ငါသေရတော့မှာလား…’
ဒါက ရှီရှန်းအတွက် အဆိုးရွားဆုံးအတွေ့အကြုံဖြစ်သွားတော့တယ်။

နွေးထွေးတဲ့လက်တစ်ဖက်က ရှီရှန်းရဲ့ခါးကိုပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး ချီစွမ်းအားအနည်းငယ်သွင်းပေးလာခဲ့တယ်။ တခနအတွင်း လက်ဆတ်တဲ့လေထုအရာသာကို ပြန်ခံစားလိုက်ရတယ်…

“ဟူး..”

ရှီရှန်းလည်း ချင်းဟန်ရဲ့လည်ပင်းကိုပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို သူ့ဆီမှာပစ်လှဲချလိုက်တော့တယ်။

‘ခန္ဓာကိုယ်..? နေပါဦး..’

ရှီရှန်းက လက်ကိုမြှောက်ကြည့်လိုက်တယ်။
‘ငါလေး လူသားအသွင် ပြန်ပြောင်းသွားတာလား..?’

မျက်လုံးလေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်လိုက်ပြီး ချင်းဟန်ကိုကြည့်လိုက်၊ ရေထဲကသူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြည့်လိုက် လုပ်နေမိတော့တယ်။

‘ကောင်းရော.. ငါလည်းကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားပြီ.. ဒါလည်းကောင်းတာပဲ သူနဲ့အိပ်လို့ရတာပေါ့..’

အေးစိမ့်နေတဲ့ရေက သူမရဲ့သေးသွယ်ကျစ်လစ်တဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကို မဖုံးကွယ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ သူမရဲ့ခါးကို ပွေ့ဖက်ထားတဲ့လက်က ပိုပြီးတင်းကျပ်လာခဲ့တယ်။ ရှီရှန်းက ချင်းဟန်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့လျှာဖျားလေးနဲ့ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကြားထဲတိုးဝှေ့သွားလိုက်ပြီး သွားများကိုဖြတ်ကျော်ကာ သူ့ရဲ့လျှာဖျားလေးတွေကို သူမနဲ့အတူလူးလွန့်စေလိုက်တယ်။

သူမရဲ့လက်တွေက ချင်းဟန်ရဲ့လည်ပင်းကိုဖက်တွယ်ထားပြီး ခြေထောက်တွေက သူ့ရဲ့ခါးကို ချိတ်တွယ်ထားခဲ့တယ်။

ထိုအခိုက်အတန့် ချင်းဟန်ရဲ့ဆင်ခြင်တုံတရားလည်း ပြိုလဲသွားခဲ့ပြီး သူ့အရှေ့ကမိန်းကလေးအပေါ်သာ စိတ်လွှတ်ထားလိုက်တော့တယ်။

အေးစက်စက်ရေကန်အလယ် စီးဆင်းနေတဲ့ရေသံနဲ့အတူ စီးချက်ညီညီကခုန်နေတဲ့ပုံရိပ်လေးနှစ်ခုကိုသာ မသဲမကွဲမြင်နိုင်တော့၏။

…………….

အလွန်အကျွံတွေးတာက သိပ်ကောင်းတဲ့အရာမဟုတ်ဘူး။ ချင်းဟန်ခမျာ သူမလေးကိုပွေ့ဖက်ပြီးနမ်းရှိုက်ခဲ့ပေမယ့် တခြားဘာမှမလုပ်ခဲ့ဘူး။

လမင်းကြီးက ကောင်းကင်ယံရဲ့အမြင့်ဆုံးနေရာကို ရောက်သွားတဲ့အချိန်..
ချင်းဟန်လည်း ရှီရှန်းကိုပွေ့ချီပြီး အခန်းထဲကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။

“အေးနေတုန်းလား..?”  

ချင်းဟန်က သူမလေးကို စောင်ခြုံပေးပြီးမေးလိုက်တယ်။ ရေကန်ရဲ့အအေးက သူမ,မခံနိုင်လောက်အောင် အေးစိမ့်လွန်းတယ်လေ။

“အေးတယ်..
ဆက်လုပ်ကြမလား.. အဲ့တာဆို ကျွန်မ,မအေးလောက်တော့ဘူး..”

