YAZ YAĞMURUM (TAMAMLANDI)

8

Ertesi sabah Asaf abim erkenden Sevim ve Mirza'yı okula bırakıp hastaneye gitti. Bana ise evde kalmamı söyledi fakat onu dinlemeyecektim. Asır'ı özlüyordum. Telefon galerimi açıp çöp kutusuna girdim ve sildiğim fotoğraflarımızı geri yükledim.
Bir taksiye binip hastaneyi tarif ettim.

Hastaneye geldiğimizde Asır'ın odasının numarasını unuttuğumu fark ettim ve danışmaya yöneldim.

Sormaya korkuyordum Asır'ın odasını.
İçimden bir ses onun öldüğünü söylüyordu. Ama dayanamazdım ki ölürse o, aşıktım ben ona.
Alacağım cevabı bilmiyordum.

"Asır Demir?"

Bu sefer bir yere basmadan söyledi kadın.

" Normal odaya alınmış, 2. Kat oda 6"

"N... Normal oda mı?"

"Evet Hanımefendi."

Ölmemişti Asır'ım. Hızla ikinci kata çıktım. 1,2,3,4,5... 6. Odayı göremeyerek etrafıma bakındım.
Karşıda elini yukarı kaldırıp sallayan Kuzgun abimi görünce Asır'ın orada olduğunu anladım. Koşup Kuzgun abimin boynuna sarıldım.
Gülerek sordum.

"Durumu nasıl, iyileşti mi?"

"Dün kalbi durmuş fakat doktorlar çalıştırmışlar tekrar kalbini."

''Öldü sanmıştım."

"Bizde öldü sanmıştık. Hayati tehlikesi gece yarısına doğru geçmiş. İşte normal odaya aldılar. Kimsenin girmesine izin vermiyorlar tek kişinin girmesine izin varmış. Bu kişinin sen olmasını istedik. Çok yıprattın kendini elinin acımasına rağmen. Ağlayıp durdun."

Asır'dan uzak duracaktım. O kavga etmeye yeltense bile kavga etmeyecektim. Daha gözlerini açmamıştı ama nefes alıyordu. Bu iyiydi. Asır'ın odasına girdiğimde oda Resmen Asır'ın kokusu kokmuştu.
Kokuyu derince içime çekip durdum hasta yatağının yanına gidene kadar.
Cama baktığımda abimler yoktu. Yemek falan almaya gitmişlerdir diye düşündüm.

Asır'ın elini tuttum ve sanki beni duyacak gibi konuşmaya başladım.

"Seni kalbimi kırsan bile seviyorum. Sana olan sinirimi çıkarmaya çalışırken elimi kestim biliyor musun?
Senin beni sevmeni çok isterdim, masalsı bir aşk yaşamayı, herkesin bize bakıp kıskandığı bir aşk.
Kızımız, oğlumuz olmasını.
Ama bunların hepsi sadece bir hayalden öteye geçemeyecek olması...Üzüyor sadece.
En ufak hareketinle kalbimin hızlanmasını duymanı, hissetmeni isterdim. Bana gerçek anlamda sarılmanı... Sana bundan sonra söz, senden uzak durucam." Dedim ve yanağına bir öpücük kondurdum.

20 dakika geçti aradan. Yüzünün her bir detayını ezberlemeye çalışırmışcasına bakıyordum.
Dudakları, burnu, saçları... Kusursuz gibiydi.
Yanına oturup saçlarını seviyordum ki gözlerini açtı. Elimi çektim saçlarından. Gözlerime baktı, bende ona baktım.
Bir şeyler söyleyecek gibi oldu fakat koşarak odadan çıktım ve hemşireye haber verdim. O sırada abimler de elinde yemeklerle gelmişti.

Hemşire Asır'ı muayene ettikten sonra Çakır, Asaf ve Kuzgun abimin yanına gidip durumu anlatmaya başladı.

"Bu kadar çabuk gözlerini açmasını beklemiyorduk, mucize."

Kuzgun abim gözlerini kısarak konuştu.

"Ne zaman çıkarız?"

"Asır Bey'i birkaç gün daha misafir edeceğiz burada. Yanında sadece bir kişinin kalması iyi olur, kalabalığa gerek yok."

"Ben kalırım."
Diyerek söze atladım.

Çakır abim itiraz edecek gibi dururken konuşmasına izin vermeden tekrar konuştum.