Loving You Is A Losing Game

CHAPTER SIXTY SEVEN

Mabilis na lumapit si Quincy sa kanyang ama at mahigpit itong niyakap.

"Paano kayo nakauwi Pa?" humihikbing tanong ng dalaga.

Ngumiti ang kanyang ama at dahan-dahang nilingon si Cameron dahilan para lingunin niya rin ang binata.

"That's the only way I know how to make you happy Baby." anas nito.

"Si Cameron anak ang gumawa ng paraan para makauwi ako ng maaga rito sa Pilipinas." tuwang-tuwa namang singit ng kanyang ama.

Kakaibang saya ang naramdaman ni Quincy habang pinagmamasdan ang kanyang ama. Pakiramdam niya'y hinahanap ng katawan niya ang aruga nito. Muli niya itong niyakap ng pagkahigpit-higpit bago tiningnan si Cameron.

"Thank you."

Napangiti si ang binata ng mabasa niya ang buka ng bibig ng dalaga. Lumapit siya rito at niyakap ang dalawa.

"Pwede na po ba akong pumasok sa pamilya niyo?" parang batang tanong nito sa ama ni Quincy.

"Matagal ka ng nakapasok, anak."

Mas lumaki pa ang ngiti ni Cameron ng marinig na tawagin siyang anak nito.

"Good morning Tito Efren, natatandaan niyo pa po ba ako?" tanong ni Princess habang kumakaway rito.

"Ikaw ba yung si Princess?"

"Omsim Tito. Welcome back! Alam ko po na miss na miss ka na ni Bestie." magiliw pang sagot nito habang tinutusok-tusok ang tagiliran ni Quincy.

"Natatandaan ko pa naman. Wala ka paring pinagbago, madaldal na bata ka parin."

Bahagya namang ngumuso ang dalaga dahilan para ito'y matawa. Dahan-dahang sinulyapan ni Efren sina Calvin na noon ay tahimik lamang sa kanilang kinauupuan.

"Ito na ba ang mga kaibigan mo Anak?"

Tumango-tango ang dalaga bilang sagot sa tanong ng ama.

Nauna ng tumayo si Javion para ipakilala ang sarili sa matanda.

"Good morning Sir, I'm Javion Pierce Nachreiner. Nice to meet you Sir."

Dahan-dahang nilahad ng binata ang kanyang kamay at kinuha naman iyon ni Efren.

"Kinagagalak kung makilala ka ijo."

"Dwight Dawson Ferrer Sir."

"Neil Jethro Fajardo po."

"Ang bait ni Jethro sa part na yun." bulong ni Javion sa katabing si Cameron.

"I'm Dranreb Nasir Cabrera Sir. Nice to meet you." abot tengang ngiting pakilala naman ni Dranreb.

"Matthew Nicholai Zamora, Matthew nalang po."

"Ang gwapo naman ng batang ito."

"Since birth Tito."

"Napuri lang lumaki na agad ang ulo."

"May sinasabi ka ba JP?" nanliliit na tamang tanong nito sa kaibigan.

"Wala ah."

"Inggit. Hindi ka kasi sinabihan ng gwapo."

"Hindi na kailangan sabihin, kitang-kita naman sa face." tinuro-tinuro pa nito ang kanyang mukha habang binabanggit ang mga katagang iyon.

Sinaman na lamang ni Matthew ng tingin ang kaibigan at muling bumalik sa kanyang pwesto.