ရှီရှန်းက စောင်ကိုတင်းတင်းဆုပ်ကာ ခေါင်းလေးစောင်းပြီးမေးလိုက်တော့ ချင်းဟန်ရဲ့နားရွက်ဖျားလေးတွေ ရဲတက်သွားခဲ့တယ်။

‘သူမက ဒီလိုအရာမျိုးကို ဘာလို့တည့်တိုးပြောနိုင်ရတာလဲ..?’

ရှီရှန်းလည်း သည်းမခံနိုင်တော့ပဲ ချင်းဟန်ရဲ့အင်္ကျီကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်တယ်။ ချင်းဟန်က အင်္ကျီဟသွားတဲ့နေရာကို ဖုံးကွယ်လိုက်ပြီး..

“မင်း.. ဒဏ်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး..”

‘သူမက အရမ်းအားနည်းလွန်းတယ်..’

“တူနှစ်ကိုယ်ကျင့်စဉ် ကျင့်ကြံကြမယ်လေ..”

ရှီရှန်းက ချင်းဟန်ရဲ့လက်သီးဆုပ်ကို ဖြေဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမယ့် ချင်းဟန်က တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲ။ ရှီရှန်းက သူ့ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး..

“စကြတယ်…”

“တူနှစ်ကိုယ်ကျင့်စဉ်က ဒီလိုမဟုတ်…” ဘူးလေ..
‘သူမကို တူနှစ်ကိုယ်ကျင့်စဉ်က ဒီလိုမျိုးပါလို့ ဘယ်သူသင်ပေးလိုက်တာလဲ..?”

ရှီရှန်းက အိပ်ရာပေါ်မှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ချင်းဟန်ကိုမော့ကြည့်ကာ..
“စကြတော့မလားလို့..”

ချင်းဟန်ကတော့ သူ့ရဲ့အင်္ကျီကို တင်းတင်ဆုပ်ထားဆဲ။

“မင်းအရင်အနားယူဦး။ ဒါက.. ဒီကိစ္စက ငါတို့အချိန်ယူလို့ရတယ်.. မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ပိုပြီးအရေးကြီးတယ်..”

ချင်းဟန်က သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အတွက် အရမ်းစိုးရိမ်နေတာပဲ…

“ငါ့ရဲ့ဓား ဘယ်မှာလဲ..?”

ရှီရှန်းက ချင်းဟန်ကိုဆွဲချလိုက်တာကြောင့် ဟန်ချက်ပျက်သွားပြီး နှစ်ယောက်သားအိပ်ရာထဲမှာ လုံးထွေးသွားတော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ချင်းဟန်ကရှီရှန်းကို လှုပ်ရှားလို့မရအောင်ဖိထားလိုက်တော့တယ်။

“အခု ကျွန်မတို့ဆက်ဆံရေးက ဘယ်အဆင့်လဲ..?”
ရှီရှန်းက သက်သောင့်သက်သာမဖြစ်တာကြောင့် နှစ်ကြိမ်ခန့်ရုန်းလိုက်ပြီး နူးညံ့စွာမေးလိုက်တယ်။

ချင်းဟန်က အတော်ကြာအောင်တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီမှ…
“မနက်ဖြန် ဝမ်ရှန်းဂိုဏ်းကနေ ထွက်သွားကြမယ်.. ပြီးရင် မင်းကိုလက်ထပ်မယ်..”

ဝမ်ရှန်းဂိုဏ်းမှာဆက်နေရင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့မင်္ဂလာပွဲကို ဘယ်သူမှလက်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။

“တကယ်တော့ ကျွန်မက ရှင့်လက်ထပ်မှာ..”

ချင်းဟန်က မျက်နှာတည်သွားပြီး..
“မိန်းကလေးက ယောက်ျားလေးကို လက်ထပ်ယူရတာမဟုတ်ဘူးလေ..”

“ဘာလို့မရရမှာလဲ..? ရှင်က ပထမဆုံးဖြစ်နိုင်တယ်လေ..”

(T/N : တင်တောင်းမယ့်လူနေရာကို လုနေကြတာပါ..)

“အိပ်တော့..”

“မအိပ်ချင်ပါဘူး.. လုပ်လက်စကို ဆက်လုပ်ကြရအောင်..”

