YAZ YAĞMURUM (TAMAMLANDI)

78

"Asel."

Gözlerimi yavaşça açtım. Şu zamanlarda bebeklerin ağladığı duymak için resmen gözlerim açık uyuyordum.

"Günaydın güzelim."

"Asır git başımdan," dedim ve ona arkamı dönüp gözlerimi kapattım.

"Yapma ama böyle, özür dilerim," dedi ve beni yanağımdan öpmeye çalıştı ancak izin vermedim.

"Öptürmüyorsun da."

Telefonumun çalmasıyla komodine doğru dönüp telefonumu aldım.

"Efendim Sevim?"

"Asel, babam hastalanmış. Annem, ben ve Asaf oraya gideceğiz de Yankı sizde kalabilir mi birkaç gün?"

"Tamam canım, getirin Yankı'yı. Bizim kızlarla iyi anlaşıyorlar zaten."

"Sağ ol muah muah."

"Muah."

Telefonu kapattıktan sonra Asır telefonu elimden çekip komodine koydu ve ellerimi yatak başlığına bastırdı.

"Asır ya, napıyorsun?"

"Vahşi kedimi öpüyorum," dedi ve boynumu öpüp ellerimi saldı.
Saniyesine kalp atışlarımın hızlanması moralimi bozsa da bir şey demedim.

Asır boynumu öpmeyi kestiğinde gülümseyip yataktan kalktım.

"İstediğin şeyleri yapmayacağız şu an."

"Neden ki," dedi gözlerini devirerek.

"Sana küstüm çünkü."

"Asel ya,"

"Efendim Asır."

"Özledim ama günah bana."

"Hayır."

"Benim de sana sürprizim vardı da, neyse," dedi ve t-shirt'ünü çıkarıp yatağa yattı.

Sürpriz dediğinde merakıma yenik düşüp hızlıca Asır'ın yanına geldim ve yatak başlığına dayanarak yatakta oturdum.

"Ne hediyesi?"

"Biz küs değil miydik ya," dedi kaşlarını kaldırdıp biraz da sırıtarak.

"Öyleyiz ama söyle. Ne sürprizi?"

Cevap vermedi.

Yorganı kaldırdım ve göğsüne yattım.

"Asır, ne sürprizi?"

"Söylemem."

"Söyle."

"Bir şartla."

"Ne şartı?"

"Uzun bir öpücük istiyorum."

Değer bir şey olsa bari?!

"Utandım ama sen öyle söyleyince."

"Saat kaç, baksana."

"Daha 7 buçuk saat."

"Çok erkenmiş."

"Asır sen işe gitmiyor musun?"

"Yoo."

"Neden?"

"Pazar bugün de o yüzden," dediğinde gülümsedim.

Unutmuştum.

Normalde pazar günleri erkenden kahvaltıyı hazırlayıp Asır'ı kaldırır, işlerimizi halledip bütün günü beraber geçirirdik.