ချင်းဟန်ခမျာ ဆွံ့အသွားရပြန်တယ်။

………

ရှီရှန်းအိပ်ပျော်နေစဉ် ဆူညံတဲ့အသံတွေကြောင့် လန့်နိုးလာခဲ့တယ်။ ထထိုင်လိုက်တော့ သေးငယ်တဲ့ခြေထောက်တွေနဲ့ အမြီးဖွားဖွားကြီးက နေရာယူထားပြန်တယ်။

‘Fuck သားရဲအသွင် ပြန်ပြောင်းသွားပြန်ပြီ..’

“မထွက်လာခဲ့နဲ့..”
ချင်းဟန်က သူမရဲ့ခေါင်းလေးကို ခပ်ဖွဖွပုတ်ပေးလိုက်ပြီး တိုးညှင်းစွာပြောလိုက်တယ်။

ရှီရှန်းလည်း ကြောင်အနေခဲ့တယ်။
‘ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ..?’

ချင်းဟန်က တံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့ အပြင်ဘက်ကဆူညံသံတွေက ချက်ချင်းတိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။

“အစ်ကိုချင်းဟန်..”
ဂိုဏ်းချုပ်က အရိုအသေပေးလိုက်တယ်။

ချင်းဟန်က မျက်နှာသေဖြင့်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး..
“ဘာလို့ဆူညံနေကြတာလဲ..?”

“အစ်ကိုချင်းဟန်.. မြေခွေးမိစ္ဆာကို ဘာလို့ခေါ်လာခဲ့တာလဲ..?”

ဂိုဏ်းချုပ်က မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့‌ မေးလာခဲ့သလို ချင်းဟန်ကလည်း သူတို့တွေကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ဂိုဏ်းတပည့်တစ်ယောက် နှလုံးထုတ်ပြီးအသတ်ခံလိုက်ရပါတယ်..” ဝူဟန်က ထပ်ပြောလိုက်တယ်.. “အရှင်သခင် ချင်းဟန်.. မြေခွေးမိစ္ဆာကြောင့် အပြုစားမခံရပါစေနဲ့..”

“ကျေးဇူးပြုပြီး မြေခွေးမိစ္ဆာကို ကျွန်တော်တို့ဆီလွှဲပေးပါ..”

“ကျေးဇူးပြုပြီး မြေခွေးမိစ္ဆာကို ကျွန်တော်တို့ဆီလွှဲပေးပါ..”

ဂိုဏ်းချုပ်နောက်မှာရှိနေတဲ့ တပည့်တွေအကုန်လုံး မြေကြီးပေါ်မှာ ဒူးထောက်လိုက်ကြတယ်။ တညီတညာတည်းထွက်ပေါ်လာခဲ့တဲ့အသံက ကြိုတင်လေ့ကျင့်ထားသလားပဲ။

“ဘယ်အချိန် သေခဲ့တာလဲ..”
ချင်းဟန်က အလောမကြီးပဲ အေးအေးဆေးဆေးမေးလိုက်တယ်။

ဂိုဏ်းချုပ်က တည်ကြည်စွာဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
“မနေ့ညလယ်လောက်ကပါ..”

“အဲ့ကိစ္စက သူမနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး… ငါသက်သေခံနိုင်တယ်..”

ရှီရှန်းအကြောင်း အနှေးနဲ့အမြန်ဆိုသလို ရှာတွေ့သွားကြမယ်ဆိုတာကိုသိပေမယ့် ဒီလောက်မြန်လိမ့်မယ်လို့တော့ မထင်မှတ်ထားခဲ့ဘူး။

“အစ်ကို ချင်းဟန်..”
ဂိုဏ်းချုပ်က အံ့အားသင့်သွားခဲ့တယ်။

‘သူဘယ်လိုလုပ် မြေခွေးမိစ္ဆာမကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ရတာလဲ..?’

“အရှင်သခင်ချင်းဟန်.. လူသားတွေနဲ့မိစ္ဆာတွေက မတူညီကြပါဘူး… အမှားတွေ မလုပ်ပါနဲ့တော့..”

“အရှင်သခင်ချင်းဟန်.. မြေခွေးမိစ္ဆာကို ကျွန်တော်တို့ဆီလွှဲပေးပါ..”

“အရှင်သခင်ချင်းဟန်.. မြေခွေးမိစ္ဆာက လူတွေအများကြီးကိုသတ်ဖြတ်ခဲ့တာပါ.. ကျေးဇူပြုပြီး သူမကိုမယုံပါနဲ့..”

“အရှင်သခင်ချင်းဟန်…”

……………………..


Translated by Melinoe_Megami